Beproevingen

Recensie van:
Beproevingen
Ik was weer in een zee van pijn beland. Ik spartelde met mijn benen en trok aan de riemen waarmee mijn armen vastlagen. Ik piepte door mijn neus en knarste met mijn tanden. Mijn ogen rolden. Ik dacht dat mijn hart het zou begeven, mijn longen zouden barsten en mijn hoofd zou ontploffen. Het duurde dit keer langer dan de vorige ronde voor ik bijkwam.
Auteur :
Janine Keijser
(geboren 1980 in Leiden) studeerde Nederlands Recht aan de UvA, en werkte enige tijd als advocate bij een klein advocatenkantoor. Na een zware periode in haar leven, gooide ze het roer drastisch om. Ze ging werken met verwaarloosde dieren, voerde acties tegen dierenleed en begon artikelen te schrijven over dit onderwerp. Als kind al hield ze ervan spannende verhalen te lezen en te schrijven. Met V.I. Warshawski en haar passie voor dieren en een betere wereld als inspiratiebronnen, besloot ze eco-thrillers te schrijven. Haar eerste boek, met als titel Rauw, verscheen in 2016. Beproevingen is haar tweede ecothriller. Naast het schrijven van boeken en columns, werkt Janine met dieren als healer en coach.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Elikser en Janine Keijser in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: Elikser
Genre: Eco thriller
Cover en flaptekst:
Blauwtinten op de voorkant. Een vrouw staat met de rug naar mij toe. Het gezicht van aap zie ik weerspiegeld in het water.
De flaptekst vind ik indrukwekkend en spannend.
Quote:
Ik pakte zijn hand vast. “Wat hebben jullie gedaan?” vroeg ik zachtjes.
“De dieren eten en water gegeven.” Hij keek me aan. “Ja, jezus, ik had ze liever allemaal bevrijd. Maar wat hadden we met deze zieke en verwonde dieren moeten doen? Ze zouden binnen een dag dood zijn zonder de juiste medische verzorging.”
Er liep een traan over mijn wang.
“We gaan nog wel terug, ik zweer het je. We moeten alleen goed voorbereiden wat we dan gaan doen met de dieren. We moeten weten waar ze heen kunnen, waar we ze medische zorg kunnen bieden.”
“En dan? Dan fokken ze nieuwe honden of halen ze weer apen uit het wild.” Ik beet op mijn lip. Soms wilde ik dat ik in een andere wereld was geboren. Een wereld waarin alle levende wezens met respect werden behandeld. Zou dat ooit gebeuren? Zouden mensen over een aantal jaren naar het martelen en doden van dieren kijken zoals we nu op de slavernij terugkijken?
“Ik weet het, Lara.” Sebastian streelde mijn arm. “Het is fucking oneerlijk, maar we doen wat we kunnen. We gaan er nog filmen, jij schrijft erover, en zo proberen we mensen te laten zien wat er gebeurt en wat er anders kan. Wat er anders móet. De rest is aan de politiek en vooral eigenlijk aan de consument.” Hij leek even met zichzelf in tweestrijd, maar vervolgde toen zachtjes: “Nu ik deze dieren heb gezien, kan ik ze daar niet laten zitten.”
“Ik begrijp je.” Dat zou ik ook niet hebben gekund. Een dier in zijn ogen hebben gekeken, zijn ziel hebben gezien en hem vervolgens achterlaten in de hel.
“Waarom begeef je je steeds opnieuw in wespennesten in plaats van gewoon eens normaal te doen?” Geheel onverwachts gaf ze me een knuffel. “Je laat je ook zo moeilijk helpen.”
Ik voelde een brok in mijn keel. “Sorry, Lies. Het spijt me dat ik je niet in vertrouwen heb genomen. Ik ben zo gewend geraakt mijn eigen pad te volgen. En ik wist dat je het er niet mee eens zou zijn, maar ik moest dit doen. Ik moet dit doen.”
“Waar komt die onrust toch vandaan? Waarom heb je altijd de drang iets te moeten doen aan alle shit die zich afspeelt?” Ze stak haar armen in de lucht.
