VRAAGTEKENS.

De laatste tien dagen van 2024 heb ik, wat betreft leeservaringen, samen met een ander persoon besteed aan het lezen van: De avonden van Gerard Reve. Dit betekende iedere dag een hoofdstuk, we hebben hierbij de lijn van het boek gevolgd beginnende op: “in de vroege morgen van de twee en twintstigste December”. Vandaag, oudejaarsdag lazen we hoofdstuk 10 en sloten dit projectje af.
Het hoofdpersonage Frits woont bij zijn ouders thuis. Een soms wat bizar, sneu en eenzaam figuur, die worstelt met het leven en soms niet goed weet wat hij hiermee aan moet. In de huidige tijd zouden we hem wel misschien wel als een person met autisme kunnen duiden, hij maakt moeilijk contact met andere personen. Hij is drieëntwintig, maar lijkt wel een puber van zestien jaar en is een naoorlogs niet volwassen persoon. Je leest vaker dat kinderen die de puber jaren de oorlog hebben meegemaakt zich emotioneel niet voldoende hebben kunnen ontwikkelen. Kaalheid is een motief in het boek evenals dromen, ieder hoofdstuk komt dit terug. Kaalheid zou voor verval kunnen staan. In de dromen komt de dood bijna altijd aan de orde. Is Frits iemand die bang is om zijn jeugd achter te laten en volwassen te worden? Het blijft onduidelijk waar de schrijver Gerard Reve met dit boek heeft gewild. Ik heb het uitgelezen wat af en toe wel moeite heeft gekost, omdat het toch wel zware kost is zo tegen het einde van het jaar. Reve heeft het indertijd geschreven nadat hij in een psychiatrische kliniek heeft verbleven. Is het een therapeutisch verslag? Wat mij persoonlijk heeft gefascineerd zijn de gedetailleerde beschrijvingen waarin hij zijn omgeving, zijn huis en familie beschrijft. Is het boek een aanrader? Voor de een wel voor de ander niet, de meningen zijn verdeeld. Het is zeker een boek wat vraagt om herlezen te worden omdat er meerdere lagen in zitten, die op verschillende interpretaties zijn uit te leggen. Een aanrader is ook om tegelijkertijd tijdens het lezen de Podcast: Tien dagen Reve te beluisteren. Het heeft een meerwaarde, het boek wordt besproken en of je het met de gedachtegangen eens bent wel of niet, het zet je nog meer aan het denken.
Ik heb het boek vijf sterren gegeven. De reden hiervoor is dat het goed is geschreven, niet mooi maar intrigerend. Het heeft mij tien dagen vastgehouden.