Een verhaal dat je raakt

Na een hele donkere periode besluit Amande haar leven in Lyon achter zich te laten. Nu er zoveel veranderd is en ze vol zit met verdriet, kan ze niet meer tegen de vrolijke en gezellige geluiden in de drukke stad. Ze huurt een oud afgelegen huis in Auvergne en sluit zich daar op, maar als ze dan per toeval op de tuinkalenders met aantekeningen van de oude bewoonster stuit, ontwaakt er iets in haar. Ze begint op te bloeien, ziet de afwisseling van de seizoenen en steekt veel liefde en tijd in de verzorging van de tuin. Langzaamaan begint ze open te staan voor nieuwe ontmoetingen en mogelijkheden, maar kan ze op die manier haar verdriet een plekje geven?

Wat een ontzettend mooi en ontroerend verhaal was dit. Van de eerste tot de laatste bladzijde heb ik volop genoten. Hoofdpersonage Amande komt realistisch over en is goed uitgediept. Haar strubbelingen, emoties en gevoelens werden op een prachtige manier overgebracht aan mij als lezer. Ik leefde dan ook enorm met haar mee en hoopte dat het steeds een beetje beter met haar zou gaan. De kleine geluksmomentjes die zij ervaarde, kwamen feilloos bij mij binnen. De schrijfstijl van Mélissa Da Costa is vlot, beeldend en liefdevol. Het is een prachtig verhaal over rouw/afscheid nemen, maar ook over vertrouwen, vriendschap, liefde en hoop. Ik zou nog veel meer kunnen vertellen over dit boek, maar eigenlijk zou ik willen dat velen hem op zullen pakken. Wat mij betreft is het namelijk een echte aanrader!

Vanaf vandaag te koop in de (online) boekhandel.

Dankjewel Standaard uitgeverij voor dit mooie recensie-exemplaar.