Gerechtigheid

Recensie van:
Gerechtigheid
Niets had haar kunnen voorbereiden op wat komen gaat…
Deel 2
Deel 1: Volmaakte onschuld
Auteur:
Danielle Disser (1970)
woont met haar man en poezen op het eiland Voorne aan Zee.
Gerechtigheid is deel twee van de Julia Miller Trilogie en het bloedstollende vervolg op Volmaakte Onschuld, het succesvolle thriller debuut van Daniëlle Disser.
Wijze van lezen:
Boek ontvangen van auteur Danielle Disser uitgeverij Paris Books i.v.m. winactie.
Uitgeverij: Paris Books
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een vrouw met intens mooie groene ogen die wegkijken, deels bedekt met rood zwarte haren. Tranen die stromen. Zijn ze van verdriet of van onmacht of van verbeten woede?
De flaptekst is hartverscheurend heftig maar nodigt ook tot lezen uit.
De auteursfoto en informatie vind ik een waardevolle toevoeging.
Quote:
Bron: www.danielledisser.nl
Hoofdstuk 9
Ik zie haar aan komen lopen in de gang. Ze is magerder geworden, en haar gezicht heeft een vale kleur. De highlights in haar haar zijn verdwenen en hebben plaatsgemaakt voor een saaie, niet nader te benoemen bruine tint.
Als de deur naar de bezoekersruimte opengaat verandert haar blik in een seconde als ze me ziet zitten en direct herkent.
‘Dus toch, ik wist het!’ Ik zie hoe haar houding verstart en een ongekende woede zich meester van haar maakt.
‘Jij vuile trut, je hebt mijn leven kapotgemaakt!’
Ze rent op me af, en voordat ik het in de gaten heb voel ik haar handen om mijn nek en val ik met stoel en al hard naar achteren op de grond. Sterke armen trekken haar van me los, en ik hap naar adem. Twee bewakers houden haar in haar greep waardoor ze geen kant op kan.
‘Of u gedraagt zich mevrouw Scott, of u gaat terug naar uw cel. Begrepen?’ Ik voel hoe de ruimte zich vult met haat. Ze hijgt van woede, en al die tijd blijft haar blik op me gericht. Ze probeert zich los te worstelen, maar protesteert als de sterke handen van de bewakers in kracht toenemen.
‘Au verdomme, jullie doen me pijn. Laat me los!’
‘Nog één poging en u gaat terug naar uw cel. Dit is de laatste waarschuwing.’
Er rest haar weinig keus. ‘Oké, ik zal me gedragen.’
Langzaam verslapt de greep van de bewakers en schudt ze zich nijdig los. Ze komt steeds dichterbij en neemt plaats op de stoel tegenover me.
‘Je hebt wel lef zeg om hier te komen.’
Inmiddels ben ik opgekrabbeld en zit ik rechtop in mijn stoel. Mijn handen liggen opgevouwen voor me op tafel. Ik wil laten zien dat ik niet bang voor haar ben en de touwtjes in handen heb.
‘Ik wil zeker weten dat je bent waar je hoort. Veilig achter slot en grendel.’
Mooie teksten:
Als je denkt dat je veilig bent, heb je het mis….
Forgive the person and their actions
Never give in to hate
Let it go, set it free
And karma will take care of what is meant to be.
De waarheid heeft vele gezichten. De leugen heeft we maar één.
-Georges Schehadé-
Frans dichter 1905 -1989
Het verhaal:
Maandenlang wordt Julia gestalkt en stelselmatig vergiftigd. Als ze op het nippertje ontkomt aan een gruwelijke dood en er achterkomt wie daarvoor verantwoordelijk is, neemt ze een drastisch besluit met verregaande gevolgen. Eigenhandig zorgt ze er voor dat haar vermeende moordenares, die dichterbij haar staat dan ze ooit had kunnen vermoeden, achter de tralies belandt.
Als ze is hersteld en sterker da ooit terugkeert uit de bergen, heeft ze maar één doel: herenigd worden met haar dochtertje Evie. Maar haar echtgenoot Mark zweert dat ze haar dochter nooit meer zal zien. Ook een bezoek aan de dader pakt anders uit en laat Julia in totale verwarring achter. Wanneer Julia op onderzoek uitgaat en probeert dichterbij de waarheid te komen, drukt haar stalker weer op en moet ze alles op alles zetten om haar eigen leven en dat van haar dochter te beschermen. Betekent dit dat de dader nog vrij rondloopt? En wie is toch die geheimzinnige vrouw met wie Mark een relatie heeft? Kan ze ooit nog iemand vertrouwen in dit gevaarlijke kat-en-muisspel?
