Lezersrecensie
Verloren in het verleden
Recensie van:
Verloren in het verleden
'Verloren in het verleden' is een geweldig spannend boek dat zich afspeelt in Antwerpen. Geïnspireerd op de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig.
Auteur :
P.M. Pauwels
P.M. Pauwels is een Vlaamse auteur, geboren als Pia Marie Pauwels op 10 juli 1972 in Antwerpen. Na de humaniora vertrok ze naar Californië, VS en studeerde vervolgens 'Management, toerisme en communicatie' aan het HIC in Mechelen. Kort daarna ging ze aan de slag in de luchtvaart, maar na de dip van 9/11 besloot ze opnieuw te studeren aan de Universiteit Antwerpen waar ze haar liefde voor geschiedenis omzette in een diploma. Door haar passie voor het reizen verhuisde ze samen met haar man naar Zuid-Frankrijk. Haar debuutroman, Muizen in het bed (2022), is hieruit voortgevloeid. Het is een verhaal vol verrassingen, komische situaties en beproeving ontleend uit haar ervaringen met het Franse plattelandsleven. Een jaar later volgde, Hoor de stilte spreken (2023), een spannende roman, met humor, drama en romantiek.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Phoenix Books en de auteur in ruil voor mijn recensie en deelname aan de mini blogtour.
Uitgeverij: Phoenix Books
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een vrouw op de rug gezien met lange blonde haren. Bestaat in een kantoor met boeken en een bureau. Ik kan haar gezicht niet zien maar het lijkt alsof ze in gedachten verzonken is of uit het raam kijkt.
Een ongelooflijk spannende flaptekst die uitnodigt tot lezen.
Quote:
Ze sluit haar ogen, terwijl Elvis Presley’s warme stem trilt tot diep in Sofies hart. “I’ll be home for Christmas, If only in my dreams.” In haar dromen zit iedereen weer rond de boom. Lachend, feestend, net als toen.
Haar ogen vallen dicht, haar maag knort nog harder dan zonet. Ineens gaat de deurbel. De rode wijn vliegt over haar witte kasjmieren jogging. Een rode vlek tekent zich af op haar boezem. Binnensmonds vloekend springt ze de sofa uit en met haar glas in de hand trippelt ze naar de voordeur.
De koude sluipt binnen, maar dat kan haar voor een keertje niet deren. Ze voelt een glimlach zich meester maken van haar gezicht. ‘Alexander,’ fluistert ze. Daar staat hij met een grote kerstboom naast zich op het voetpad.
‘Zeker dat ik niet stoor?’ Zoals steeds komt hij er beeldig voor, als een model op de catwalk, ook al draagt hij een jeans.
Verlegen schudt ze haar hoofd. ‘Je komt als geroepen,’ onderbreekt ze hem. ‘Mijn maag rammelt.’ Ze loopt voor tot in de living terwijl hij de grote spar achter zich meetrekt. ‘Glaasje wijn?’
Hij knikt. ‘Verwacht je bezoek?’ Zijn stem klinkt plots minder vastberaden dan daarnet.
Ze schudt ontkennend.
‘Maar de tafel staat gedekt voor een heel regiment.’ Hij opent het knopje van zijn stijlvol jasje.
Ze knikt en kijkt verlegen naar de grond. ‘Je gaat me vast vreemd vinden.’
Hij kijkt haar vragend aan en haalt de schouders op.
‘Wel,’ vangt ze schuchter aan. ‘Die bordjes zijn voor mijn ouders.’
‘Komen die ook? En wie nog, want ik zie een hele tafel vol.’
‘Voor mijn grootouders, mijn tante …’
‘Waarom zei je dat niet eerder. Ik wil niet storen.’
‘Je begrijpt het niet.’
‘Ze komen helemaal niet.’ Verslagen kijkt ze naar de vloer. ‘Niet echt.’ Hoezo?’
‘Ze leven niet meer.’
‘Oh,’ is al wat Alexander lijkt te kunnen uitbrengen. Hoe kan het ook anders? Sofie hoort zichzelf spreken. Bordjes voor overleden mensen. Ze voelt de schaamte op haar kaken.
Vol moed steekt ze van wal: ‘Mijn moeder zette elke kerstavond een bordje voor degenen die er niet langer bij waren, want ze waren nog steeds aanwezig in ons hart. Het werden al snel veel lege bordjes.’ Ze slikt een traan in als ze aan haar grootmoeder terugdenkt. Zij was de eerste. Het eerste lege bordje.
