Een fijne en mooie roman

‘De roep om het onbekende’ gaat verder waar het vorige deel is gestopt. In het heden lees je dat Lexi zich steeds meer op haar plaats voelt in Heligan en zicht meer durft open te stellen. En in het verleden is Allie weer een belangrijk personage en leren we een nieuw personage kennen: Avery. Het is vooral fijn om Lexi en Allie weer wat beter te leren kennen na het eerste boek uit deze trilogie. En Avery voegt heel wat kleurrijke momenten toe aan het boek.

Inez Corbi geeft in het begin van het verhaal nog een paar hele kleine terugblikken naar het vorige boek. Dat is handig als het even geleden is als je dat deel gelezen hebt en tegelijkertijd is het niet storend als je de boeken vlak achter elkaar zou lezen. Een mooie balans zo. De auteur weet met haar beeldende vertelwijze zowel het heden als het verleden bij haar lezers binnen te krijgen. Je krijgt een nog beter beeld van Lexi en wat zij in het verleden heeft meegemaakt. Daardoor gun je haar de wereld, maar heb je ook continu het gevoel dat haar nog iets onheilspellend te wachten staat.

Richting het einde van ‘De roep om het onbekende’ werkt Corbi een aantal zaken mooi uit en laat ze een aantal dingen nog onopgelost. Je bent als lezer met name benieuwd wat Lexi nu precies ontdekt heeft en wat dat allemaal met het verleden van de Tuinen van Heligan te maken heeft. Ik heb genoten van dit boek. Op naar het derde en laatste deel uit deze trilogie…!