Dit boek verdient een verfilming.

Het grachtenhuis is een razend spannende roman waarbij je als je eenmaal begonnen bent nog maar een ding wilt: doorlezen.

In Het grachtenhuis volgen we afwisselend Heleen in 1942 en Joyce in 2022. Heleen wordt onder valse voorwendselen aangenomen bij een advocatenkantoor aan de Leidsegracht, dat ook dienst blijkt te doen als 'Entscheidungsstelle': een afdeling van de Duitse bezetter, waar een de Duitse advocaat Ralph beoordeelt of Joden die zeggen niet Joods te zijn, "geariseerd" mogen worden. Aanvankelijk weigert Heleen om te werken voor een nazi, maar dan bedenkt ze dat het een kans is om haar beste vriendin Esther te helpen, die Joods is. Heleen gaat op eigen houtje verzetswerk verrichten. Intussen groeien haar gevoelens voor haar Duitse baas Ralph, iets dat haar verwart.

In 2022 volgen we Joyce, die ontdekt dat de opa die ze nooit gekend heeft Ralph Baumann blijkt te zijn; een Duitser die in Nederland woonde en 'Het monster van Amsterdam' genoemd werd. Ze gaat op onderzoek uit om de geschiedenis te ontrafelen en komt zo op het spoor van Heleen.

De verhalen komen op een mooie manier bij elkaar en vormen samen een prachtig geheel.

In Het grachtenhuis wordt je tot het laatste moment op het verkeerde been gezet. Wie is te vertrouwen en wie niet? De karakters zijn levensecht neergezet en kruipen onder je huid. Het verhaal is van begin tot eind geloofwaardig, vlot en razend spannend, zonder in te boeten op diepgang. De schrijfstijl is heerlijk en de setting is uitstekend uitgewerkt: tijdens het lezen spelen de beelden zich als een film voor je ogen af. Dit boek zou verfilmd moeten worden.