Lezersrecensie
Geweldig mooi boek
De jongen in de gestreepte pyjama, wie kent dit iconische verhaal nou niet? Toen ik hoorde dat er een vervolg zou komen had ik al heel snel het gevoel; 'Dit boek moet ik lezen'. Ik heb ZO vreselijk gehuild bij het verhaal van Bruno, dat boek was voor mij nog niet gesloten.
En toen ik hoorde dat ik het vervolg mocht recenseren, kon mijn dag niet meer stuk!
Gretel Fernsby is 91 jaar en woont inmiddels al heel wat jaren in een prachtig appartementen complex in Londen. Over haar roerige verleden praten doet ze niet, met niemand. Dit verleden is te pijnlijk voor haar en brengt veel schuldgevoelens naar boven. Als jong meisje verloor zij haar broertje Bruno op gruwelijke wijze én moest ze na de val van Hitler dealen met de nasleep van de daden van haar vader.
Gretel leeft intussen anno 2022 een rustig leven, maar dan komen er nieuwe onderburen in het complex en sluit ze een vriendschap met de 9-jarige Henry. Deze vriendschap zet alles bij Gretel weer op scherp; haar verleden, de acceptatie én de nare dingen die zich bij Henry thuis afspelen...
Wow. Dit boek, dit verhaal. John Boyne did it again.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het verhaal van Gretel me enorm aangegrepen heeft. Als persoon is zij geen makkelijke dame, soms zelfs wat onaardig, maar dit verleden gun je haar niet. Je leest Gretels verhaal op twee manieren; in het verleden én in het heden. Dit staat overigens niet duidelijk aangegeven, maar om het hoofdstuk ga je van het heden naar het verleden. Dit is overigens mijn enige puntje van kritiek want verder niets meer dan lof. Alles is zo vlot en boeiend geschreven, je vliegt er doorheen. Je wil door blijven lezen om te weten hoe het zo kan zijn dat Gretel zo is geworden. Je gaat haar begrijpen en toch een beetje liefhebben. En wat ook fijn is, het is eens een keer wat anders dan een standaard perspectief uit de Tweede Wereldoorlog.
Al met al vind ik dit boek echt ABSOLUUT de moeite waard om te lezen.
@boekenmiepje
En toen ik hoorde dat ik het vervolg mocht recenseren, kon mijn dag niet meer stuk!
Gretel Fernsby is 91 jaar en woont inmiddels al heel wat jaren in een prachtig appartementen complex in Londen. Over haar roerige verleden praten doet ze niet, met niemand. Dit verleden is te pijnlijk voor haar en brengt veel schuldgevoelens naar boven. Als jong meisje verloor zij haar broertje Bruno op gruwelijke wijze én moest ze na de val van Hitler dealen met de nasleep van de daden van haar vader.
Gretel leeft intussen anno 2022 een rustig leven, maar dan komen er nieuwe onderburen in het complex en sluit ze een vriendschap met de 9-jarige Henry. Deze vriendschap zet alles bij Gretel weer op scherp; haar verleden, de acceptatie én de nare dingen die zich bij Henry thuis afspelen...
Wow. Dit boek, dit verhaal. John Boyne did it again.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het verhaal van Gretel me enorm aangegrepen heeft. Als persoon is zij geen makkelijke dame, soms zelfs wat onaardig, maar dit verleden gun je haar niet. Je leest Gretels verhaal op twee manieren; in het verleden én in het heden. Dit staat overigens niet duidelijk aangegeven, maar om het hoofdstuk ga je van het heden naar het verleden. Dit is overigens mijn enige puntje van kritiek want verder niets meer dan lof. Alles is zo vlot en boeiend geschreven, je vliegt er doorheen. Je wil door blijven lezen om te weten hoe het zo kan zijn dat Gretel zo is geworden. Je gaat haar begrijpen en toch een beetje liefhebben. En wat ook fijn is, het is eens een keer wat anders dan een standaard perspectief uit de Tweede Wereldoorlog.
Al met al vind ik dit boek echt ABSOLUUT de moeite waard om te lezen.
@boekenmiepje
3
Reageer op deze recensie