Lezersrecensie
Ik zou iedereen dit boek cadeau willen doen
Chi dorme non piglia pesci - Wie slaapt vangt geen vis
Wanneer journaliste Francesca in 1994 bij de uiterst succesvolle modeontwerpster Chiara Arrighetti wordt uitgenodigd om haar autobiografie te schrijven springt zij een gat in de lucht. Al snel komt zij erachter dat Chiara haar diepste geheimen zal ontrafelen.
'Slechts drie uren waren er nodig om mij en mijn leven voor altijd kapot te maken.'
Dit verhaal, zucht. De hoofdstukken wisselen zich af tussen de gesprekken tussen Chiara en Francesca, stukken uit haar dagboek rond 1944 en in de zestiger jaren. De inhoud is niet voor de poes, als lezer hecht je je gelijk aan dit verhaal.
De trieste gebeurtenissen, zwak uitgedrukt, wisselen zich af met zoveel affectie, humor en liefde. Wat een kanjer van een hoofdpersoon, een vrouw die zichzelf altijd heeft weggecijferd. Er komen hele bijzondere mensen op haar pad waar zij hele mooie vriendschappen mee sluit.
Jerrad heeft dit verhaal met een 'kalme' sfeer omschreven, het is sereen te noemen.
'Ontzeg jezelf niet het leven omdat anderen dat niet meer hebben.'
'Jullie inzet en betrokkenheid beschouw ik onterecht als vanzelfsprekend. Zonder jullie zou ik inderdaad nog geen onderbroek verkopen.'
'Veelal worden woorden in de mond genomen zonder dat de betekenis ervan ook daadwerkelijk wordt gevoeld door de persoon die ze uitspreekt.'
Als jurkjesmeisje is de modewereld zo'n mooie extra! De jurken vlogen om de oren en ik ben overtuigd, als je gek bent op Italiƫ, mode, historie en zwijmelen, dat dit boek ook helemaal geschikt is voor jou! Ik zou dit boek aan iedereen cadeau willen geven, inclusief een berg tissues.
'Hebben we dan ook jurken aan om schepijs te eten?'
'Dan dragen we jurken waarop we spaghetti kunnen knoeien.'
Jerrad, ontzettend bedankt dat ik met jou, Chiara, Francesca, Gabriele en alle mooie personages mocht kennismaken. Ik was ontroerd, mijn hart knalde in duizend stukjes maar tegelijkertijd vulde het ook weer met zoveel liefde en sympathie. Ben fatto!
Het is dat ik 'enkel' vijf sterren kan geven, het verdient zoveel meer.
Wanneer journaliste Francesca in 1994 bij de uiterst succesvolle modeontwerpster Chiara Arrighetti wordt uitgenodigd om haar autobiografie te schrijven springt zij een gat in de lucht. Al snel komt zij erachter dat Chiara haar diepste geheimen zal ontrafelen.
'Slechts drie uren waren er nodig om mij en mijn leven voor altijd kapot te maken.'
Dit verhaal, zucht. De hoofdstukken wisselen zich af tussen de gesprekken tussen Chiara en Francesca, stukken uit haar dagboek rond 1944 en in de zestiger jaren. De inhoud is niet voor de poes, als lezer hecht je je gelijk aan dit verhaal.
De trieste gebeurtenissen, zwak uitgedrukt, wisselen zich af met zoveel affectie, humor en liefde. Wat een kanjer van een hoofdpersoon, een vrouw die zichzelf altijd heeft weggecijferd. Er komen hele bijzondere mensen op haar pad waar zij hele mooie vriendschappen mee sluit.
Jerrad heeft dit verhaal met een 'kalme' sfeer omschreven, het is sereen te noemen.
'Ontzeg jezelf niet het leven omdat anderen dat niet meer hebben.'
'Jullie inzet en betrokkenheid beschouw ik onterecht als vanzelfsprekend. Zonder jullie zou ik inderdaad nog geen onderbroek verkopen.'
'Veelal worden woorden in de mond genomen zonder dat de betekenis ervan ook daadwerkelijk wordt gevoeld door de persoon die ze uitspreekt.'
Als jurkjesmeisje is de modewereld zo'n mooie extra! De jurken vlogen om de oren en ik ben overtuigd, als je gek bent op Italiƫ, mode, historie en zwijmelen, dat dit boek ook helemaal geschikt is voor jou! Ik zou dit boek aan iedereen cadeau willen geven, inclusief een berg tissues.
'Hebben we dan ook jurken aan om schepijs te eten?'
'Dan dragen we jurken waarop we spaghetti kunnen knoeien.'
Jerrad, ontzettend bedankt dat ik met jou, Chiara, Francesca, Gabriele en alle mooie personages mocht kennismaken. Ik was ontroerd, mijn hart knalde in duizend stukjes maar tegelijkertijd vulde het ook weer met zoveel liefde en sympathie. Ben fatto!
Het is dat ik 'enkel' vijf sterren kan geven, het verdient zoveel meer.
2
Reageer op deze recensie