Lezersrecensie
Een creatieve moordenaar op een onbereikbaar eiland?
Een nieuwe thriller van de auteur van Het meisje in de trein. Deze eerdere thriller werd ontzettend populair, dus kan deze nieuwe thriller dit succes evenaren?
Het blauwe uur is een thriller in een kunstzinnige setting. Na het overlijden van de beroemde kunstenaar Vanessa Chapman komt een van haar kunstwerken in opspraak: een van de botten in het kunstwerk lijkt namelijk van een mens te zijn. Kunstkenner James Becker werkt bij de stichting die het kunstwerk heeft gekregen en gaat op onderzoek uit bij Grace, de goede vriendin van Vanessa en erfgename van Vanessa’s huis op een soms onbereikbaar eiland. Grace leidt een nogal gesloten leven op het afgelegen eiland en vertrouwt maar weinig mensen. Lukt het Becker achter de waarheid te komen?
Het blauwe uur is geen doorsnee thriller. Het speelt zich af in een originele setting, met eigenaardige karakters en bijzondere relaties. Juist de vreemde relaties maken het verhaal erg intrigerend. Het verhaal wordt afgewisseld tussen Becker, Grace en dagboekfragmenten van Vanessa zelf. De dagboekfragmenten geven het verhaal af en toe een zweverig en mysterieus tintje, wat erg passend is bij deze creatieve setting. En een door eb en vloed soms geïsoleerd eiland is natuurlijk een steengoede, fascinerende locatie voor een thriller. Ik vond stiekem dat sommige plottwisten wat kort werden verteld. Het begin van het verhaal bouwt zo mooi langzaam op, waarbij steeds een stukje van de puzzel duidelijk wordt, dat ik het een beetje zonde vond dat het einde juist wat snel werd verteld. Het plot was ook niet mega spannend, maar de eigenaardige karakters maken dit allemaal goed. Ik raad de nieuwe Paula Hawkins zeker aan aan liefhebbers van thrillers met een beetje diepgang!
Uitgeverij HarperCollins, bedankt voor dit recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening uiteraard niet beïnvloed.
Het blauwe uur is een thriller in een kunstzinnige setting. Na het overlijden van de beroemde kunstenaar Vanessa Chapman komt een van haar kunstwerken in opspraak: een van de botten in het kunstwerk lijkt namelijk van een mens te zijn. Kunstkenner James Becker werkt bij de stichting die het kunstwerk heeft gekregen en gaat op onderzoek uit bij Grace, de goede vriendin van Vanessa en erfgename van Vanessa’s huis op een soms onbereikbaar eiland. Grace leidt een nogal gesloten leven op het afgelegen eiland en vertrouwt maar weinig mensen. Lukt het Becker achter de waarheid te komen?
Het blauwe uur is geen doorsnee thriller. Het speelt zich af in een originele setting, met eigenaardige karakters en bijzondere relaties. Juist de vreemde relaties maken het verhaal erg intrigerend. Het verhaal wordt afgewisseld tussen Becker, Grace en dagboekfragmenten van Vanessa zelf. De dagboekfragmenten geven het verhaal af en toe een zweverig en mysterieus tintje, wat erg passend is bij deze creatieve setting. En een door eb en vloed soms geïsoleerd eiland is natuurlijk een steengoede, fascinerende locatie voor een thriller. Ik vond stiekem dat sommige plottwisten wat kort werden verteld. Het begin van het verhaal bouwt zo mooi langzaam op, waarbij steeds een stukje van de puzzel duidelijk wordt, dat ik het een beetje zonde vond dat het einde juist wat snel werd verteld. Het plot was ook niet mega spannend, maar de eigenaardige karakters maken dit allemaal goed. Ik raad de nieuwe Paula Hawkins zeker aan aan liefhebbers van thrillers met een beetje diepgang!
Uitgeverij HarperCollins, bedankt voor dit recensie-exemplaar. Dit heeft mijn mening uiteraard niet beïnvloed.
1
Reageer op deze recensie