Lezersrecensie
Spanning tot het eind: trek alles in twijfel
In het boek: de krijtman wordt het verhaal gedeeld van Ed(die) en zijn vrienden Fat Gav, Nicky, Metal Mickey en Hoppo.
De vriendgroep begint dankzij het cadeau van meneer Halloran met het teken van de krijtpoppetjes.
Het verhaal begint al gelijk met spanning: de vondst van een lichaam. Gaandeweg het verhalen stapelen de ongelukken zich op en de vraag komt naar boven wie is de dader en wat hebben de krijtmannetjes erbij te maken?
De gedachte van Ed: "Je moet nooits iets aannemen. Alles in twijfel trekken. Kijk altijd voorbij het voor de hand liggende" typeert goed de plottwisten in het boek. Elke keer dat je denkt te weten wie de dader(s) is/zijn komt de schrijfster weer met nieuwe informatie over een van de personages, waardoor je weer op een heel ander spoorgebracht wordt. Pas op de allerlaatste pagina's wordt echt duidelijk hoe het nou in elkaar zit.
Mooi boek waarin vriendschap centraal staat. Wat je deel je wel en niet met elkaar en wat zijn daar de gevolgen van? Wie kan je vertrouwen en wie verteld de waarheid? Fijn boek dat gemakkelijk wegleest (pageturner). Spanning zit hem in het ontwetenheid: wat komt er nog meer? Ook de ongelukken worden op een prettige manier beschreven zonder al te luguber te worden.
Wat ik persoonlijk graag had gezien in dit boek waren voorbeelden van de krijttekeningen en de daarbij horende symbolen (bijv. van het park etc.). Daardoor gaat het verhaal nog meer leven en komen de poppetjes meer tot leven, zoals C.J. Tudor beschrijft in het interview: 's Avonds kwamen de Krijtmannetjes die zij tekenen voor haar kind pas echt tot leven.
De vriendgroep begint dankzij het cadeau van meneer Halloran met het teken van de krijtpoppetjes.
Het verhaal begint al gelijk met spanning: de vondst van een lichaam. Gaandeweg het verhalen stapelen de ongelukken zich op en de vraag komt naar boven wie is de dader en wat hebben de krijtmannetjes erbij te maken?
De gedachte van Ed: "Je moet nooits iets aannemen. Alles in twijfel trekken. Kijk altijd voorbij het voor de hand liggende" typeert goed de plottwisten in het boek. Elke keer dat je denkt te weten wie de dader(s) is/zijn komt de schrijfster weer met nieuwe informatie over een van de personages, waardoor je weer op een heel ander spoorgebracht wordt. Pas op de allerlaatste pagina's wordt echt duidelijk hoe het nou in elkaar zit.
Mooi boek waarin vriendschap centraal staat. Wat je deel je wel en niet met elkaar en wat zijn daar de gevolgen van? Wie kan je vertrouwen en wie verteld de waarheid? Fijn boek dat gemakkelijk wegleest (pageturner). Spanning zit hem in het ontwetenheid: wat komt er nog meer? Ook de ongelukken worden op een prettige manier beschreven zonder al te luguber te worden.
Wat ik persoonlijk graag had gezien in dit boek waren voorbeelden van de krijttekeningen en de daarbij horende symbolen (bijv. van het park etc.). Daardoor gaat het verhaal nog meer leven en komen de poppetjes meer tot leven, zoals C.J. Tudor beschrijft in het interview: 's Avonds kwamen de Krijtmannetjes die zij tekenen voor haar kind pas echt tot leven.
2
Reageer op deze recensie