Lezersrecensie
Moord door schuld
Recensie van:
Moord door schuld
Plaats delict-reeks
Wat lijkt op zelfmoord, verandert in een bizarre zaak….
Auteur :
Robert van Oirschot
is schrijver, organisatieadviseur en ondernemer. In 2003 verscheen zijn managementboek 'Futuremanagement. De paradox van de beheersbare toekomst'. In 2017 publiceerde hij de graphic novel 'De Ziel van Leiden' en het jaar daarop de historische roman 'Droog'.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij September en Ilona van Hilst in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: September
Genre: misdaad/thriller
Cover en flaptekst:
Een jonge vrouw met grote donkerbruine ogen kijkt geconcentreerd met geheven pistool. Wie is zij? Nieuwsgierig makend.
Een indrukwekkende flaptekst die uitnodigt om te gaan lezen.
Quote:
Pagina 7:
Hij trok de deuren achter zich dicht, deed een paar passen naar voren en zakte ineen op de trappen voor de kerk. Ineengedoken, met zijn armen over zijn hoofd getrokken, begon hij opnieuw te snikken. Eerst ingetogen, zachtjes schokkend, maar gaandeweg steeds heftiger, tot hij het verdriet zijn lijf uitschreeuwde.
De kerkdeuren waren weerloos tegen de ijselijke oerkreet en terwijl de bezoekers zich verschrikt omdraaiden, viel de pastoor stil.
Mooie tekst:
In deze bikkelharde thriller van eigen bodem neemt Van Oirschot je mee naar de donkere kant van Amsterdam, schetst hij de keerzijde van de drugs- en dansscene en laat hij haarscherp de gevolgen van politieke en persoonlijke belangen zien.
Het verhaal:
Twee gruwelijke moorden, het Amsterdamse drugscircuit, ADE en de xtc-productie in Noord-Brabant. Het is de wereld waarbinnen Natascha Kantelberg, de eerste vrouwelijke rechercheur van de Regionale Eenheid Amsterdam, zich staande moet zien te houden. Samen met haar collega, oud-commando Thom Goossens, loopt ze met haar team keer op keer vast op de ongrijpbaarheid van drugscrimineel Lambrechts. Terwijl haar relatie met Maarten, topambtenaar bij het OM, onder zware druk staat, leidt een dramatisch ongeval in haar privé-omgeving tot een onverwachte wending. Natascha komt voor de keuze te staan: houdt ze vast aan haar beroepsethiek, of zwicht ze voor de politieke druk en volgt ze haar hart?
Mijn leesbeleving:
De proloog vond ik gelijk al hartverscheurend. Deze kroop me onder de huid. Dit kwam door de beeldende schrijfstijl Daardoor zag, hoorde, rook en proefde ik de hele sfeer van dat hoofdstuk. Het zet vervolgens een crescendo aan gebeurtenissen in gang waarbij de proloog de springplank vormt.
Dit verhaal ging mij niet in de koude kleren zitten. Een meedogenloze kilte nam bezit van me. Oog om oog en tand om tand werden heel letterlijk uitgewerkt. Wraak die zoet zou moeten smaken bleek bitter als gal te zijn. Bood geen soelaas voor diepgeworteld hartzeer.
Ieder personage is tot in de finesse uitgewerkt. Ze komen tot leven als ware het mensen van vlees en bloed. Als lezer puzzel je mee bij het hoe en waarom achter alle gruwelijkheden. Ze zeggen drank maakt meer kapot dan je lief is maar drugs kan er ook wat van. Bikkelhard en zonder mededogen verandert een euforisch gevoel van plezier, genot en zelfvertrouwen in een meedogenloze flirt met Magere Hein. Door de interne schade kan dit gevecht op leven en dood amper gewonnen worden en trekt Magere Hein genadeloos aan het langste eind. Hoe sterk en verbeten je ook vecht.
Met de personages Natascha en Thom voelde ik de meeste connectie. Hun persoonlijke situatie had vele raakvlakken met de mijne. Ik vond dat ze een gouden team vormden. Beide goed in staat het team aan te sturen. Er waren personages die ik wel wat kon aandoen. Hun gedrag en karakter irriteerde mij mateloos. Natascha en Thom maken een ontwikkeling door. Ze worden met zichzelf geconfronteerd en gaan alsmaar door om de het naadje van de kous te weten. Ondanks hun persoonlijke demonen en sores. Indrukwekkend vond ik dat.
