Meeslepend prachtig

Een dikke pil maar zo prachtig. Eerlijk gezegd moest ik wel even jn het verhaal komen. Het was daarom voor mij ook helpend dat er korte hoofdstukken waren waarin Luna en Chander om en om aan het woord kwamen.
De proloog speelde zich af in 1943 waarbij zij elkaar ontmoetten. Hij, een Indiase legerarts en zij, een Texels meisje dat een vrij eenzaam bestaan leidde.
Daarna ga je als lezer terug in de tijd, naar 1938, waarbij we de jongere Luna en Chander leren kennen.
Chander is in de leer bij zijn Baba om later een goede ayurvedische arts te kunnen worden. Toch is de druk van de dreigende oorlog voor Chander lastig. Hij ontdekt dat hij het niet altijd met zijn vader eens. Hij heeft last van de vernedering en minachting die de mensen voor wie hij werkt voor zijn vader en dus ook hem hebben.
Luna heeft op Texel haar hele leven maar één vriend, Thiemen. En juist hij sluit zich aan bij de nazi's. Ze kunnen niet langer vrienden zijn, haar vader verbiedt Luna om met hem om te blijven gaan.
Langzaam maar zeker doet de oorlog zijn intrede. De vertelwijze is zo puur, dat het lijkt alsof je zelf bij de scenes aanwezig bent. Chander en Luna zijn beide getekend voor het leven. Wat en mensonterende tijd is de oorlogstijd geweest.

Her verhaal heeft verschillende sprongen in de tijd, zowel vooruit als weer terug. Dit zorgt ervoor dat je als lezer steeds meer kunt begrijpen welke keuzes de personages in het verhaal hebben gemaakt.

Ik ben altijd onder de indruk van verhalen die zich afspelen tijdens de oorlog. Ik word er altijd door geraakt en het doet me beseffen dat we onze handen dicht mogen knijpen met hoe wij hier nu in Nederland kunnen leven.

Schrijfster Carla de Jong heeft het verhaal van Walter Lucius, die overleden is voordat het verhaal af was, op een prachtige manier afgemaakt. Een bijzonder project en daarom ook noemenswaardig. Dit verhaal is wat mij betreft een must read en ik hoop dan ook dat een ieder de tijd kan nemen voor dit verhaal. Wat mij betreft een veefilming waard!