‘Wat erg voor je. Komt er dan niemand?’
‘Jammer genoeg niet, nee.’
‘Ik ben er. Maakt dat wat goed?’
‘Zeker,’ antwoordt ze glimlachend.
‘Meid, jij hebt nood aan een nieuwe kersttraditie!’ Hij kijkt naar het enorme gevaarte dat de livingvloer siert. ‘Eerst de boom zetten en dan eten?’
‘Lijkt me een goed plan.’ Ze overhandigt hem een goed gevuld glas Zinfandel. De wijn tolt in het glas en Alex kijkt geconcentreerd hoe het traant op de randen van het wijnglas.
Sofie observeert elke beweging die hij maakt, hoe de wijn rondjes draait. Ongewild denkt ze aan de vorige keer dat ze samen waren en die allereerste kus. God, wat een kus!
De glazen klinken en hij kijkt haar zichtbaar verliefd in de ogen. Alexander lijkt de oren te spitsen. ‘Elvis? Echt?’
‘Jeugdsentiment!’
‘Dan is het goed.’
Mooie tekst:
Voor de enige echte undercoveragent die drugs dealde met Khadaffi,
meermaals beschoten werd tijdens undercoveroperaties,
het losgeld aan de ontvoerders ging betalen,
gek is op thee met melk en Baba au rhum
én mijn schoonvader is.
Bedankt, Gilbert!
Je bent een vat vol inspiratie.
Het verhaal:
Terwijl Antwerpen opgeschrikt wordt door bloedige aanslagen in het drugsmilieu, wordt Giuliano Rossi, chauffeur van diamantair Aron Levi, wakker in een onbekende kamer. De wind huilt door de spleten van het dichtgetimmerde raamkozijn. Zijn hoofd bonkt en hij proeft de ijzeren smaak van bloed in zijn mond. De kettingen om zijn polsen snijden als messen in zijn vel. Waar is hij?
De bliksem klieft door de lucht wanneer Sofie Van Aken vanuit het raam aan de overkant getuige is van de moord op terminale patiënt Viktor Gerritsen. Niemand gelooft haar. Alleen Robert Janssens, voormalig rechercheur en patiënt in het ziekenhuis, biedt aan de moord met haar op te lossen.
Door toeval raakt Sofie betrokken bij de ontvoeringszaak en wordt ze geconfronteerd met het tragisch verkeersongeluk van haar ouders en het verlies van haar eerste grote liefde. Of zit er meer achter?
Al snel blijkt dat ook de moordenaar haar gezien heeft door het venster. Zal Sofie tijdig de moordenaar ontmaskeren? En zal Giuliano uit de klauwen van zijn belagers weten te ontsnappen?
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal is een combinatie van passie en liefde, macht en je alleenheerser voelen, buitensporig geweld, verdriet en rouw om verloren dierbaren en geliefden, wraak nemen. Niets is wat het lijkt in dit verhaal. Je begrijpt lange tijd niet wat het een met het andere te maken heeft. Dat zorgde er bij mij voor dat ik geboeid door bleef lezen.
De schrijfstijl is beeldend en filmisch. Waarbij ik overeenkomsten zag met James Bond films die ik graag gekeken heb. Dan doel ik op de overeenkomsten op het gebied van auto’s, wapens, geheime infiltraties missies. Met als doel om personen te gijzelen of wraak op te nemen. Met als doel om een opgebouwd imperium og syndicaat in stand te houden. Laten zien wie de machtigste en sterkste is.
Naast alle geweld speelt de liefde hoogtij op diverse manieren en in diverse settings. Hetzij de liefde tussen ouders en kinderen, tussen man en vrouw, de liefde voor het werk dat je doet, liefde voor de mensen die je verzorgt en altijd de omstandigheden zo comfortabel mogelijk maken voor diegene die je verzorgt. Toegewijd en met heel je hart en ziel.
Ook De dood komt op diverse manieren om de hoek kijken. Als ongenode gast bij ongewenste en slopende ziekte, als een dief in de nacht met als doel om je wraakgevoelens te zuiveren, hemeltergend bij een vergissing, als middel om de mond te snoeren of om je eigen hachje veilig te stellen of simpelweg om te kunnen verdwijnen in het niets en om te herrijzen en terug te keren naar diegene waarbij liefde, lust en passie hoogtij vierden alsmede wederzijds respect en bewondering voor elkaar.