Net als je denkt dat je de clou weet volgt er een grote plottwist. De plot laat alle verhaallijnen samen komen. In een rauw, tragisch, ijzingwekkend requiem waar gene zijde lokt en het leven haar wonden likt.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour.
Graag lees ik meer van deze auteur.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Ondanks de bikkelharde, rauwe, misselijkmakende, mensonterende en hartverscheurende gebeurtenissen in dit verhaal, vond ik dit verhaal geloofwaardig en ijzersterk. Een inkijk gevend in wat de recherche doet om daders in het vizier te krijgen en veroordeeld te krijgen. De expertise van de forensische recherche, de bevindingen van de sectie om tot een duidelijke reconstructie te komen. Iedere bladzijde van dit verhaal was boeiend. Ik zat op het puntje van de bank en kon moeilijk stoppen met lezen.
Door de beeldende schrijfstijl ben je overal bij. De auteur is erin geslaagd om mij continu te boeien met sterke dialogen tussen gedetailleerd uitgewerkte personages. Een ijzersterke verhaallijn waarin bespreekbaar wordt gemaakt wat leeft in de maatschappij. Het zichtbaar maken van smerige en genadeloze misdaad.
De titel kan tweeledig uitgelegd worden:
Afstraffen door zelf voor God te spelen, moord, om een door hartverscheurende pijnen veroorzaakte drang naar wraak in te lossen. Met voorbedachten rade schuld in lossen.
Of de bewuste (schuld) vernieling (moord) van jonge mensen met genotmiddelen om het grote geld binnen te harken. Hierbij een mensenleven zien als wegwerpartikel.
Ik vind de titel passend bij het verhaal. Toen ik begon met lezen had ik de hoop op een spannend en aangrijpend verhaal. Die hoop is uitgekomen. Dit is een ijzingwekkend, hartverscheurend, gruwelijk goed “plaats delict” verhaal. Met oog voor detail.
Moord door schuld
Plaats delict-reeks
Wat lijkt op zelfmoord, verandert in een bizarre zaak….
Auteur :
Robert van Oirschot
is schrijver, organisatieadviseur en ondernemer. In 2003 verscheen zijn managementboek 'Futuremanagement. De paradox van de beheersbare toekomst'. In 2017 publiceerde hij de graphic novel 'De Ziel van Leiden' en het jaar daarop de historische roman 'Droog'.
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij September en Ilona van Hilst in ruil voor mijn recensie en deelname aan de blogtour.
Uitgeverij: September
Genre: misdaad/thriller
Cover en flaptekst:
Een jonge vrouw met grote donkerbruine ogen kijkt geconcentreerd met geheven pistool. Wie is zij? Nieuwsgierig makend.
Een indrukwekkende flaptekst die uitnodigt om te gaan lezen.
Quote:
Pagina 7:
Hij trok de deuren achter zich dicht, deed een paar passen naar voren en zakte ineen op de trappen voor de kerk. Ineengedoken, met zijn armen over zijn hoofd getrokken, begon hij opnieuw te snikken. Eerst ingetogen, zachtjes schokkend, maar gaandeweg steeds heftiger, tot hij het verdriet zijn lijf uitschreeuwde.
De kerkdeuren waren weerloos tegen de ijselijke oerkreet en terwijl de bezoekers zich verschrikt omdraaiden, viel de pastoor stil.
Mooie tekst:
In deze bikkelharde thriller van eigen bodem neemt Van Oirschot je mee naar de donkere kant van Amsterdam, schetst hij de keerzijde van de drugs- en dansscene en laat hij haarscherp de gevolgen van politieke en persoonlijke belangen zien.
Het verhaal:
Twee gruwelijke moorden, het Amsterdamse drugscircuit, ADE en de xtc-productie in Noord-Brabant. Het is de wereld waarbinnen Natascha Kantelberg, de eerste vrouwelijke rechercheur van de Regionale Eenheid Amsterdam, zich staande moet zien te houden. Samen met haar collega, oud-commando Thom Goossens, loopt ze met haar team keer op keer vast op de ongrijpbaarheid van drugscrimineel Lambrechts. Terwijl haar relatie met Maarten, topambtenaar bij het OM, onder zware druk staat, leidt een dramatisch ongeval in haar privé-omgeving tot een onverwachte wending. Natascha komt voor de keuze te staan: houdt ze vast aan haar beroepsethiek, of zwicht ze voor de politieke druk en volgt ze haar hart?
