Wees stil en luister

Recensie van:
Wees stil en luister
Auteur:
Alie Jorna is in 1964 geboren in Harlingen en er ook opgegroeid. Alie Jorna heeft haar eigen coachingspraktijk voor vrouwen die, net als zijzelf, in hun innerlijke kracht willen komen staan. Als intuïtieve levenscoach gaat zij met jou de verbinding aan en stemt zij zich af voor de nodige informatie wat in het belang is voor jouw proces. Meer informatie is te vinden op haar website www.aliejorna.nl
Wijze van lezen:
Recensie exemplaar ontvangen van uitgeverij Walking My Revolution in ruil voor mijn recensie.
Uitgeverij:
Walking My Revolution
Genre: non-fictie
Cover en flaptekst:
Een strakblauwe lucht. Ik zie een vrouw op de rug gezien die in de zee staat. Golven met kopjes erop, rustige golven. Metafoor voor een mensenleven. Door ernaar te kijken borrelt er ook een titel van een lied van Sting in mij op “Love is the seventh wave”.
Dit is wat Sting er zelf over zegt: “In popular myth, if you count the waves on a sea shore, the seventh wave is supposed to be the strongest, the most profound. And I felt that at present the world is undergoing a wave of evil, if you like. The world's never been as polluted. We've never had as many missiles pointing across the borders, or as many armies in waiting. We seem to be in the grip of this growing sense of doom. And the song is uncharacteristically hopeful, saying that behind this wave there's a much more profound one. It's love, beyond selfishness. And I think if there isn't this wave, then we are finished. So it's singing about something and hoping that by singing about it you'll create it. The alternative, thinking that in five years time the world will end, isn't that helpful. It might sell records, but it doesn't help the people listening."
Ik vond het wel toepasselijk persoonlijk.
Quote:
Proloog:
Ik voel me down en ongelukkig, moe en opgebrand. Geen idee welke kant ik op moet. Ik lijk vast te zitten in mezelf, vastgebonden met handen en voeten en in mijn hoofd. Ik word gek van de onrust in mijn hoofd en al die keuzes die ik niet meer heb, lijkt het. Ik zit vast, ik sta vast.
Hoe is het mogelijk! Ik wil altijd vooruitlopen, verder ontwikkelen in wie ik ben en nu is het of wordt me dit onmogelijk gemaakt. Onmogelijk gemaakt door mezelf. Ik heb het mezelf aangedaan en waarvoor?
Nu, achteraf begrijp ik het, want zelfs de burn-out hoort bij mijn ontwikkeling in mijn zijn. Het is tijd om na te denken, nog dieper, nog verder dan ik ooit heb gedaan. Het laatste grote stuk om weer verder te kunnen wandelen.
Het verhaal:
De titel 'Wees stil en luister' werd door het universum ingefluisterd op het moment dat Alie Jorna begon te accepteren dat het schrijven van boeken onderdeel uitmaakt van haar levensdoel. Allerlei ervaringen in haar leven kwamen op haar pad met als doel om haar te laten uitgroeien tot die krachtige vrouw die nu klaar is om met jou kwetsbare onderwerpen als de impact van je minderwaardig voelen en paniekaanvallen op eenvoudige, herkenbare wijze te delen.
Belangrijke lessen uit een burn-out
Echter, voordat Alie Jorna op dit punt kwam, kreeg ze een burn-out. Daardoor is zij opnieuw gaan terugkijken. Waarom was alle groei die ze tot dan toe had gemaakt niet genoeg om die burn-out te voorkomen? Wat had zij dan nu nog te leren?
Wat brengt dit boek jou?
Alie Jorna neemt jou daarom mee terug naar haar jeugd en vertelt jou op een sterke, ontroerende en liefdevolle manier in romanvorm haar levensverhaal. Op begrijpelijke en herkenbare wijze ontvouwt zich de impact van haar minderwaardigheidscomplex en de paniekaanvallen op haar leven, en zie je tegelijkertijd haar enorme kracht en de liefhebbende steun en aanmoediging die ze door de jaren van velen om haar heen krijgt. Ondanks de angsten kiest Alie Jorna er toch telkens voor om nieuwe stappen te zetten en verder te ontwikkelen, om niet stil te blijven staan, maar door te wandelen. Niet omdat ze denkt dat ze het kan en waard is, maar omdat ze voelt dat het 'moet', dat het hoort bij haar pad, haar weg. En dat zorgt ervoor dat jij als lezer vaak versteld staat van hoeveel je dan toch kan bereiken.
