Lezersrecensie
Waanzin en sneeuw
Flaptekst
De psychiatrie is een gesloten wereld. Wat gebeurt er eigenlijk allemaal achter de deuren van een afdeling? Hoe is het om een psychose te hebben? En hoe is het om als psychiatrisch verpleegkundige te moeten zorgen voor suïcidale, manische of psychotische mensen die vaak tegen hun wil worden opgenomen? Waanzin en Sneeuw is een kijkje achter de schermen van de acute psychiatrie in Amsterdam. Het verhaal volgt de verpleegkundige Jesse gedurende een avonddienst op een High Care Afdeling. Het is een avond waarin hij en zijn collega’s langzaam de controle verliezen over de afdeling.
Dit realistisch verslag van de problemen die een verpleegkundige moet zien op te lossen, maakt op speelse wijze inzichtelijk waar het filosofisch en praktisch schuurt in de psychiatrie.
Daarnaast maak je kennis met een bonte stoet van individuen die van alles mankeren en door het noodlot samengebracht zijn op een afdeling achter een gesloten deur. Een meeslepend verhaal met indringende personages en scherpe observaties over de grenzen van de psychiatrie.
Zelf heb ik aantal jaar geleden ook in de volwassen psychiatrie gewerkt. Dat maakt het lezen van dit boek en het meelopen in Jesse’s avonddienst zo leuk! Ik herkende veel van de werkzaamheden, de hectiek, de afwegingen en de alarmeringen. En niets is zo belangrijk dan je cliënten kennen. De hoofdstukken in dit boek zijn mooi en helder opgebouwd. Willem neemt je ook mee in de gedachtengang van cliënten met hallucinaties en wanen. Dit heeft hij uitermate goed neergezet! Heb je al altijd willen weten hoe het er aantoe gaat in de psychiatrie of denk je van ‘wat zou er in hun hoofd rondgaan’ lees dan eens dit boek! Je zult het meer gaan begrijpen ondanks dat dit onderwerp niet goed bespreekbaar is in de maatschappij. Zo’n boeken zijn een mooie aanvulling!!
“Psychose is als de waarheid de waarheid niet meer is, met alle gevolgen van dien.”
“Echte zombies hebben namelijk geen illusies”
“De separeer is een ellendige plek. Het dieptepunt van de psychiatrie”
De psychiatrie is een gesloten wereld. Wat gebeurt er eigenlijk allemaal achter de deuren van een afdeling? Hoe is het om een psychose te hebben? En hoe is het om als psychiatrisch verpleegkundige te moeten zorgen voor suïcidale, manische of psychotische mensen die vaak tegen hun wil worden opgenomen? Waanzin en Sneeuw is een kijkje achter de schermen van de acute psychiatrie in Amsterdam. Het verhaal volgt de verpleegkundige Jesse gedurende een avonddienst op een High Care Afdeling. Het is een avond waarin hij en zijn collega’s langzaam de controle verliezen over de afdeling.
Dit realistisch verslag van de problemen die een verpleegkundige moet zien op te lossen, maakt op speelse wijze inzichtelijk waar het filosofisch en praktisch schuurt in de psychiatrie.
Daarnaast maak je kennis met een bonte stoet van individuen die van alles mankeren en door het noodlot samengebracht zijn op een afdeling achter een gesloten deur. Een meeslepend verhaal met indringende personages en scherpe observaties over de grenzen van de psychiatrie.
Zelf heb ik aantal jaar geleden ook in de volwassen psychiatrie gewerkt. Dat maakt het lezen van dit boek en het meelopen in Jesse’s avonddienst zo leuk! Ik herkende veel van de werkzaamheden, de hectiek, de afwegingen en de alarmeringen. En niets is zo belangrijk dan je cliënten kennen. De hoofdstukken in dit boek zijn mooi en helder opgebouwd. Willem neemt je ook mee in de gedachtengang van cliënten met hallucinaties en wanen. Dit heeft hij uitermate goed neergezet! Heb je al altijd willen weten hoe het er aantoe gaat in de psychiatrie of denk je van ‘wat zou er in hun hoofd rondgaan’ lees dan eens dit boek! Je zult het meer gaan begrijpen ondanks dat dit onderwerp niet goed bespreekbaar is in de maatschappij. Zo’n boeken zijn een mooie aanvulling!!
“Psychose is als de waarheid de waarheid niet meer is, met alle gevolgen van dien.”
“Echte zombies hebben namelijk geen illusies”
“De separeer is een ellendige plek. Het dieptepunt van de psychiatrie”
2
Reageer op deze recensie