Lezersrecensie
Binnen 50 pagina's rolden de tranen over mijn wangen...
Samen met een vriendin ging ik op vakantie naar Egypte. We kochten een boek voor elkaar die we aan het zwembad zouden gaan lezen. Ik kreeg van haar het boek ‘De laatste brief’ van Rebecca Yarros. Ik heb alleen het boek ‘Fourth Wing’ van haar gelezen en was super benieuwd naar een romance boek van deze schrijfster.
Dit boek gaat over Emma, eigenaar van een bed & breakfast én alleenstaande moeder van een tweeling van vijf jaar oud. Haar broer zit bij het leger en vraagt haar om brieven te schrijven aan Beckett, een van de mannen uit zijn krijgsmacht. Hij heeft geen familie of vrienden die naar hem omkijken.
Bij een van de missies komt de broer van Emma om. In zijn laatste brief vraagt hij aan Beckett om voor zijn zusje te zorgen. Beckett twijfelt niet en pakt zijn spullen om naar de B&B van Emma te vertrekken. Zij weet alleen niet dat hij het is, omdat Emma alleen zijn codenaam uit de brieven kent. Ik vond dit een leuk aspect, maar het duurde wel echt te lang.
Dit boek raakte me vanaf het begin. Bij de eerste 50 bladzijdes heb ik al wat tranen weg moeten vegen. Het einde vond ik echt een tegenvaller. Ik vond het onnodig en het voelde alsof de schrijfster nog even een bom wilde droppen. Tot de laatste 150 bladzijdes was dit voor mij een vijf sterren: hoe Beckett omgaat met de kinderen deed mijn hart smelten. Maar het einde heeft ervoor gezorgd dat het voor mij toch een vier sterren beoordeling is geworden.
Dit boek gaat over Emma, eigenaar van een bed & breakfast én alleenstaande moeder van een tweeling van vijf jaar oud. Haar broer zit bij het leger en vraagt haar om brieven te schrijven aan Beckett, een van de mannen uit zijn krijgsmacht. Hij heeft geen familie of vrienden die naar hem omkijken.
Bij een van de missies komt de broer van Emma om. In zijn laatste brief vraagt hij aan Beckett om voor zijn zusje te zorgen. Beckett twijfelt niet en pakt zijn spullen om naar de B&B van Emma te vertrekken. Zij weet alleen niet dat hij het is, omdat Emma alleen zijn codenaam uit de brieven kent. Ik vond dit een leuk aspect, maar het duurde wel echt te lang.
Dit boek raakte me vanaf het begin. Bij de eerste 50 bladzijdes heb ik al wat tranen weg moeten vegen. Het einde vond ik echt een tegenvaller. Ik vond het onnodig en het voelde alsof de schrijfster nog even een bom wilde droppen. Tot de laatste 150 bladzijdes was dit voor mij een vijf sterren: hoe Beckett omgaat met de kinderen deed mijn hart smelten. Maar het einde heeft ervoor gezorgd dat het voor mij toch een vier sterren beoordeling is geworden.
1
Reageer op deze recensie