Alle personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en komen geloofwaardig op mij over. De wisselingen in tijd zijn duidelijk aangegeven. De spanningsopbouw is goed gedoseerd. Dan weer sluimerend, angstaanjagend of hartkloppingen veroorzakend.
Iedere keer als ik las was het of ik mij bevond in de setting van het verhaal. Het dagelijks leven viel weg. Dromen met mijn ogen open. Net als je denkt alles te begrijpen volgen er nog enkele verrassende plottwists. Die je op je grondvesten doen schudden. Ik vind dit verhaal uniek in zijn soort. Bijzonder dat het gebaseerd is op een werkelijk voorgevallen gebeurtenis. Knap hoe er dan een diepgelaagd, rijk, gepassioneerd, hartverscheurend, bloeddorstig, angstaanjagend en spannend verhaal van geschreven wordt.
De plot ging voor mij gepaard met droefheid om hen die achterbleven in de tijd. En zelfs om diegene die eerst de prins op het witte paard leek maar later toch de agressor bleek. Gerechtelijke stappen door de wet handhavers waren hier dan ook op hun plaats. Mooi dat de liefde toch nog opbloeide en de kilte liet verdwijnen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Wederom een verhaal van P.M. Pauwels dat op alle fronten klopt. Geloofwaardige en gedetailleerd uitgewerkte personages die door de beeldende en filmische schrijfstijl voor mijn ogen tot leven kwamen. De omstandigheden die deden denken aan James Bond films die ik graag gekeken heb.
Een tsunami aan hartverscheurende, hartverwarmende, spannende , passionele gebeurtenissen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben maar die na diverse plottwists toch helderheid verschaffen en die alles doen samenkomen in een daverende plot.
Ik lees en recenseer graag meer verhalen van P.M. Pauwels. Een ongekend schrijftalent.
Verloren in het verleden
'Verloren in het verleden' is een geweldig spannend boek dat zich afspeelt in Antwerpen. Geïnspireerd op de ontvoering van Francois Apers, chauffeur van diamantair Leiser Glass, eind jaren zeventig.
Auteur :
P.M. Pauwels
P.M. Pauwels is een Vlaamse auteur, geboren als Pia Marie Pauwels op 10 juli 1972 in Antwerpen. Na de humaniora vertrok ze naar Californië, VS en studeerde vervolgens 'Management, toerisme en communicatie' aan het HIC in Mechelen. Kort daarna ging ze aan de slag in de luchtvaart, maar na de dip van 9/11 besloot ze opnieuw te studeren aan de Universiteit Antwerpen waar ze haar liefde voor geschiedenis omzette in een diploma. Door haar passie voor het reizen verhuisde ze samen met haar man naar Zuid-Frankrijk. Haar debuutroman, Muizen in het bed (2022), is hieruit voortgevloeid. Het is een verhaal vol verrassingen, komische situaties en beproeving ontleend uit haar ervaringen met het Franse plattelandsleven. Een jaar later volgde, Hoor de stilte spreken (2023), een spannende roman, met humor, drama en romantiek.
Wijze van lezen:
Recensie-exemplaar ontvangen van uitgeverij Phoenix Books en de auteur in ruil voor mijn recensie en deelname aan de mini blogtour.
Uitgeverij: Phoenix Books
Genre: thriller
Cover en flaptekst:
Een vrouw op de rug gezien met lange blonde haren. Bestaat in een kantoor met boeken en een bureau. Ik kan haar gezicht niet zien maar het lijkt alsof ze in gedachten verzonken is of uit het raam kijkt.
Een ongelooflijk spannende flaptekst die uitnodigt tot lezen.
Quote:
Ze sluit haar ogen, terwijl Elvis Presley’s warme stem trilt tot diep in Sofies hart. “I’ll be home for Christmas, If only in my dreams.” In haar dromen zit iedereen weer rond de boom. Lachend, feestend, net als toen.
Haar ogen vallen dicht, haar maag knort nog harder dan zonet. Ineens gaat de deurbel. De rode wijn vliegt over haar witte kasjmieren jogging. Een rode vlek tekent zich af op haar boezem. Binnensmonds vloekend springt ze de sofa uit en met haar glas in de hand trippelt ze naar de voordeur.
