Hier wil ik zijn

Recensie van:
Hier wil ik zijn
Ik nestel me nog wat dieper en leg mijn hoofd tegen zijn borst. Met gesloten ogen neem ik zijn geur in me op en luister naar het rustige kloppen van zijn hart. Beau is mijn nieuwe thuis. Hier wil ik zijn!
Auteur :
Irene Kroon:
Irene werkt als communicatieadviseur bij Amsterdam UMC. In haar vrije tijd schrijft ze graag en zoekt als het even kan met haar hond de natuur op. Met deze roman debuteert ze als schrijfster.
Met twee schrijvende opa’s kan het zomaar gebeuren dat je zelf ook woorden aan (digitaal) papier gaat toevertrouwen. En dat was het geval bij Irene Kroon, die in de omgeving van Alkmaar woont.
Al jaren sluimerde de wens om een boek te schrijven en in 2021 trok ze de stoute schoenen aan. Ze begon gewoon en verder zou ze wel zien. Dat met het schrijven van ‘Hier wil ik zijn’ haar droom uit zou komen en dat ze echt een feelgoodroman zou uitbrengen, had ze bij aanvang niet kunnen denken. Uitgeverij Hartklopper uit Heerenveen was direct enthousiast over haar ingezonden manuscript en besloot het uit te geven.

Het verhaal van Suzan en Beau in Hier wil ik zijn ontstond onder haar vingers. Er was geen vooropgezet plan. Soms bedacht ze al schrijvende een bepaalde wending in het plot, die uiteindelijk volledig anders op papier kwam te staan. Het was een mooie, lange reis die ze samen met haar twee hoofdpersonages heeft afgelegd.

