Geestenpoort

Recensie van:
Geestenpoort
Interplanetair deel 2
Deel 1: Ruimtestad
Auteur :
Johanna Lime
Bron: https://johannalime.com
Johanna Lime was het pseudoniem van het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. Zij woonden op 19 november 2018 al 36 jaar samen in hun huis en hadden ook daarvoor alle lief en leed uit hun beide levens gedeeld. Marjo en Dinie schreven sinds hun kindertijd al dagboeken vanuit het gezichtspunt van hun personages. Die dagboeken hielden ze geheim, totdat ze na een reeks treurige voorvallen in de familie besloten om hun verhalen met lezers te delen. Vanaf 1 november 2011 gingen ze futuristische fantasyromans schrijven, waarin ook een vleugje sciencefiction is verwerkt. Behalve deze romans die bij uitgeverij Zilverbron zijn uitgekomen, schreven zij ook korte verhalen die zij zelf op Smashwords als e-books uitgaven. Hun voorliefde was altijd al het fantasy en science fiction genre. De fantasiewereld die zij bedachten, kreeg de naam Eibor Risoklany. Daarin ontstonden de koninkrijken Laskoro en Berinyi uit hun debuutroman Schimmenschuw en hun trilogie De vergeten vloek. Terwijl ze bezig waren met het schrijven van De vergeten vloek deel 3, Schamel verbond, konden ze echter niet langer samen blijven schrijven. Dinie Boudestein overleed op 23 december 2018 aan kanker. Hierdoor moest Marjo alleen verder.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Zilverspoor in ruil voor mijn recensie voor Blogtours Zilverspoor /Zilverbron o.l.v. Natascha van Limpt.
Uitgeverij: Zilverspoor
Genre: fantasy
Cover en flaptekst:
Een prachtige cover. Een zwarte achtergrond die doet denken aan het heelal. Dan een met vuur omringd gat waar een silhouet uit komt stappen. Dit maakt mij nieuwsgierig naar dit verhaal.
De flaptekst is meeslepend en indrukwekkend.
Quote:
Hoofdstuk 10 Chyndyro
‘Heilige Aquila, zie je dat daar?’
Haar blik volgde zijn uitgestoken hand en ze schrok zich wezenloos. Tussen de rotsige contouren van de Piekbergen vloog een draak! Zijn vorm stak nauwelijks af tegen de nachtelijke lucht, wat niet verhinderde dat ze duidelijk waarnam dat het dier snel groter werd. De draak kwam recht op hen af. O, nee! Wat moeten we beginnen tegen een volwassen draak?
Corwin strompelde naar zijn tent en kroop naar binnen.
Irene begreep niet wat hij daar ging doen. ‘Nee, Corwin, kom eruit!’ Ze wist niet hoe ze een aanval van een draak af moest slaan, maar in een tentje wegkruipen was zeker dwaas! Tot haar verbijstering kwam Corwin met een fototoestel uit de tent terug.
‘Idioot, we moeten de anderen waarschuwen! Als dat beest aanvalt, zijn we er allemaal geweest. Waarschuw jij je collega’s, dan maak ik Daniël wakker.’
De draak was steeds duidelijker te zien. Het was een volwassen beest met vlerken die een spanwijdte omvatten van ettelijke meters. De staart die heen en weer bewoog was even lang als de vlerken breed waren. De magie binnen in het drakenlijf lichtte steeds feller op. Voordat Irene bij haar tent kon komen om haar man te alarmeren, vloog de majestueuze blauwe draak over hun kampplaats heen. Irene dook snel achter een rotsblok weg. Ze kon nog net zien dat het beest zijn bek opensperde en een straal magische energie uitspuugde, recht op het drakenei in het kampvuur af. De hitte van zijn adem brandde op haar huid en ze probeerde nog verder weg te kruipen achter het steen. Ze struikelde en viel tussen de rotsen op de grond. Tijd om haar pijnlijke handen te bekijken had ze niet. Ze greep zich aan een rotspunt vast en trok zich snel weer op. Tot haar verbijstering kwam er een zwarte ram met grote krulhoorns over de Piekbergen aangesprongen. Deze khnumerro landde op de rug van de draak en zijn hoorns verstrengelden zich met die van het dier. De echo van de schreeuw uit de keel van de draak galmde tussen de bergen door. De contouren van beide beesten losten op in de schemering van de nacht. De blauwe draak en de zwarte ram waren net zo plotseling als hun verschijning ook weer uit het zicht verdwenen.
Corwin, die op haar af kwam rennen, zette grote ogen op. ‘Wat gebeurde daar nou? Waar is die draak gebleven?’
