Mooie afsluiting van de Norah trilogie

Ruimte is het laatste deel van de Norah Trilogie. Norah heeft het nog steeds moeilijk in het leven. Ondanks dat ze inmiddels de liefde heeft gevonden bij buurman Marc, merkt ze dat ze nog zoekende is naar haar plaats in de wereld. Wanneer ze kijkt naar Marc en zijn tweelingzus Suzanne, lijkt het alsof zij alles voor elkaar hebben. Maar waarom ziet háár leven er zo anders uit, heeft ze het gevoel dat ze maar een grijze muis is en kan zij niet praten over het gapende gat in haar leven?

Toen ik dit boek dichtsloeg, moest ik het eerst even laten bezinken. Wat een ontzettend mooi, meeslepend en ontroerend verhaal was dit. Elje van Turennout heeft de gave om op een open en eerlijke manier verhalen en gevoelens bloot te leggen. Ze weet moeilijke thema’s zoals angst, onzekerheid, rouw, liefde en vriendschap op een respectvolle en prachtige wijze te verwerken in het verhaal. Door de korte hoofdstukken, gedetailleerde schrijfstijl en goed uitgewerkte personages vloog ik door het boek heen. Wat had ik het zo nu en dan te doen met Norah, maar zeker ook met Marc. Beide hadden in hun vroegere jaren best wel wat voor hun kiezen gekregen, waardoor liefde, vertrouwen en geloven in jezelf niet vanzelfsprekend meer was. De zoektocht en worsteling die Norah doormaakte in dit verhaal, was soms hartverscheurend. De gave om te praten over trauma’s, hebben we nou eenmaal niet allemaal, daarnaast weten we ook niet altijd waarom we vastlopen in het leven. De manier hoe Norah op weggeholpen werd, met het zoeken naar haar plaats in de wereld was mooi beschreven. En wat vond ik het fijn om te merken dat ze langzaamaan het leven weer aan durfde te gaan. Het is een verhaal over jezelf kunnen en mogen zijn. Over ruimte geven aan je gevoelens, jezelf en de mensen om je heen. Wat heb ik genoten van de mooie afsluiting van deze trilogie.

Ik wil @uitgeverij.hartklopper en @eljevanturennout bedankt voor het recensie-exemplaar en ben blij dat ik mee mocht doen met deze blogtour.