Het verhaal speelt zich af in twee verschillende staten van Amerika en gaat over de zoektocht naar jezelf, maar (natuurlijk) ook over de liefde. Want zelfs als die liefde zich wel heel plotseling openbaart en een tikkeltje bijzonder is, kan het nog steeds echt zijn.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Hartklopper in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: Hartklopper
Genre: roman
Cover en flaptekst:
Een mooi geïllustreerde cover. Een silhouet van een vrouw zittend op een bankje. Ze kijkt naar de skyline van New York. De Brooklyn brug op de voorgrond.
Quote:
Pagina 28:
Nu is mijn doel het strand. Ik ga in het mulle zand zo dicht mogelijk bij het water zitten en staar een poosje uit over de Pacific. Dit zijn de momenten waarop ik nadenk over de reden van mijn vertrek. Mijn ademhaling wordt altijd rustig als ik hier tijd doorbreng. Dit is de perfecte plek om mijn gedachten op een rijtje te zetten.
Met mijn handen pak ik het zand op en laat het tussen mijn vingers door glijden. Ik kijk hoe zich aan weerszijden van mij een bergje vormt. Is dit een metafoor voor wat er met mijn huwelijk gebeurt? Glipt het me door de vingers en staan de bergjes voor alle narigheid die dat met zich meebrengt, of kunnen er de stevige barsten die zijn ontstaan nog repareren?
Hoewel de vragen en gedachten langzamerhand plaatsnemen in een ordentelijke rij, zijn de antwoorden nog volledig wazig en is het alsof ik door een bril met afgeplakte glazen kijk. Zou tijd alleen genoeg zijn om de antwoorden op alle vragen te vinden?
Mooie tekst:
Als op zoek gaan naar jezelf wel een heel bijzondere wending krijgt. Wat doe je dan?
Het verhaal:
Suzan, getrouwd en moeder van twee uitwonende, studerende kinderen, heeft eigenlijk niet veel te klagen. Toch vraagt ze zich al langere tijd af wat het leven haar nog te bieden heeft en hoe ze haar altijd aanwezige onzekerheden kan overwinnen. Ze besluit iets te doen wat volledig buiten haar comfortzone ligt.
Met lood in haar schoenen vertrekt ze voor een paar weken alleen naar Amerika om op zoek te gaan naar zichzelf.
Een paar onverwachte gebeurtenissen zetten haar leven in korte tijd echter behoorlijk op z’n kop en het kost Suzan al haar wilskracht om die het hoofd te bieden en niet halsoverkop terug naar huis te gaan.
Want wat doet Josh, haar host, toch vreemd en wie is die man die zo af en toe opduikt, maar voordat ze hem goed kan bekijken alweer verdwenen is?
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal is in meerdere opzichten voor mij persoonlijk een reflectie van hoe ik het leven ervaar dat ik leef. Ik ben gelukkig getrouwd en heb kinderen. Er is veel liefde, genegenheid en warmt. Maar toch zijn we ook door het leven geslagen;
Door mijn chronisch ziek zijn, NAH en PTSS, kan ik niet alles. Het voelt voor mij alsof ik vanachter een glazen plaat naar mijn (gezins) leven kijk. Ik wil wel meedoen maar ik kan niet door die glazen plaat. Met begeleiding probeer ik het leven zo goed en zo kwaad als het gaat te leven en te beleven. Probeer ik mens, vrouw van en moeder te zijn.
Ik begreep en voelde tot diep in mijn ziel en lijf wat het hoofdpersonage Suzan voelde en dacht. Dat was ook de reden dat ik dit boek graag wilde lezen. Ik vond het ongelooflijk stoer dat Suzan de grote oversteek maakt naar een land zo ver weg van haar geliefde dierbaren. Om zo haar eigen originele ik weer terug te vinden. Om haar eigen denken en innerlijke stem weer terug te vinden. Om nieuwe uitdagingen aan te durven gaan, verandering van omgeving om zo te overdenken, te reflecteren, tot rust te komen en te leren.
De ik vorm maakt het allemaal nog intenser. De schrijfstijl is beeldend en tegelijkertijd metaforisch en filmisch. Het laat echt de emoties en gedachten in iedere letter overbrengen op mij als lezer. Ik bleef continu geboeid doordat er iedere keer wat gebeurt. Hetzij mysterieus en angstaanjagend gevaar, het eenzijdig en met grof geweld doorhakken van een band van aangegane eeuwige trouw of het ontmoeten van een heuse prins op het witte paard.
En je bij dat laatste afvragen of je het goed gezien en gevoeld hebt of dat je roze bril alles te mooi weerspiegelde. De weg van ontdekking van aantrekking en afstoting, onzekerheden en verdriet door eerdere afwijzing van diegene waarvan je dacht dat je de wereld voor hem betekende is fascinerend en realistisch beschreven.
Sommige gedragingen benauwden mij: die van jaloezie bij het omgaan met andere mannelijke vrienden en het bezitterige van jij bent en blijft van mij. Gelukkig gaat dat door veel te praten en eerlijk te zijn steeds beter. En gaandeweg wordt datgene wat eerst onmogelijk lijkt werkelijkheid. De missie van cupido is geslaagd. Liefde, passie, lust, erotiek mogen opvlammen en gevoeld worden. Maar ook verdriet en moeilijkheden mogen samen doorleeft worden. De hartverwarmende ontvangst in beide families is mooi beschreven.
Ik vindt dat mijn aanvankelijke enthousiasme over dit verhaal vervuld is door het lezen. Ik heb genoten, gereflecteerd en geleerd. De personages zijn gedetailleerd en realistisch. Ze gaan de dialoog met elkaar aan in goede en slechte tijden. De personages maken allemaal een zichtbare ontwikkeling door. De plot is mooi, de weg ernaar toe vol hobbels. Net als je denkt dat alles in kannen en kruiken is volgt er nog een plottwist.
De epiloog is prachtig.
Bedankt dat ik je debuut mocht lezen en recenseren Irene Kroon.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Een indrukwekkende, diepgaande en leerzaam verhaal. Over buiten de gebaande paden durven te gaan. Alles verliezen wat tot voorheen solide en voor eeuwige trouw zou zorgen. Een nieuwe liefde die wil steunen, zorgen, altijd door het vuur voor je wil gaan en smoorverliefd op je is.
De personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en kwamen levensecht op mij over. De overdenkingen en zelf reflecties herkende ik bij mijzelf. De opbouw volgt precies het tempo van Suzan. De plot is mooi gedaan. Alles komt samen. De epiloog is betoverend en sprookjesachtig.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan deze blogtour Irene Kroon en Hartklopper uitgeverij.