Blauw afscheid

Recensie van:
Blauw afscheid
Neem je afscheid van het aanschouwen van de lucht in alle tinten blauw? Of van de jas met de kleur die jou zo lang als gegoten zat? Die jouw identificeerde met datgene wat jij tot in perfectie beheerste?
Auteur:
Daisy Elings
put inspiratie en enthousiasme uit haar werk als purser bij KLM. Ze bezit de kennis en het inlevingsvermogen om het leven aan boord, op de route te beschrijven en die sfeer over te brengen aan de lezer. Blauw afscheid is haar thrillerdebuut.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij Godijn Publishing en Daisy Elings in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: Godijn Publishing
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een oogverblindende cover. Een silhouet van een vrouw bij een meer. Ik word nieuwsgierig naar de inhoud van dit boek.
De flaptekst is naast informerend ook macaber maakt dat ik moet slikken omdat de spanning nu al oploopt.
Quote:
10 oktober
Het aanzwellen van de motoren klinkt. Sara trekt de riemen van haar harnas ter hoogte van haar heup naar buiten toe. Ja, die zitten strak. In tegenstelling tot haar passagiers, zit zij achteruit. Ze neemt haar starthouding aan en doet tegelijkertijd haar thirty-second-review. In gedachten gaat ze het rijtje vragen af. Hoe maak ik de deur open in het geval van een noodsituatie? Op welk type vliegtuig zit ik? Welke commando’s kan ik verwachten vanuit de cockpit? Welke commando’s schreeuw ik naar mijn passagiers? Welke spullen moeten er mee in geval van evacuatie?
Ze recht haar rug, houdt haar hoofd strak tegen de hoofdsteun aan en kijkt voor zich uit, terwijl het vliegtuig vaart maakt over de startbaan. Vanuit haar ooghoeken ziet ze de weilanden steeds sneller passeren. Het geraas van de motoren overstemt alles. Nou kom op. Gaat die bak nog de lucht in? Kort erna komen de wielen los van de grond en trekt de zwaartekracht haar bovenlichaam naar voren. Ontspannen gooit ze haar ene been over haar andere. Yes! Johannesburg, we komen eraan!
Mooie tekst:
Some of us fall by the wayside
And some of us soar to the stars
And some of us sail through our troubles
And some have to live with the scars
There's far too much to take in here
More to find than can ever be found
But the sun rolling high through the sapphire sky
Keeps great and small on the endless round
In the circle of life
It's the wheel of fortune
It's the leap of faith
It's the band of hope
'til we find our place
On the path unwinding
In the circle, the circle of life
Elton John- Circle of life
Het verhaal:
Een bizar incident, een onverklaarbare notitie en een mysterieuze verdwijning.
Vijf KLM-collega’s genieten van een fantastische safari in Pilanesberg Nationaal Park, totdat Madelon onvindbaar is. Alles wijst op een vrijwillig vertrek, maar bij Sara slaat de twijfel toe. Ze kent haar vriendin toch? Vastberaden haar te vinden, start ze haar eigen onderzoek dat chaotisch en moeizaam verloopt. Wie kan ze nog vertrouwen? Geheimen stapelen zich op, waarbij Sara zichzelf uiteindelijk keihard tegenkomt.
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal voelde alsof ik bij alles eerste rang zat. De proloog komt krachtig binnen en laat niet los. Vloeit moeiteloos over in de rest van dit verhaal.
De schrijfstijl is beeldend. De setting van werken bij de luchtvaart vind ik persoonlijk origineel en doet filmisch aan. De gehanteerde ik vorm maakt het nog intenser en echter voor mij. De afwisseling in perspectief van het verhaal verteld door diverse personages in de ik-vorm maakt het een onderhuids, psychologisch diepgaand en spannend verhaal voor mij.
De spanning zit in ieder detail van dit verhaal. In het vliegtuig waarbij het voelt alsof je naast de stewards, purser en de rest van de crew staat en je je hart vasthoudt of het vliegtuig veilig opstijgt en in de lucht blijft, komt die spanning al tot een bepaald niveau. De deceptie van een langere vlucht door vertraagde omstandigheden, een droomvakantie die lijkt te vervliegen. De werkdruk die je in je eigen lijf voelt. De opluchting als de rust eindelijk alle spanning vervangt.
De warmte op mijn huid, de geuren van Afrika die ik opsnoof, mijn ogen die het indrukwekkende landschap en de flora en fauna in zich opnamen. Ik was nog nooit in Afrika maar door dit verhaal voelde het alsof ik er was. Wat een geweldige ervaring. Maar ook de sluimerende opkomende dreiging van een hernieuwd spanningsniveau. Ik voelde dat ik niemand om mij heen kon vertrouwen.
De personages zijn gedetailleerd en levensecht uitgewerkt. Ieder met hun karakter psyche en daarbij behorend gedrag. Sommigen had ik gelijk respect voor en andere zag ik het liefst gelijk verdwijnen. De auteur laat de lezer meedenken en puzzelen doordat het verhaal zich in razend tempo afwisselt tussen de diverse perspectieven en personen. Heden en verleden raken gaandeweg vervlochten met elkaar. Het verhaal wat steeds mysterieuzer wordt maar waarbij de auteur niet gelijk alles weggeeft. En als je denkt te weten hoe het zit komt er nog een gigantische plottwist de hoek omkijken. Die alles wat je eerst dacht te begrijpen totaal doet vervliegen.
De epiloog verduidelijkt de rest.
Ik ben zeer aangenaam verrast door dit thriller debuut van Daisy Elings. Ik hoop in de toekomst meer boeken van haar te lezen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Een angstaanjagend, rauw, diepgaand, meedogenloos, hartverscheurend verhaal. Al mijn zintuigen werden op scherp gezet. De bitterheid van wraak. Het plukken en proeven van verboden vruchten. Stapsgewijs toewerken naar een definitieve oplossing die vanuit tunnelvisie is ontstaan. Zonder hoor en wederhoor. Maar instinctief vanuit het reptielenbrein plannen en handelen. IJzingwekkend en nietsontziend.
Natuurlijk valt dit niet goed te praten. Maar wraak lijkt mij niet de oplossing. Iemand nauwgezet volgen, opjagen, doen verlammen van angst en de genadeslag geven als er geen vluchtroute meer mogelijk is. Gelukkig reikt de arm van de wet verder en bestaan er nog beschermengelen op aarde.
Bedankt Godijn Publishing en Daisy Elings voor dit subliem geschreven en uitgebrachte verhaal. Ik ben fan en heb er een nieuwe lievelingsauteur bij.