Een fijne roman

‘De Zwitserse dochter’ is alweer het vierde deel in De verloren dochters-serie. Wat heeft Soraya Lane een fijne roman geschreven. Als je de eerdere boeken gelezen hebt, dan merk je dat ze gedurende deze serie een groei doormaakt als lezer. De verhalen worden meeslepender, waardoor je als lezer nog meer meegenomen wordt in het boek. Heerlijk! Dat komt mede doordat je in dit vierde boek ook iets meer te weten komt over Hope (de eigenaresse van Hope’s House) en Mia, de vrouw die de kistjes uitdeelt. Ik ben heel benieuwd wat we hierover in de volgende boeken nog gaan lezen.

Terug naar ‘De Zwitserse dochter’. Beide verhaallijnen in dit boek waren interessant om te lezen. Je leeft mee met Delphine in het verleden. Wat was het anders om in die tijd als volwassen vrouw te leven in vergelijking met nu. En wat gun je haar de wereld. Lees zelf maar wat zij allemaal te verwerken krijgt. Ook het verhaal van Georgia is boeiend om te lezen. Zij heeft het ook niet gemakkelijk gehad (en dat is wellicht een understatement). Mooi om te lezen hoe zij in het leven staat én wat ze allemaal in Zwitserland meemaakt en ontdekt. Lane weet haar lezers van het begin tot het eind te boeien. In mijn ogen groeit ze ook gedurende de serie. De verhalen worden steeds mooier en interessanter om te lezen. Ik ben heel benieuwd wat er in de rest van de serie nog staat te gebeuren.

Kortom: heb je genoten van de vorige boeken uit De verloren dochters-serie? Dan raad ik je aan om ‘De Zwitserse dochter’ ook te gaan lezen. Ben je op zoek naar een fijne reeks romans om te gaan lezen? Dan is deze serie absoluut een aanrader. Maak geen vergelijking met Lucinda Riley, maar stap blanco in deze reeks en geniet ervan!