Mijn leesbeleving:
De proloog vond ik gelijk al hartverscheurend. Deze kroop me onder de huid. Dit kwam door de beeldende schrijfstijl Daardoor zag, hoorde, rook en proefde ik de hele sfeer van dat hoofdstuk. Het zet vervolgens een crescendo aan gebeurtenissen in gang waarbij de proloog de springplank vormt.
Dit verhaal ging mij niet in de koude kleren zitten. Een meedogenloze kilte nam bezit van me. Oog om oog en tand om tand werden heel letterlijk uitgewerkt. Wraak die zoet zou moeten smaken bleek bitter als gal te zijn. Bood geen soelaas voor diepgeworteld hartzeer.
Ieder personage is tot in de finesse uitgewerkt. Ze komen tot leven als ware het mensen van vlees en bloed. Als lezer puzzel je mee bij het hoe en waarom achter alle gruwelijkheden. Ze zeggen drank maakt meer kapot dan je lief is maar drugs kan er ook wat van. Bikkelhard en zonder mededogen verandert een euforisch gevoel van plezier, genot en zelfvertrouwen in een meedogenloze flirt met Magere Hein. Door de interne schade kan dit gevecht op leven en dood amper gewonnen worden en trekt Magere Hein genadeloos aan het langste eind. Hoe sterk en verbeten je ook vecht.
Met de personages Natascha en Thom voelde ik de meeste connectie. Hun persoonlijke situatie had vele raakvlakken met de mijne. Ik vond dat ze een gouden team vormden. Beide goed in staat het team aan te sturen. Er waren personages die ik wel wat kon aandoen. Hun gedrag en karakter irriteerde mij mateloos. Natascha en Thom maken een ontwikkeling door. Ze worden met zichzelf geconfronteerd en gaan alsmaar door om de het naadje van de kous te weten. Ondanks hun persoonlijke demonen en sores. Indrukwekkend vond ik dat.
Net als je denkt dat je de clou weet volgt er een grote plottwist. De plot laat alle verhaallijnen samen komen. In een rauw, tragisch, ijzingwekkend requiem waar gene zijde lokt en het leven haar wonden likt.
Bedankt dat ik mee mocht doen aan de blogtour.
Graag lees ik meer van deze auteur.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Ondanks de bikkelharde, rauwe, misselijkmakende, mensonterende en hartverscheurende gebeurtenissen in dit verhaal, vond ik dit verhaal geloofwaardig en ijzersterk. Een inkijk gevend in wat de recherche doet om daders in het vizier te krijgen en veroordeeld te krijgen. De expertise van de forensische recherche, de bevindingen van de sectie om tot een duidelijke reconstructie te komen. Iedere bladzijde van dit verhaal was boeiend. Ik zat op het puntje van de bank en kon moeilijk stoppen met lezen.
Door de beeldende schrijfstijl ben je overal bij. De auteur is erin geslaagd om mij continu te boeien met sterke dialogen tussen gedetailleerd uitgewerkte personages. Een ijzersterke verhaallijn waarin bespreekbaar wordt gemaakt wat leeft in de maatschappij. Het zichtbaar maken van smerige en genadeloze misdaad.
De titel kan tweeledig uitgelegd worden:
Afstraffen door zelf voor God te spelen, moord, om een door hartverscheurende pijnen veroorzaakte drang naar wraak in te lossen. Met voorbedachten rade schuld in lossen.
Of de bewuste (schuld) vernieling (moord) van jonge mensen met genotmiddelen om het grote geld binnen te harken. Hierbij een mensenleven zien als wegwerpartikel.
Ik vind de titel passend bij het verhaal. Toen ik begon met lezen had ik de hoop op een spannend en aangrijpend verhaal. Die hoop is uitgekomen. Dit is een ijzingwekkend, hartverscheurend, gruwelijk goed “plaats delict” verhaal. Met oog voor detail.
1
Reageer op deze recensie
