Uitzicht

‘Vandaag is weer zo’n dag. Zo’n dag dat het niet lukt.
De scherpe, smalle vlakken van mijn tanden staan gekerfd in mijn onderlip.
Ik heb me nooit eerder gerealiseerd dat rouwen zo hard werken is.
Ieder stukje dat ik heb verloren moet op één of andere manier opnieuw langskomen.
Ik moet het bekijken, voelen, erkennen, ervan houden en dan met opeengeklemde kaken loslaten.
Tot ik alles in mijn handen heb gehad.
Dat was in elk geval wat ik dacht…’
Uitzicht is het vervolg op het verhaal dat Norah vertelde in Lichter. Wanneer ze rouwt om het verlies van haar beste vriend, door wie ze beetje bij beetje weer durfde te leven, ontdekt ze dat kwijtraken en loslaten twee totaal verschillende principes zijn. Met buurman Marc, met wie ze haar levensverhaal had gedeeld, onderhoudt ze nog steeds een bijzonder contact. Maar zal er ook genoeg ruimte en vertrouwen komen voor een hechte vriendschap, of zelfs een nieuwe liefde? En wat als blijkt dat ook Marc geheimen heeft?

Uitzicht is het vervolg op Lichter. Het verhaal gaat verder als Norah een goede vriend heeft verloren. Een verhaal over rouw en trauma. En voorzichtige liefde tussen mensen die worstelen met hun verleden.

Het verhaal leest goed weg. Met niet te lange hoofdstukken. En met steeds een stukje van de puzzel. Een relatie aangaan met een traumatische ervaring is mooi verwoord door de schrijfster. Twee personages die elkaar helpen om stappen te zetten. Met alle gevoelens die daar bij horen. Dit is weer goed beschreven. Op een manier dat je dit zelf bijna voelt.