“Ik weet het niet. Dat is er ergens altijd al wel geweest, denk ik, we hebben nota bene samen de nodige actiegroepjes opgericht, Lies. Als kind was jij er toch ook mee bezig de wereld te willen verbeteren?” Ik keek in haar grote, zorgelijke ogen.
“Mensen worden volwassen, Lara. Ze zoeken een baan, een huis, een partner, ze gaan hun eigen leven leiden. Dat is wat er gebeurt. Waarom ben jij nog altijd op zoek naar een betere wereld?”
“Ik denk dat ik dat vooral weer zo sterk voel na papa.” Ik snikte nu zachtjes. “Elke dag opstaan met een gevoel dat er iets niet klopt, faliekant niet in orde is. Het gevoel hebben nooit meer compleet te zijn, maar een stuk van jezelf te moeten missen. En daarnaast altijd pijn hebben, ook fysiek. Alle zwaarte van de wereld voelen, in je hart. De zwaarte van verdriet, gemis, alleen-zijn, pijn hebben. Ik zie en voel dat ook iedere dag in de ogen van de dieren die ik wil helpen, Lies. Het breekt mijn hart die pijn te zien.” Ik slikte mijn tranen weg. “Ik heb nu weer een mooi plekje in mijn leven, met mensen en dieren om me heen waar ik van hou en die van mij houden. Eindelijk weer wat rust en geluk. Dat wil ik ook voor hén. Dat wil ik voor dieren die dat nooit gekend hebben en misschien nooit zullen kennen. Dat wil ik voor ze creëren, dat is wat me drijft. Dat is wat ik voel dat ik moet doen.”
“Oké, oké, als jij dat zo sterk voelt, dan is dat zo.
Mooie teksten:
‘Our lives begin to end the day we become silent about things that matter.’
Martin Luther King jr., dominee, politiek leider en strijder voor burgerrechten
Nobelprijs voor de Vrede 1964
(15 januari 1929 - 4 april 1968)
‘Only if we understand, can we care.
Only if we care, will we help.
Only if we help, shall they be saved.’
Valerie Jane Morris-Goodall, antropologe en biologe
(3 april 1934)
Het verhaal:
Lara wordt door een oude bekende gevraagd om in Londen een verdwenen activiste te helpen opsporen. Sebastian wil haar juridische achtergrond en haar gevatte kijk op zaken inzetten om niet alleen de verblijfplaats te achterhalen van de jonge vrouw, maar ook meer te weten te komen over de duistere praktijken die hij en zijn activistenvrienden op het spoor zijn. Lara gaat op onderzoek uit en raakt steeds dieper in de problemen. Ondertussen komt ze in contact met een interessante man, Colin, die bij de recherche werkt. Al snel blijkt dat hij heel wat te verbergen heeft. Er ontspint zich een adembenemende reeks avonturen, waarin Lara probeert de waarheid boven tafel te krijgen. Zal zij erin slagen datgeen wat verborgen ligt in de duisternis aan het licht te brengen? En hoever is zij bereid hiervoor te gaan?
Een heerlijk leesbare, wezenlijke en spannende ecothriller.
Mijn leesbeleving:
Het begin van dit verhaal is gelijk to the point en ademt actie. Door de gehanteerde ik-vorm bevind je je gelijk middenin dit beeldende verhaal.
De overgang van het eerste hoofdstuk naar het tweede hoofdstuk vond ik vrij abrupt. Ik moest mij echt even focussen of het nog steeds dezelfde tijd en ruimte betrof. Dat besef kwam pas nadat ik hoofdstuk 2 uit had. Misschien dat het eerste hoofdstuk door een tijdsaanduiding en plaats duidelijker het duidelijker had gemaakt. Nu was ik zoekende.
Maar los hiervan is dit een zeer vlot geschreven en krachtig verhaal. De thematiek is actueel. Ik schrok van de macabere, de kilte ervan. Eerlijk gezegd wist ik niet dat zoiets speelde in de wereld van activisme. Ik schaamde mij daarvoor. Waarom zoveel hartverscheurend en misselijkmakend dierenleed voor het testen van medicatie en producten. Waarom vindt dat allemaal plaats in het verborgene?