De koude sluipt binnen, maar dat kan haar voor een keertje niet deren. Ze voelt een glimlach zich meester maken van haar gezicht. ‘Alexander,’ fluistert ze. Daar staat hij met een grote kerstboom naast zich op het voetpad.
‘Zeker dat ik niet stoor?’ Zoals steeds komt hij er beeldig voor, als een model op de catwalk, ook al draagt hij een jeans.
Verlegen schudt ze haar hoofd. ‘Je komt als geroepen,’ onderbreekt ze hem. ‘Mijn maag rammelt.’ Ze loopt voor tot in de living terwijl hij de grote spar achter zich meetrekt. ‘Glaasje wijn?’
Hij knikt. ‘Verwacht je bezoek?’ Zijn stem klinkt plots minder vastberaden dan daarnet.
Ze schudt ontkennend.
‘Maar de tafel staat gedekt voor een heel regiment.’ Hij opent het knopje van zijn stijlvol jasje.
Ze knikt en kijkt verlegen naar de grond. ‘Je gaat me vast vreemd vinden.’
Hij kijkt haar vragend aan en haalt de schouders op.
‘Wel,’ vangt ze schuchter aan. ‘Die bordjes zijn voor mijn ouders.’
‘Komen die ook? En wie nog, want ik zie een hele tafel vol.’
‘Voor mijn grootouders, mijn tante …’
‘Waarom zei je dat niet eerder. Ik wil niet storen.’
‘Je begrijpt het niet.’
‘Ze komen helemaal niet.’ Verslagen kijkt ze naar de vloer. ‘Niet echt.’ Hoezo?’
‘Ze leven niet meer.’
‘Oh,’ is al wat Alexander lijkt te kunnen uitbrengen. Hoe kan het ook anders? Sofie hoort zichzelf spreken. Bordjes voor overleden mensen. Ze voelt de schaamte op haar kaken.
Vol moed steekt ze van wal: ‘Mijn moeder zette elke kerstavond een bordje voor degenen die er niet langer bij waren, want ze waren nog steeds aanwezig in ons hart. Het werden al snel veel lege bordjes.’ Ze slikt een traan in als ze aan haar grootmoeder terugdenkt. Zij was de eerste. Het eerste lege bordje.
‘Wat erg voor je. Komt er dan niemand?’
‘Jammer genoeg niet, nee.’
‘Ik ben er. Maakt dat wat goed?’
‘Zeker,’ antwoordt ze glimlachend.
‘Meid, jij hebt nood aan een nieuwe kersttraditie!’ Hij kijkt naar het enorme gevaarte dat de livingvloer siert. ‘Eerst de boom zetten en dan eten?’
‘Lijkt me een goed plan.’ Ze overhandigt hem een goed gevuld glas Zinfandel. De wijn tolt in het glas en Alex kijkt geconcentreerd hoe het traant op de randen van het wijnglas.
Sofie observeert elke beweging die hij maakt, hoe de wijn rondjes draait. Ongewild denkt ze aan de vorige keer dat ze samen waren en die allereerste kus. God, wat een kus!
De glazen klinken en hij kijkt haar zichtbaar verliefd in de ogen. Alexander lijkt de oren te spitsen. ‘Elvis? Echt?’
‘Jeugdsentiment!’
‘Dan is het goed.’
Mooie tekst:
Voor de enige echte undercoveragent die drugs dealde met Khadaffi,
meermaals beschoten werd tijdens undercoveroperaties,
het losgeld aan de ontvoerders ging betalen,
gek is op thee met melk en Baba au rhum
én mijn schoonvader is.
Bedankt, Gilbert!
Je bent een vat vol inspiratie.
Het verhaal:
Terwijl Antwerpen opgeschrikt wordt door bloedige aanslagen in het drugsmilieu, wordt Giuliano Rossi, chauffeur van diamantair Aron Levi, wakker in een onbekende kamer. De wind huilt door de spleten van het dichtgetimmerde raamkozijn. Zijn hoofd bonkt en hij proeft de ijzeren smaak van bloed in zijn mond. De kettingen om zijn polsen snijden als messen in zijn vel. Waar is hij?
