Heel heftig boek

Het boek ‘Warrior’ begint met een triggerwaarschuwing over de expliciete verkrachtingsscènes die er verteld worden. Daar heeft Lisa Wildeboer niets teveel over gezegd. Dat is al erg heftig om te lezen als je geen misbruikslachtoffer bent. Laat staan als je dit wel hebt meegemaakt. Of hoe het voor de auteur geweest moet zijn om dit op papier te zetten.

Het is lastig om een beoordeling over dit boek te geven. Vooropgesteld is het knap dat Wildeboer haar verhaal op papier heeft kunnen zetten en is het ook knap hoe ze nu in het leven staat. ‘Warrior’ leest vooral als een verwerkingsproces voor de auteur. Ze neemt je mee in haar verschrikkelijke schooltijd en in haar leven na die afschuwelijke gebeurtenissen. Je ontdekt wat het met haar gedaan heeft, hoe ze er probeert mee om te gaan, welke gevolgen het heeft gehad en hoe het nu met haar gaat.

Het maakt van ‘Warrior’ een zeer heftig verhaal. Een verhaal waarvan je hoopt dat het nooit verteld had hoeven worden (omdat Lisa het niet mee had hoeven maken) én een verhaal waarvan het goed is om te laten zien dat Lisa een slachtoffer was, dat zij er niets aan kon doen en dat het niet goed is wat de dader heeft gedaan. In deze tijd van #victimblaming zijn dit soort verhalen nodig… al zou het in een ideale wereld nooit meer voorkomen.

Noot door de recensent: ik vond het lastig om hier een stukje over te schrijven omdat het zo’n heftig onderwerp is, maar ik wilde het boek wel even bespreken op mijn boekenblog. Ik wil niemand kwetsen met de bovenstaande tekst.