Later besefte ik me met een zwaar gevoel van verdriet dat dit verborgen is om door te kunnen gaan met deze verderfelijke praktijken. De straat schoon te vegen, te verdoezelen dat er miljoenen verdiend worden. Dat er geen traan gelaten wordt om een dieren leven dat verloren gaat. Dit leed is zo voelbaar beschreven in dit verhaal dat het op talloze manieren mijn hart verpulverde. Het sneed door mijn hart alle beschrijvingen van de dieren in dit verhaal. Alsof ik dat dier was. Heftig maar daardoor wel duidelijk gemaakt wat er speelt qua grimmigheid en smerigheid.
Ik had daardoor gelijk een warm hart voor de krachtige, heldhaftige maar vaak ook roekeloze acties van Lara. Alles om het leven van deze verschoppelingen, deze onschuldige dieren, te redden. Naast haar professionele werk leerde ik Lara persoonlijk ook goed kennen. Die wisselwerking vond ik prettig en maakte Lars voor mij tot een mens van vlees en bloed.
Dit werd nog versterkt door het feit omdat ik dit verhaal ook via Storytel heb geluisterd. Voorlezer Nienke Brinkhuis heeft het talent om zoveel gevoel, nuance, sarcasme, woede, easy going of blijheid in dit verhaal tot leven te wekken met haar stem. Het geeft dit verhaal, de door Janine geschreven tekst nog meer diepgang en betekenis.
Het verhaal is continu boeiend, ijzingwekkend en huiveringwekkend tegelijk omdat je in een achtbaan van gebeurtenissen terecht komt. Al gauw had ik door dat vele mensen in dit boek mijn vertrouwen niet waard waren. Overal zocht ik wat achter. Dat bleek achteraf grotendeels terecht.
Verschrikkelijk dat er mensen over (dieren en mensen) lijken heen stappen alsof het niets is. Hun keurige dure maatpakken blijven dragen alsof de smet van wat zij doen hun niet raakt. Woedend kon ik worden van de personen die als hobby het spioneren, opjagen, vangen, martelen en het simpelweg wegwerken van mensenlevens hadden. Alsof er een vervelende vlieg verdelgt moest worden.
De personages vind ik gedetailleerd en geloofwaardig uitgewerkt. Het verhaal vanuit diverse perspectieven beschreven maakt dat doordat je een ieder zijn beweegredenen leert kennen het totale plaatje helder krijgt. De dialoog tussen de personages is ontzettend sterk. Doordat de schrijfstijl naast beeldend ook filmisch is wordt je volledig meegesleurd in de wereld van Lara, haar familie en vrienden, de wereld van activisme enerzijds en anderzijds die van politie, recherche, proefdieren, wetenschap en de georganiseerde misdaad. Hiermee staat dit verhaal als een huis.
Ook doet het je bewust worden van de plek die jezelf als mens inneemt in deze wereld, welke waarde jijzelf toekent aan jouw bestaan, het milieu, de voetstappen die je maakt en achterlaat. Hoe je je gedraagt, je leefstijl, je levensvisie. Dit verhaal zorgt voor bewustwording een wake up call en leerde mij veel over zaken waar ik niet alles van af wist.
Het toewerken naar de plot is een verbeten gevecht, een bijna niet te winnen macht strijd die je keer op keer op je knieën dwingt. Net als je denkt dat alles verloren is volgt de plot die verheldering en verlichting brengt. Die je doet verlangen naar meer avonturen met Lara.
Mijn mening:
Ik geef 4 sterren.
Een krachtig, diepgaand, hartverscheurend, gruwelijk goed geschreven eco thriller die zijn gelijke nog niet gevonden heeft.
Met personages die levensecht en geloofwaardig overkomen. Een verhaal die je een wereld laat zien die je voorheen niet kende. Maar die al je levens waarden op de grondvesten doet schudden. Die zorgt voor bewustwording en hernieuwde inzichten.
Spanning, actie, passie, liefde, een veelvoud aan lijfelijke en psychische beproevingen. Die je verbazen, verkillen tot op het bot, strijdbaar maken en je doen inzien dat mensenrechten en dierenrechten evenveel waard zijn om voor te vechten.
Hartelijk dank dat ik mee mocht doen aan de blogtour rondom het boek Beproevingen Janine Keijser en Elikser uitgeverij.