Mijn leesbeleving:
Ook dit deel begint met een proloog die inslaat als een bom. De bijbehorende gevoelens zijn scherp waarneembaar en resoneren nog lang na in mijn psyche en lijf. Opnieuw een fijne intens beeldende en filmische schrijfstijl waardoor je opnieuw het gevoel krijgt alles door de ogen van Julia ziet en beleeft. De ik vorm draagt daar zeker aan bij.
Net als je denkt dat al je wonden geheeld zijn en alle gevaar is geweken waardoor je je veilig waant begint het allemaal opnieuw. De belevenissen van Julia worden afgewisseld met diegene die het op haar voorzien heeft. Die alles wat Julia lief was inneemt en vastgrijpt in ijzersterk lijkende klauwen. Julia die het zelf onderzoeken en jagen op zoek naar antwoorden op een hoger niveau brengt maar die me ook verbaast met haar gedurfde roekeloosheid en als een waar duveltje uit een doosje of een Fenix uit de as opnieuw verrijst. Vriend en vijand doet huiveren en niet begrijpt dat ze haar allergrootste schat niet gewoon weer terug kan krijgen.
Toch maakt juist die roekeloosheid, dat Robin Hood achtige en die ongecensureerde tijger mentaliteit waar het haar eigen vlees en bloed betreft het verhaal boeiend en op de uiterste toppen van spanning. Als lezer zie je de samenhang van alles en wil je wel schreeuwen om ook Julia te redden. Om dan te beseffen dat dat niet kan omdat zij slechts op papier bestaat. Maar zo levensecht is het allemaal. Mark kon ik wel met huid en haar verslinden maar dat stond me toch tegen. Wat een ongelooflijk onbetrouwbaar en zielig persoon. Opnieuw verblind door nieuwe liefde, lust en passie ten koste van zijn dochter en vrouw. De giftige boosheid op de verkeerde richtend. Hopeloos.
De liefdevolle steun, verzorging en hulp van dierbaren deed me goed. Dat had Julia zo hard nodig om te rehabiliteren. Om weer ijzersterk terug te keren. Opnieuw maar voorzichtig het pad van rozengeur en maneschijn wat leidt tot wederzijdse liefde. Zo van harte gegund. Maar toch bleef bij mij die eeuwige achterdocht. Maar ook de verbazing hoe ogenschijnlijk simpel het is om iemand overal te volgen zonder dat diegene daar weet van heeft. Huiveringwekkend hoe dit soort digitale ‘slimheid’ leidt tot nieuwe verbeten aanvallen die niet te voorzien zijn.
De hele cast aan personages leer je nu nog beter kennen als in deel een. Ook hier weer geloofwaardige dialogen en een zichtbare ontwikkeling bij elk personage. Verbazingwekkend dat bitterheid en jaloezie zorgen voor zulk ongelooflijk fatalistisch gedrag. Naarmate het verhaal vordert komen er steeds meer puzzelstukjes op hun plek. Naarmate de plot nadert hoe heviger de gruwelijke en vaak rauwe gebeurtenissen plaats vinden. Wees blij dat je doel bereikt is gaat hier niet op. De wraak moet nog ultiemer en nog zoeter. Weerzinwekkend.
De plot ging mijn voorstellingsvermogen te boven. Deed mijn hart verpulveren. De weg naar het afsluitende deel is geplaveid. De verwachtingen zijn hooggespannen maar kan het dan nog erger?
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Als je herrijst uit de as van het verleden dat zo pijnlijk en destructief was en je bijna de levensadem afsneed dan mag je toch verwachten dat je terugkomst met dankbaarheid wordt aanvaard? Wat een enorme desillusie als dat niet zo is. Geen pot met goud aan het einde van de regenboog. Opnieuw een verbeten gevecht op psychologisch en fysiek topniveau. Het ultieme kwaad met twee gruwelijke gezichten. Nietsontziend en gruwelijk doeltreffend. Schade berokkenend op alle fronten.
Opnieuw een ijzersterke cast aan personages die je nog beter leert kennen. Net als het levensgeluk weet lonkt en de zon voorzichtig gaat schijnen volgt de onheilspellende plot. Die je ondanks de heftigheid doet verlangen naar alle antwoorden in deel drie Wraak.