Een hele fijne feelgood

‘Chaos als voorgerecht’ is het eerste deel in de serie Het bosrestaurant. In dit deel lezen we het verhaal vanuit Marlou en Donovan. Meteen vanaf het begin weet Marieke Douwes haar lezers het boek in te krijgen. Dat komt door de prettige vertelstijl, door de fijne personages (die je stukje bij beetje beter leert kennen) en door de setting. Je waant je tijdens het lezen helemaal in en om het restaurant bij de Utrechtse Heuvelrug.

Een van de onderwerpen uit ‘Chaos als voorgerecht’ is rouwen. Douwes heeft dit boek geschreven voordat haar moeder afgelopen maart overleed. Haar moeder had de Utrechtse Heuvelrug in haar hart zitten en speciaal voor haar schreef ze deze setting. Dat zal dit boek en deze serie nu anders en wellicht extra bijzonder voor haar maken. Ze weet op een aantal momenten het rouwproces heel pakkend te omschrijven. Er zit een fragment in het boek dat heel erg bij me binnenkwam: ”Het drukt ons met de neus op de feiten dat het leven niet stilstaat. Het draait door, elke dag opnieuw, net als de zon die elke dag opnieuw opkomt. Wij moeten alleen zorgen dat we de zonnestralen weer mee gaan pakken.”

Donovan en Marlou hebben allebei hun verleden waarin ze het een en ander hebben meegemaakt. Hoe meer je over hen leest, hoe beter je hun doen en laten begrijpt. Maar niet alleen deze twee personages zijn fijn. Dat geldt ook voor een aantal bijpersonages, waaronder de opa en oma van Marlou en een aantal personeelsleden. Ik hoop van harte dat zij ook terugkomen in het tweede deel.

Douwes heeft zwaardere thema’s waaronder verdriet en rouwen mooi gecombineerd met luchtigere en liefdevolle momenten. Dat maakt van ‘Chaos als voorgerecht’ een hele fijne feelgood. Ik kijk al uit naar het volgende deel.