Lezersrecensie
Een heerlijke meelevende feelgood!
De cover van de novelle ‘Vuurgloed’, is het laatste deel in de Water en Vuurserie en heeft een prachtige oranje kleur. Het boek past helemaal bij de andere delen van de serie.
Het verhaal
Vicky is recensent en heeft een slechte beoordeling gepost over wat ze heeft gegeten in een restaurant. Dat dit bij eigenaar Joey van het goedlopende restaurant niet goed valt, is vast geen verrassing. Joey benadert Vicky en vraagt haar om nogmaals bij zijn restaurant te komen eten. Hij belooft dan zelf voor haar te koken. Na enig aandringen gaat Vicky overstag. Wanneer Vicky komt eten verloopt het contact tussen de twee aardig stroef! De alleenstaande Joey ergert zich enorm aan haar, ze haalt het bloed bij hem onder de nagels vandaan….
Mijn mening
De hele serie Water en Vuur heb ik gelezen voor ‘De week van Ryanne Veldkamp’ bij Boek2Musch, althans dat dacht ik. In het interview liet Ryanne weten dat er nog een deel zou komen. In ‘Vuurgloed’, dat over Joey gaat, is een novelle. In het deel Vuurrood heb ik zijdelings al even kennisgemaakt met Joey, hij is namelijk de broer van hoofdpersonage Kjeld.
De auteur heeft ook in deze novelle actuele onderwerpen verwerkt die veel voorkomen in onze maatschappij. Ze weet me nu ook weer te raken met de wijze waarop ze de ontroerende emoties, die soms door verrassende en soms aangrijpende situaties ontstaan, beschrijft. Alle gebeurtenissen zullen herkenbaar zijn voor de meeste lezers.
Ryanne Veldkamp laat me helemaal meeleven met Joey. Ik begrijp waarom hij het lastig vindt om over sommige dingen te praten. Vicky vind ik een kordate dame en die zegt waar het op staat. Ik hou er wel van.
Het verhaal dat wel voorspelbaar is, het is immers een feelgood, leest door de beeldende en meelevende schrijfstijl van Ryanne Veldkamp als een tierelier. Toch vind ik het jammer dat dit laatste deel ‘Vuurgloed’, net zoals het eerste deel Vuurproef, een kort liefdesverhaal is. Van mij hadden deze twee delen ook minimaal 350 pagina’s mogen hebben.
‘Vuurgloed’ krijgt van mij 4,5 sterren.
Het verhaal
Vicky is recensent en heeft een slechte beoordeling gepost over wat ze heeft gegeten in een restaurant. Dat dit bij eigenaar Joey van het goedlopende restaurant niet goed valt, is vast geen verrassing. Joey benadert Vicky en vraagt haar om nogmaals bij zijn restaurant te komen eten. Hij belooft dan zelf voor haar te koken. Na enig aandringen gaat Vicky overstag. Wanneer Vicky komt eten verloopt het contact tussen de twee aardig stroef! De alleenstaande Joey ergert zich enorm aan haar, ze haalt het bloed bij hem onder de nagels vandaan….
Mijn mening
De hele serie Water en Vuur heb ik gelezen voor ‘De week van Ryanne Veldkamp’ bij Boek2Musch, althans dat dacht ik. In het interview liet Ryanne weten dat er nog een deel zou komen. In ‘Vuurgloed’, dat over Joey gaat, is een novelle. In het deel Vuurrood heb ik zijdelings al even kennisgemaakt met Joey, hij is namelijk de broer van hoofdpersonage Kjeld.
De auteur heeft ook in deze novelle actuele onderwerpen verwerkt die veel voorkomen in onze maatschappij. Ze weet me nu ook weer te raken met de wijze waarop ze de ontroerende emoties, die soms door verrassende en soms aangrijpende situaties ontstaan, beschrijft. Alle gebeurtenissen zullen herkenbaar zijn voor de meeste lezers.
Ryanne Veldkamp laat me helemaal meeleven met Joey. Ik begrijp waarom hij het lastig vindt om over sommige dingen te praten. Vicky vind ik een kordate dame en die zegt waar het op staat. Ik hou er wel van.
Het verhaal dat wel voorspelbaar is, het is immers een feelgood, leest door de beeldende en meelevende schrijfstijl van Ryanne Veldkamp als een tierelier. Toch vind ik het jammer dat dit laatste deel ‘Vuurgloed’, net zoals het eerste deel Vuurproef, een kort liefdesverhaal is. Van mij hadden deze twee delen ook minimaal 350 pagina’s mogen hebben.
‘Vuurgloed’ krijgt van mij 4,5 sterren.
1
Reageer op deze recensie