‘Hij werd aangevallen door een zwarte ram en nu zie ik ze niet meer.’ Langzaam drong het tot haar door dat ze getuige was geweest van een ingreep van een god. Die zwarte khnumerro was immers de manifestatie van Mage. Hij was weer een Animalis rijker voor zijn priesters. Als het echt zo ging als ze dacht, zou er binnenkort een Wan bijkomen met een tatoeage van een blauwe draak. Gelukkig is het gevaar voor ons daarmee geweken. Ze draaide zich om naar Corwin, maar hij stond al niet meer achter haar. Irene zocht de omgeving af. Ze zuchtte opgelucht toen ze constateerde dat de tenten er nog stonden. Corwin stond op de plek waar het kampvuur was weggevaagd. Door de magie van de blauwe draak waren alle stammetjes en takken helemaal verbrand. Het kampvuur was uit en de stenen rotsbodem was zwart van het roet.
Het verhaal:
Geestenpoort is het tweede boek van trilogie Interplanetair, dat op 12 mei 2022 is uitgebracht. Irene Morane en Daniël Muir-Attholred proberen meer Interplanetaire Relaties aan te gaan met andere volkeren in hun deel van het universum. Ze willen dat zowel Laskoro als Berinyi een zetel krijgt in de Galactische Vereniging van Planeten die is gevestigd in de Ruimtestad. Maar door Daniëls werk als priester is hij gebonden aan Berinyi. totdat de tweeling van Ming hem te hulp komt. Als zij er zijn kunnen Daniël en Irene er even tussenuit. Bij een archeologische opgraving op Chyndyro, waar Irenes broer Corwin mee bezig is, vinden ze belangrijke artefacts van Morane die een ander licht werpen op de veranderingen in hun magie die sinds het opheffen van de vloek in gang gezet is. Wanneer Irene en Daniël naar Berinyi terug willen voor het Geestfeest, stapelen de problemen zich op. Geesten overspoelen Bengalostad. Wat is er in Avatarsnaam aan de hand?
Mijn leesbeleving:
Nadat ik deel een van deze trilogie Ruimtestad gelezen had duurde het een poos voordat ik verder las. Toch voelde het voor mij alsof er amper tijd tussen had gezeten. Ik pakte de draad zeer gemakkelijk weer op. De personages, met name Irene en Daniël, die in deel 1 zoveel indruk op mij gemaakt hadden voelden nu ook weer aan als vrienden die ik na lange tijd weer zag. Ook nu bezit Johanna Lime het vermogen om zo beeldend te schrijven dat ik alles voor mij zag. Ik bevond mij volledig in dit verhaal De personages vond ik geloofwaardig uitgewerkt.
Prachtig hoe de liefde hoogtij vierde en bezegeld werd. Naast alle beslommeringen en het harde werken door. Doelen als samenwerking creëren tussen andere beschavingen, het trainen en kanaliseren van magie, spiritueel bewustzijn, goddelijke aanwezigheid tot in het diepst van de ziel. Alles zo prachtig verwoord. Boven ieder hoofdstuk een duidelijke plaats beschrijving zodat je weet waar je bent.
Een wereld zo tastbaar en geloofwaardig gebracht zodat alles als een film aan mijn ogen voorbij trok. Sommige personages kon ik wel toe schreeuwen luister eens naar wat je geleerd wordt. Later liet ik dit los en dacht ik letterlijk wie niet horen wil moet maar voelen. Al zorgden gebeurtenissen voor eeuwig bloedende harten van verdriet. En dat raakte me toch ook weer tot in het diepst van mijn ziel.
Ook voelde ik een voortdurend gevoel van op mijn hoede zijn. Wie kun je wel vertrouwen en wie niet.
Die scepsis bleef bestaan tot aan de plot. Een magistrale plot die een prima springplank vormt naar het afsluitende deel 3 Schakel magie.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren
Een beeldend, filmisch en rijk gedetailleerd verhaal dat al mijn zintuigen beroerde. De quote heb ik gebruikt omdat draken mijn favoriete mythische wezens zijn. Fascinerend en verbazingwekkend majestueus. Met een gratie die ik voortdurend bewonder, al begrijp ik dat ik ook op mijn hoede moet blijven, ze zijn niet altijd aaibaar.
Dit deel bevat weer een schat aan indrukwekkende gebeurtenissen. Die me op allerlei verschillende manieren raakten. De liefde die eeuwigdurend en puur lijkt, de hoop op samenwerking tussen diverse planeten. Niet altijd gemakkelijk en ook de noodzaak om op de hoede te blijven voor gevaar. Ten slotte de mix van spiritualiteit, de trouwe devotie en het geloof en een flinke dosis avontuur maken ook dit tweede deel een genot om te lezen. Ik leerde de personages nog beter kennen. Sommige nog meer waarderen en bij andere zag ik hun ware gezicht.
Ik lees graag verder in deel 3 Schakel magie.