Alles wat ik aan dit boek geweldig vond

Na de intense cliffhanger van Alles wat ik aan je haatte, kon ik niet anders dan direct in Alles wat ik aan je miste duiken. En ja, ook dit werd weer een latertje, want stoppen voordat ik wist hoe het afliep? Geen optie!

In dit tweede deel van de Oxymoron-serie staan Jamie en Hazel voor moeilijke keuzes. Hazel besluit haar leven in Nederland achter zich te laten en vertrekt naar Parijs, waar ze aan de slag gaat als inkoper voor een vintagewinkel. Ze geniet van haar nieuwe avontuur, maar mist thuis, zeker wanneer ze op haar werk een enorme blunder begaat.

Jamie daarentegen worstelt met de gevolgen van zijn eigen beslissing. Hij weet dat hij een enorme fout heeft gemaakt, en het schuldgevoel drukt zwaar op hem. Paniekaanvallen en innerlijke strijd volgen, terwijl zijn hart hem één ding influistert en zijn hoofd iets heel anders dicteert.

Wanneer Jamie hoort dat Hazel in de problemen zit en juridische hulp nodig heeft, twijfelt hij geen moment. Hij laat alles achter en reist haar achterna naar Parijs. Maar de vraag is: zit Hazel daar nog wel op te wachten, na alles wat er is gebeurd?

Ook in dit deel krijg je het verhaal vanuit beide perspectieven te lezen, waardoor je als lezer diep in hun gevoelens en gedachten duikt. Waar Jamie in deel één vooral overkomt als een arrogante eikel, laat hij hier een andere, meer kwetsbare kant van zichzelf zien. Hazel en Jamie lijken voorzichtig naar elkaar toe te groeien, en het wordt al snel duidelijk dat hun relatie niet alleen uit haat en nijd bestaat. De vonken spatten ervan af!

Alles wat ik aan je miste zit vol ups en downs, drama, humor en een flinke dosis liefde. Het is een waardige opvolger van deel één, en opnieuw onmogelijk weg te leggen.

Maar dat einde?! Neeeee… Dit kan toch niet?!

Er zit maar één ding op: door naar deel drie. Al voelt dat ook een beetje dubbel, want ik ben nog lang niet klaar om afscheid te nemen van deze serie.

"Dit boek wegleggen? Vergeet het maar. Tamara Postma sleurt je mee tot de laatste bladzijde."