Lezersrecensie
Indrukwekkend verhaal
Dit is echt een heel indrukwekkend boek. Heel aangrijpend en meeslepend. Wat een bijzonder verhaal en wat mooi verteld.
Amanda Peters stamt af van het inheemse volk Mi'kmaq en heeft deze roman gebaseerd op verhalen van haar vader.
Het verhaal begint in 1960 in Maine, tijdens het bessenplukken. Joe en zijn familie gaan elk jaar naar Maine om bessen te plukken en zo geld te verdienen. Dat jaar verandert alles omdat het jongste zusje van Joe, Ruthie opeens is verdwenen. Joe is de laatste die haar gezien heeft en hij wordt de rest van zijn leven achtervolgd door schuldgevoel.
Door het boek heen volg je het leven van Joe en ook dat van Norma. Norma groeit als enig kind op bij een vader en moeder die van haar houden, maar haar ook verstikken. Vooral haar moeder. Norma vraagt zich af waar haar vreemde dromen vandaan komen en waarom haar huid donkerder is dan die van haar ouders. Haar ouders proberen haar vragen hierover zoveel mogelijk te negeren of hebben heel snel een antwoord klaar.
Het verhaal wordt afwisselend vanuit Joe en Norma verteld en speelt zich af in het verleden en in het heden. Ik vond deze afwisseling prettig omdat je zo eigenlijk twee totaal verschillende verhalen leest die op het einde heel mooi samen komen.
Het verhaal gaat over familie, leugens en bedrog, liefde en vergeven. Het is een verdrietig verhaal, vaak voel je de pijn van de personages, maar het is ook een heel mooi verhaal over hoop. Ik heb er van genoten.
Amanda Peters stamt af van het inheemse volk Mi'kmaq en heeft deze roman gebaseerd op verhalen van haar vader.
Het verhaal begint in 1960 in Maine, tijdens het bessenplukken. Joe en zijn familie gaan elk jaar naar Maine om bessen te plukken en zo geld te verdienen. Dat jaar verandert alles omdat het jongste zusje van Joe, Ruthie opeens is verdwenen. Joe is de laatste die haar gezien heeft en hij wordt de rest van zijn leven achtervolgd door schuldgevoel.
Door het boek heen volg je het leven van Joe en ook dat van Norma. Norma groeit als enig kind op bij een vader en moeder die van haar houden, maar haar ook verstikken. Vooral haar moeder. Norma vraagt zich af waar haar vreemde dromen vandaan komen en waarom haar huid donkerder is dan die van haar ouders. Haar ouders proberen haar vragen hierover zoveel mogelijk te negeren of hebben heel snel een antwoord klaar.
Het verhaal wordt afwisselend vanuit Joe en Norma verteld en speelt zich af in het verleden en in het heden. Ik vond deze afwisseling prettig omdat je zo eigenlijk twee totaal verschillende verhalen leest die op het einde heel mooi samen komen.
Het verhaal gaat over familie, leugens en bedrog, liefde en vergeven. Het is een verdrietig verhaal, vaak voel je de pijn van de personages, maar het is ook een heel mooi verhaal over hoop. Ik heb er van genoten.
1
Reageer op deze recensie