Het laatste deel van het boek maakte veel goed

Na het lezen van de flaptekst van ‘Hoe klein de wereld is’ was mijn interesse meteen gewekt. Ik was erg benieuwd naar deze nieuwe roman van Carla de Jong. Mijn verwachting was om een historische roman te lezen, die vlot geschreven was. Jammer genoeg viel dit voor mij wat tegen. Ik heb me in het begin wel even door het verhaal heen moeten worstelen. De fragmenten vanuit Luna waren interessant, maar de stukken vanuit Chandar uit het verleden vond ik een stuk lastiger om te lezen. Zijn verhaal kwam niet goed bij me binnen, raakte me amper en kende veel herhaling. Daar kwam ik af en toe maar moeilijk doorheen of kon ik niet goed volgen. Het was voor mij daarom extra fijn dat de hoofdstukken tussen de beide hoofdpersonages afgewisseld werden, zodat ook regelmatig Luna aan bod kwam.

Pas vanaf ongeveer bladzijde 300 kwam voor mij de vaart erin. Op dat moment werd ik verrast door het verhaal en kwam er meer snelheid in het boek. Dit laatste deel van ‘Hoe klein de wereld is’ maakte veel goed, maar ik had vooraf wel echt meer van het verhaal verwacht. De auteurs weten de boosheid, het verdriet en de wanhoop van de Tweede Wereldoorlog goed over te brengen. Het is interessant om te lezen wat er in die periode op Texel is gebeurd. Ondanks dat wist het verhaal me onvoldoende te raken, met name door de verhaallijn vanuit Chandar. Ik snap dat je zijn verleden nodig had om het gehele verhaal te begrijpen, maar helaas waren die stukken vrij moeizaam om te lezen.

Auteur Walter Lucius (het pseudoniem van Walter Goverde) is op 22 juli 2021 overleden. Hij was toen al bezig met de roman ‘Hoe klein de wereld’ is. Aan auteur Carla de Jong is gevraagd of zij deze roman wilde afschrijven, zoals we in het nawoord kunnen lezen. Wat mooi en bijzonder dat ze dit heeft kunnen doen.