Lezersrecensie
Fijn, interessant en leerzaam
Ik hou erg van thee, en ik vind het heel interessant om meer te weten over thee-gebruiken en theeceremonies. Daarom sprak dit boek mij heel erg aan.
Het boek is geschreven door Noriko Morishita en het gaat ook over haar.
Als twintiger besluit ze, op aanraden van haar moeder, om samen met haar nicht 'lessen in de Thee' te gaan volgen. In het boek wordt dit temae genoemd.
Elke week gaat Noriko naar Takeda Sensei, haar lerares in de Thee.
Wanneer ze net begint met het volgen van de lessen, vindt Noriko het vooral een hoop gedoe, waarom moet alles zo precies en wat is het doel van alle verschillende handelingen? Ze krijgt van haar lerares echter geen antwoord op deze vragen.
Naarmate de jaren vorderen blijft Morishita wekelijks naar de Thee gaan en zij komt zo tot steeds meer nieuwe inzichten en wijsheden, zonder dat hier over gepraat wordt met haar lerares.
Ik vond dit boek heel fijn om te lezen. Soms was het zelfs grappig. Zo zie ik bij Sensei een heel rustige, Japanse vrouw voor me. Maar als zij dan "boos" is op haar leerlingen omdat ze voor de zoveelste keer iets zijn vergeten of iets verkeerd doen tijdens de handelingen die ze moeten uitvoeren, zegt ze: 'ik ben te boos voor woorden!' Heerlijk om zo je 'boosheid' uit te drukken.
Ik vond het ook erg leuk en interessant om te lezen hoe het er op een chakai aan toegaat. Een chakai is een theebijeenkomst waar heel veel vrouwen naar toe komen. Het lijkt me heel bijzonder en leerzaam om mee te maken. In het boek ging Sensei er dan ook met haar leerlingen naar toe als studiereis.
Voorin het boek staan foto's van voorwerpen die tijdens de Thee veel gebruikt worden. Erg fijn, want hoewel alles goed omschreven wordt, is het toch lastig om je er een voorstelling bij te maken als je normaalgesproken niet met deze voorwerpen te maken hebt.
Achterin het boek staat een lijst met daarin de betekenis van veelgebruikte Japanse begrippen tijdens een theeceremonie.
Ik vind dit boek zeker een aanrader om te lezen. Het leest heel prettig weg en het zet aan tot denken.
Het boek is geschreven door Noriko Morishita en het gaat ook over haar.
Als twintiger besluit ze, op aanraden van haar moeder, om samen met haar nicht 'lessen in de Thee' te gaan volgen. In het boek wordt dit temae genoemd.
Elke week gaat Noriko naar Takeda Sensei, haar lerares in de Thee.
Wanneer ze net begint met het volgen van de lessen, vindt Noriko het vooral een hoop gedoe, waarom moet alles zo precies en wat is het doel van alle verschillende handelingen? Ze krijgt van haar lerares echter geen antwoord op deze vragen.
Naarmate de jaren vorderen blijft Morishita wekelijks naar de Thee gaan en zij komt zo tot steeds meer nieuwe inzichten en wijsheden, zonder dat hier over gepraat wordt met haar lerares.
Ik vond dit boek heel fijn om te lezen. Soms was het zelfs grappig. Zo zie ik bij Sensei een heel rustige, Japanse vrouw voor me. Maar als zij dan "boos" is op haar leerlingen omdat ze voor de zoveelste keer iets zijn vergeten of iets verkeerd doen tijdens de handelingen die ze moeten uitvoeren, zegt ze: 'ik ben te boos voor woorden!' Heerlijk om zo je 'boosheid' uit te drukken.
Ik vond het ook erg leuk en interessant om te lezen hoe het er op een chakai aan toegaat. Een chakai is een theebijeenkomst waar heel veel vrouwen naar toe komen. Het lijkt me heel bijzonder en leerzaam om mee te maken. In het boek ging Sensei er dan ook met haar leerlingen naar toe als studiereis.
Voorin het boek staan foto's van voorwerpen die tijdens de Thee veel gebruikt worden. Erg fijn, want hoewel alles goed omschreven wordt, is het toch lastig om je er een voorstelling bij te maken als je normaalgesproken niet met deze voorwerpen te maken hebt.
Achterin het boek staat een lijst met daarin de betekenis van veelgebruikte Japanse begrippen tijdens een theeceremonie.
Ik vind dit boek zeker een aanrader om te lezen. Het leest heel prettig weg en het zet aan tot denken.
1
Reageer op deze recensie
