Lezersrecensie
Wat een cliffhanger!
In het verhaal van ‘Bloedband’ lees je het verhaal vanuit verschillende verhaallijnen, onder andere Barbara, Kim, Lennard en Teun. Jet van Vuuren gaat met dit tweede deel uit de Barbara van Eck-serie een tijdje verder na het eerste boek. Het is daarom aan te raden om eerst ’Nieuw bloed’ te lezen voordat je in dit boek begint om alle eerdere gebeurtenissen te kennen.
‘Bloedband’ gaat aan de ene kant over het beginnende detectivebureau van Barbara en Kim én aan de andere kant over de opbloeiende band tussen moeder en dochter. Ze zijn heel blij dat ze elkaar gevonden hebben, maar ze hebben nog wel veel geheimen voor elkaar. Het verbaasde me soms hoe gemakkelijk een geheim eerst verborgen werd gehouden, daarna heel snel gedeeld werd en er vervolgens niet echt verder op werd ingegaan. Bij met name een geheim van Kim vond ik dat opmerkelijk. Tegelijkertijd paste het wel in de snelheid waarin dit verhaal verteld werd. Het leek soms wel alsof ze tegen een bepaalde klok aan het werk waren; alsof er ergens een bom lag die vroeg of laat af zou gaan maar waarvan ze de teller niet wisten.
Richting de ontknoping van ‘Bloedband’ laat Van Vuuren ook nog wel een en ander gebeuren. Je wist als lezer niet wat er precies zou gebeuren, maar je wist wel dát er nog wat stond te gebeuren. Het verhaal eindigt met een enorme cliffhanger, waarvan we hopelijk bij het derde en laatste deel alle antwoorden zullen gaan krijgen. Kom maar op met ‘Kwaad bloed’.
‘Bloedband’ gaat aan de ene kant over het beginnende detectivebureau van Barbara en Kim én aan de andere kant over de opbloeiende band tussen moeder en dochter. Ze zijn heel blij dat ze elkaar gevonden hebben, maar ze hebben nog wel veel geheimen voor elkaar. Het verbaasde me soms hoe gemakkelijk een geheim eerst verborgen werd gehouden, daarna heel snel gedeeld werd en er vervolgens niet echt verder op werd ingegaan. Bij met name een geheim van Kim vond ik dat opmerkelijk. Tegelijkertijd paste het wel in de snelheid waarin dit verhaal verteld werd. Het leek soms wel alsof ze tegen een bepaalde klok aan het werk waren; alsof er ergens een bom lag die vroeg of laat af zou gaan maar waarvan ze de teller niet wisten.
Richting de ontknoping van ‘Bloedband’ laat Van Vuuren ook nog wel een en ander gebeuren. Je wist als lezer niet wat er precies zou gebeuren, maar je wist wel dát er nog wat stond te gebeuren. Het verhaal eindigt met een enorme cliffhanger, waarvan we hopelijk bij het derde en laatste deel alle antwoorden zullen gaan krijgen. Kom maar op met ‘Kwaad bloed’.
1
Reageer op deze recensie