Lezersrecensie
Heel leuk om deze momenten om te lezen!!
Aaf Brandt Corstius is een Nederlandse columniste, schrijfster, vertaalster en publiciste. Aaf is vooral bekend om haar columns in onder andere *nrc.next*, *de Volkskrant* en *Onze Taal*. Ze heeft ook verschillende boeken geschreven en is actief in de podcastwereld.
In het nieuwste boek ‘Ik ga toch iets zeggen; ABC Den Haag’ worden verhalen samengevoegd van de laatste maanden van het kabinet Rutte, de pauze en de eerste zes maanden van het nieuwe kabinet Schoof.
Haar schrijfwerk wordt vaak gekenmerkt door een persoonlijke, humoristische en toegankelijke toon. Ze gebruikt alledaagse observaties en combineert deze met zelfspot en relativeringsvermogen. Hierdoor voelt haar werk vaak lichtvoetig en herkenbaar aan, maar bevat het toch subtiele inzichten over de maatschappij en het moderne leven.
Aaf’s benadering blijft dicht bij het persoonlijke en het alledaagse. Ze richt zich minder op grote, complexe vraagstukken en meer op de details van het leven die iedereen kan herkennen.
De boek is een scherpe observatie van het wel en wee in de tweede kamer tijdens het wekelijkse vragenuurtje op dinsdagmiddag. Haar humor verrijkt de situatie en maakt deze levendig. Er komt tijdens het vragenuurtje vanalles voorbij; kledingobservaties, akkefietjes onder de kamerleden en natuurlijk de woordenwisselingen. Het was leuk om door de ogen van Aaf meegenomen te worden naar de vragenuurtjes in Den Haag.
Bedankt voor dit recensie exemplaar
In het nieuwste boek ‘Ik ga toch iets zeggen; ABC Den Haag’ worden verhalen samengevoegd van de laatste maanden van het kabinet Rutte, de pauze en de eerste zes maanden van het nieuwe kabinet Schoof.
Haar schrijfwerk wordt vaak gekenmerkt door een persoonlijke, humoristische en toegankelijke toon. Ze gebruikt alledaagse observaties en combineert deze met zelfspot en relativeringsvermogen. Hierdoor voelt haar werk vaak lichtvoetig en herkenbaar aan, maar bevat het toch subtiele inzichten over de maatschappij en het moderne leven.
Aaf’s benadering blijft dicht bij het persoonlijke en het alledaagse. Ze richt zich minder op grote, complexe vraagstukken en meer op de details van het leven die iedereen kan herkennen.
De boek is een scherpe observatie van het wel en wee in de tweede kamer tijdens het wekelijkse vragenuurtje op dinsdagmiddag. Haar humor verrijkt de situatie en maakt deze levendig. Er komt tijdens het vragenuurtje vanalles voorbij; kledingobservaties, akkefietjes onder de kamerleden en natuurlijk de woordenwisselingen. Het was leuk om door de ogen van Aaf meegenomen te worden naar de vragenuurtjes in Den Haag.
Bedankt voor dit recensie exemplaar
1
Reageer op deze recensie