Alles wat ik aan dit boek geweldig vond

Alles was ik aan je haatte is het eerste deel van de Oxymoron-serie en tevens mijn eerste kennismaking met het werk van Tamara Postma. Wat een binnenkomer!

Het verhaal draait om Jamie en Hazel, twee tegenpolen die in alles van elkaar verschillen – behalve hun verjaardag. Hun moeders, beste vriendinnen, bevielen slechts drie uur na elkaar. Maar waar Jamie al jarenlang gewenst en gepland was, kwam Hazel onverwacht ter wereld na een onopgemerkte zwangerschap.

Hazel is vrolijk, kleurrijk en dol op glitters, terwijl Jamie van zwart-wit houdt, materialistisch is en leeft voor zijn werk. Toch zijn ze tot elkaar veroordeeld, en dat leidt tot een aanstekelijke dynamiek vol afkeer, uitdagingen en streken. Door terugblikken naar het verleden krijg je steeds meer inzicht in de oorsprong van hun haat-liefdeverhouding.

Het verhaal wordt verteld vanuit beide perspectieven, wat de personages extra diepgang geeft. Hazel en Jamie kruipen onder je huid – soms wek je sympathie voor ze op, andere momenten wil je ze door elkaar schudden. En dat is precies wat een goed geschreven boek hoort te doen!

Postma’s schrijfstijl is vlot en meeslepend; het boek wegleggen was een uitdaging. Spoiler: dat lukte niet. Het werd een latertje, want ik móést weten hoe het afliep. En dan die cliffhanger... Niet te doen!
Verder wil ik niet teveel uitweiden over de inhoud, dit is een boek dat je zelf moet ervaren.
Wat ik wel kan verklappen is dat een bepaalde wraakactie van Hazel hilarisch is!

Gelukkig staat het tweede deel al klaar. En geloof me, ik begin er meteen aan!

"Een verhaal dat je laat lachen, frustreren en meeleven, en je met een onmogelijke cliffhanger achterlaat!"