Lezersrecensie
Hoe ver ga je voor je verslaafde kind?
Beautiful boy is het autobiografische verhaal van het gezin Sheff. Vader David Sheff is journalist en beschrijft hoe het gezin is omgaat met de drugsverslaving van zoon Nic.
De lezer wordt meegenomen in het afkickproces en wat de gevolgen zijn voor het gezin. Alles wordt verteld door de ogen van de vader. Ook diens worsteling wordt goed beschreven: Hoe ver ga je voor je zoon? Doe ik het juiste? Is het mijn schuld? Er voor je zoon willen zijn, maar ook nog oog hebben voor de andere kinderen, je partner en jezelf. David omschrijft dit allemaal in duidelijk en eenvoudig taalgebruik. Je gaat zelf ook nadenken over hoe David handelt en roept de vraag op: hoe ver zal ik zelf gaan als mijn kind verslaafd zou zijn?
De onderzoekende houding van David door allerlei informatie te verkrijgen op rondom het thema verslaving, is terug te koppelen aan zijn beroep als journalist. Hij probeert hiermee grip te krijgen op de situatie. Echter voor de lezer kan dit soms als storend worden ervaren. De tekst is soms erg uitgebreid en is in dezelfde lay-out als de rest van het verhaal. Wat ervoor zorgt dat er niet gemakkelijk onderscheid gemaakt kan worden tussen informatie en het verhaal van de betrokkenen.
Daarnaast speelt ook muziek en literatuur in belangrijke rol bij de familie. Dit is terug te zien in de verwijzingen, quotes en nummers die door het gehele boek staan. Zij zijn ondersteunend aan het verhaal en gaan dan ook bijna allemaal over verslaving of zaken die daaraan verwant zijn.
Dit boek is er voor de lezer die wil weten wat de invloed is van verslaving op de omgeving van de verslaafde. Daarnaast door de informatieve delen ook aantoont dat er voor afkicken meer nodig is dan alleen maar doorzettingsvermogen en steun van familie.
Een interessant boek dat mijn beeld rondom verslaving heeft verrijkt door de wetenschappelijke delen en het persoonlijke deel van het gezin.
De lezer wordt meegenomen in het afkickproces en wat de gevolgen zijn voor het gezin. Alles wordt verteld door de ogen van de vader. Ook diens worsteling wordt goed beschreven: Hoe ver ga je voor je zoon? Doe ik het juiste? Is het mijn schuld? Er voor je zoon willen zijn, maar ook nog oog hebben voor de andere kinderen, je partner en jezelf. David omschrijft dit allemaal in duidelijk en eenvoudig taalgebruik. Je gaat zelf ook nadenken over hoe David handelt en roept de vraag op: hoe ver zal ik zelf gaan als mijn kind verslaafd zou zijn?
De onderzoekende houding van David door allerlei informatie te verkrijgen op rondom het thema verslaving, is terug te koppelen aan zijn beroep als journalist. Hij probeert hiermee grip te krijgen op de situatie. Echter voor de lezer kan dit soms als storend worden ervaren. De tekst is soms erg uitgebreid en is in dezelfde lay-out als de rest van het verhaal. Wat ervoor zorgt dat er niet gemakkelijk onderscheid gemaakt kan worden tussen informatie en het verhaal van de betrokkenen.
Daarnaast speelt ook muziek en literatuur in belangrijke rol bij de familie. Dit is terug te zien in de verwijzingen, quotes en nummers die door het gehele boek staan. Zij zijn ondersteunend aan het verhaal en gaan dan ook bijna allemaal over verslaving of zaken die daaraan verwant zijn.
Dit boek is er voor de lezer die wil weten wat de invloed is van verslaving op de omgeving van de verslaafde. Daarnaast door de informatieve delen ook aantoont dat er voor afkicken meer nodig is dan alleen maar doorzettingsvermogen en steun van familie.
Een interessant boek dat mijn beeld rondom verslaving heeft verrijkt door de wetenschappelijke delen en het persoonlijke deel van het gezin.
1
Reageer op deze recensie