Mijn leesbeleving:
Dit levensverhaal van auteur Alie Jorna is door haar boek te lezen doorgedrongen tot in iedere vezel van mijn lijf. Ik vond herkenning in haar gedachten en haar gevoelens. Ook ik heb mij altijd “anders” gevoeld. Alle voelsprieten altijd op overactief. Altijd mijzelf verliezen in gevoel en beleving van de wereld om mij heen. Voor mij voelt het alsof ik de wereld waarneemt vanachter een dikke plaat glas. Ik kan er niet achterweg om volop deel uit te maken van het leven. De trein des levens rijdt te snel voor mij.
Dit komt door diverse levensomstandigheden zoals mijn vroeggeboorte en het door moeten maken van een bijna dodelijke hersenontsteking en coma. Die resulteerde in Niet Aangeboren Hersenletsel en een psychische kwetsbaarheid.
Ik heb altijd het gevoel dat ik een parallelle wereld leef. Ook uit zelfbehoud omdat leven in de echte wereld te veel vergt van mijn psyche en lijf. Alie beschrijft haar levensverhaal ongelooflijk tastbaar. Door de beeldende schrijfstijl dringen de woorden diep door in je lijf en psyche en blijven daar resoneren. Ook het spirituele aspect doorvoelde ik met mijn hele wezen.
Diepe bewondering voor Alie dat zij continu op zoek gaat, alhoewel dat allerminst gemakkelijk gaat, naar een levensinvulling, haar vele passies veelal gekleurd door dans en muziek in maar door te kunnen wandelen op haar levenspad. Haar jeugd is intens en de familiebanden thuis complex. Ze voelt stemmingen haarfijn aan, van angstig en bang van haar moeder naar woedend en destructief van haar vader als hij een kwade dronk heeft. Het op tenen leren lopen, om de situatie thuis vredig te houden en niet te laten exploderen, heeft Alie tot kunst verheven. Jezelf wegcijferen hoort daar ook bij.
Dit slaat diepe wonden in haar zijn. Dit neemt zij mee als zij een liefdesverbintenis aangaat en zelf moeder wordt. Dat loyaal zijn aan je familie en het jezelf wegcijferen herkende ik. Mijn ouders hebben een liefdevol en gelijkwaardig huwelijk. Maar beide zijn zij afkomstig uit grote gezinnen. Mijn moeder had een moeder die dominant en claimend was (veroorzaakt door manische depressiviteit en die verergerde als er opnieuw een kind geboren werd), haar vader die jong dement raakte. Mijn vader had een moeder die alles voor hem deed en regelde. Een vader die hem niet mocht omdat hij naar de verkeerde vader vernoemd was. Mijn ouders hadden alles in zich om liefde te geven en emotioneel betrokken te zijn bij hun kinderen. Ze hadden alleen niet geleerd om bij hun emoties te komen. Emotioneel gehandicapt door hoe zij opgegroeid zijn. Dat had zijn weerslag op mij. Ik was en ben een gevoelig, spiritueel georiënteerd persoon en als kind zoekende naar emotionele veiligheid en met een huidhonger die niet gestild werd.
Door hulp en begeleiding gaat het steeds beter. Mijn ouders leren nu praten over hun emoties en nemen de tijd om te luisteren. Dit boek kon ik niet in een ruk uitlezen. Omdat het zo herkenbaar was. Ik moest dan eerst op adem komen en bijkomen van alle opgerakelde beelden (vaak met geluid, geur, smaakbelevingen) en gevoelens.
Toch boeide dit verhaal mij van A tot Z en heb ik veel geleerd van hoe Alie naar de wereld kijkt. Haar pad van heling, van vakken en opstaan, het luisteren naar de stem van haar hart en daarop leren vertrouwen. Een inspirerend en fascinerend verhaal.
Mijn mening:
Ik geef 5 sterren.
Je hoeft niet hetzelfde als Alie meegemaakt hebben om dit boek te lezen. Maar dit boek biedt ieder mens zoveel handvaten, inspiratie, een mindswitch in denken en voelen, krachten ontdekken bij jezelf dat het voor iedereen de moeite waard is om dit verhaal te lezen.
Een verhaal over een vrouw met een sterk doorzettingsvermogen, een gevoelswereld die diepgaand is. Een vrouw die alle kansen aanpakt om op een voor haar prettige wijze te leven en te zijn.
Ik lees en recenseer graag meer boeken van Alie. Zij heeft mij diep geraakt met haar beeldende, tast en voelbare, metaforische en prachtige verhaal. Hartverscheurend maar ook het hart betoverend.