Lezersrecensie
Mijn eerste 'whodunit' die ik las! Het kromme huis
Door mee te doen aan een Christie-challenge van @uitgeverijrainbow ging ik uit mijn comfortzone: Ik had nog nooit een boek van Agatha Christie gelezen en ook nog nooit een een whodunit detective verhaal gelezen.
Het kromme huis was mijn eerste kennismaking met dit genre
Het verhaal begint met de moord op de rijke, bejaarde Aristide Leonides, die om het leven wordt gebracht met een overdosis van zijn eigen medicatie. Alle huisgenoten hebben een motief: hun aandeel in de erfenis. Het verhaal zit vol familiegeheimen, motieven en verdachtmakingen. De spanning wordt subtiel opgebouwd, en de onverwachte ontknoping is ronduit schokkend.
Hoewel detectiveverhalen zoals deze niet bekend voor me waren, wist het verhaal me toch op verschillende momenten te boeien. Vooral het begin sprak me aan, dankzij de mysterieuze sfeer rondom het Kromme Huis en zijn bewoners. Het verhaal is behoorlijk complex, met een groot aantal verdachten die allemaal in het huis wonen en stuk voor stuk een reden lijken te hebben om de dader te zijn. Dit maakte het intrigerend, maar in het middenstuk vond ik het soms lastig om door te lezen.
Dankzij de Christie-challenge van @uitgeverijrainbow ‘moest’ ik van mezelf het boek uitlezen, wat ik anders waarschijnlijk niet had gedaan. Achteraf ben ik daar erg blij mee, want het laatste gedeelte van het boek was ontzettend spannend en verrassend! De ontknoping en de verrassende gebeurtenis aan het einde zag ik totaal niet aankomen, wat de hele leeservaring uiteindelijk meer dan de moeite waard maakte.
Het kromme huis was mijn eerste kennismaking met dit genre
Het verhaal begint met de moord op de rijke, bejaarde Aristide Leonides, die om het leven wordt gebracht met een overdosis van zijn eigen medicatie. Alle huisgenoten hebben een motief: hun aandeel in de erfenis. Het verhaal zit vol familiegeheimen, motieven en verdachtmakingen. De spanning wordt subtiel opgebouwd, en de onverwachte ontknoping is ronduit schokkend.
Hoewel detectiveverhalen zoals deze niet bekend voor me waren, wist het verhaal me toch op verschillende momenten te boeien. Vooral het begin sprak me aan, dankzij de mysterieuze sfeer rondom het Kromme Huis en zijn bewoners. Het verhaal is behoorlijk complex, met een groot aantal verdachten die allemaal in het huis wonen en stuk voor stuk een reden lijken te hebben om de dader te zijn. Dit maakte het intrigerend, maar in het middenstuk vond ik het soms lastig om door te lezen.
Dankzij de Christie-challenge van @uitgeverijrainbow ‘moest’ ik van mezelf het boek uitlezen, wat ik anders waarschijnlijk niet had gedaan. Achteraf ben ik daar erg blij mee, want het laatste gedeelte van het boek was ontzettend spannend en verrassend! De ontknoping en de verrassende gebeurtenis aan het einde zag ik totaal niet aankomen, wat de hele leeservaring uiteindelijk meer dan de moeite waard maakte.
1
Reageer op deze recensie