De bliksem klieft door de lucht wanneer Sofie Van Aken vanuit het raam aan de overkant getuige is van de moord op terminale patiënt Viktor Gerritsen. Niemand gelooft haar. Alleen Robert Janssens, voormalig rechercheur en patiënt in het ziekenhuis, biedt aan de moord met haar op te lossen.
Door toeval raakt Sofie betrokken bij de ontvoeringszaak en wordt ze geconfronteerd met het tragisch verkeersongeluk van haar ouders en het verlies van haar eerste grote liefde. Of zit er meer achter?
Al snel blijkt dat ook de moordenaar haar gezien heeft door het venster. Zal Sofie tijdig de moordenaar ontmaskeren? En zal Giuliano uit de klauwen van zijn belagers weten te ontsnappen?
Mijn leesbeleving:
Dit verhaal is een combinatie van passie en liefde, macht en je alleenheerser voelen, buitensporig geweld, verdriet en rouw om verloren dierbaren en geliefden, wraak nemen. Niets is wat het lijkt in dit verhaal. Je begrijpt lange tijd niet wat het een met het andere te maken heeft. Dat zorgde er bij mij voor dat ik geboeid door bleef lezen.
De schrijfstijl is beeldend en filmisch. Waarbij ik overeenkomsten zag met James Bond films die ik graag gekeken heb. Dan doel ik op de overeenkomsten op het gebied van auto’s, wapens, geheime infiltraties missies. Met als doel om personen te gijzelen of wraak op te nemen. Met als doel om een opgebouwd imperium og syndicaat in stand te houden. Laten zien wie de machtigste en sterkste is.
Naast alle geweld speelt de liefde hoogtij op diverse manieren en in diverse settings. Hetzij de liefde tussen ouders en kinderen, tussen man en vrouw, de liefde voor het werk dat je doet, liefde voor de mensen die je verzorgt en altijd de omstandigheden zo comfortabel mogelijk maken voor diegene die je verzorgt. Toegewijd en met heel je hart en ziel.
Ook De dood komt op diverse manieren om de hoek kijken. Als ongenode gast bij ongewenste en slopende ziekte, als een dief in de nacht met als doel om je wraakgevoelens te zuiveren, hemeltergend bij een vergissing, als middel om de mond te snoeren of om je eigen hachje veilig te stellen of simpelweg om te kunnen verdwijnen in het niets en om te herrijzen en terug te keren naar diegene waarbij liefde, lust en passie hoogtij vierden alsmede wederzijds respect en bewondering voor elkaar.
Alle personages zijn gedetailleerd uitgewerkt en komen geloofwaardig op mij over. De wisselingen in tijd zijn duidelijk aangegeven. De spanningsopbouw is goed gedoseerd. Dan weer sluimerend, angstaanjagend of hartkloppingen veroorzakend.
Iedere keer als ik las was het of ik mij bevond in de setting van het verhaal. Het dagelijks leven viel weg. Dromen met mijn ogen open. Net als je denkt alles te begrijpen volgen er nog enkele verrassende plottwists. Die je op je grondvesten doen schudden. Ik vind dit verhaal uniek in zijn soort. Bijzonder dat het gebaseerd is op een werkelijk voorgevallen gebeurtenis. Knap hoe er dan een diepgelaagd, rijk, gepassioneerd, hartverscheurend, bloeddorstig, angstaanjagend en spannend verhaal van geschreven wordt.
De plot ging voor mij gepaard met droefheid om hen die achterbleven in de tijd. En zelfs om diegene die eerst de prins op het witte paard leek maar later toch de agressor bleek. Gerechtelijke stappen door de wet handhavers waren hier dan ook op hun plaats. Mooi dat de liefde toch nog opbloeide en de kilte liet verdwijnen.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Wederom een verhaal van P.M. Pauwels dat op alle fronten klopt. Geloofwaardige en gedetailleerd uitgewerkte personages die door de beeldende en filmische schrijfstijl voor mijn ogen tot leven kwamen. De omstandigheden die deden denken aan James Bond films die ik graag gekeken heb.
Een tsunami aan hartverscheurende, hartverwarmende, spannende , passionele gebeurtenissen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben maar die na diverse plottwists toch helderheid verschaffen en die alles doen samenkomen in een daverende plot.
Ik lees en recenseer graag meer verhalen van P.M. Pauwels. Een ongekend schrijftalent.
1
Reageer op deze recensie
