Lezersrecensie
pakkend boek vanaf bladzijde één
Als ik je vergeet- N.S. Perkins
Omschrijving:
Advocate Wren is drager van het gen voor vroegtijdige alzheimer. Ze stort zich volledig op haar werk en vermijdt vriendschap en liefde. Als een medische fout ervoor zorgt dat Aarons vader zijn kerstboomgaard niet meer kan runnen, verhuist Aaron terug naar het kleine stadje uit zijn jeugd. Om zijn vader gerechtigheid te kunnen geven, huurt hij Wren in. Als emoties groeien en grenzen vervagen, moeten Aaron en Wren beslissen of het beter is om liefde te verliezen, dan om nooit lief te hebben gehad.
Mijn recensie:
Een mooie voorkant waar de letters langzaam aan vervagen.
Het verhaal grijpt je vanaf bladzijde één aan. Hoofdstuk een neemt je mee vanaf hun ontmoeting tot hoe het beide toekomst in de toekomst vergaat.
Ik vind het vooral fijn dat vanaf bladzijde één dat je weet hoe hun verhaal begint.
Je leest per hoofdstuk over Aaron en Wren en hoe zij elkaar ervaren en hun leven delen. Ook lees je hoe Aarons familie reageert op Wren. Het boek gaat over verschillende personages, dit maakt het boek afwisselend en zeer goed leesbaar en niet eentonig.
We weten allemaal wat Alzheimer is en hoe dit wordt ervaren, maar iedereen ervaart het op zijn of haar manier. Het is goed en fijn om te lezen hoe Aaron hier mee omgaat en hoe Wren zich durft open te stellen naarmate Aaron haar vertrouwen geeft.
Het moment met de afloop tussen de rechtzaak die Wren voor de familie van Aaron doet regelen en afronden is erg mooi maar je voelt op dat moment ook een leeg gat. Want is dit het einde of gaat het verhaal door tussen Wren en Aaron?
Dit boek heeft mij zeker aangegrepen. Je leest niet alleen hoe Wren haar werk uitstekend doet als advocaat maar ook hoe haar ziekte Alzheimer haar toekomst en leven beïnvloedt.
Vooral omdat haar moeder ook Alzheimer heeft en je leest hoe Wren hiermee omgaat en zo gaat nadenken over haar toekomst.
Het is een boek dat je meeneemt in een wereld die helaas iedereen kan overkomen, maar zo op jonge leeftijd is verschrikkelijk.
De omgeving waar Wren de familie van Aaron ontmoet is ook erg mooi vooral omdat het in de winter is op het platteland en met het stukje sneeuw in kerstperiode is heb je de neiging om een heerlijke deken te pakken om te geniet op te bank!
Ook in de bijzondere omstandigheden heb je ‘ooh’ en ‘aa’ momenten.
Het verhaal heeft een zeer prettige verhalenlijn, de hoofdstukken zijn per persoon afwisselend kort en lang (ligt aan de situatie van het personage) en het lettertype is zeer prettig.
De schrijfster schrijft een pakkend boek dat je doet overtuigen om toekomstige boeken zeker te lezen.
Ik geef dit boek 5 boeksterren
Ik ga niet te veel verklappen maar het boek is een aanrader, met tissues!
Schrijfster: N.S. Perkins
Uitgeverij: Zomer en Keuning
Bladzijden: 352 pagina’s
Genre: Roman
https://bookdiarybyrachel.wordpress.com/2024/09/24/als-ik-je-vergeet-n-s-perkins/
Omschrijving:
Advocate Wren is drager van het gen voor vroegtijdige alzheimer. Ze stort zich volledig op haar werk en vermijdt vriendschap en liefde. Als een medische fout ervoor zorgt dat Aarons vader zijn kerstboomgaard niet meer kan runnen, verhuist Aaron terug naar het kleine stadje uit zijn jeugd. Om zijn vader gerechtigheid te kunnen geven, huurt hij Wren in. Als emoties groeien en grenzen vervagen, moeten Aaron en Wren beslissen of het beter is om liefde te verliezen, dan om nooit lief te hebben gehad.
Mijn recensie:
Een mooie voorkant waar de letters langzaam aan vervagen.
Het verhaal grijpt je vanaf bladzijde één aan. Hoofdstuk een neemt je mee vanaf hun ontmoeting tot hoe het beide toekomst in de toekomst vergaat.
Ik vind het vooral fijn dat vanaf bladzijde één dat je weet hoe hun verhaal begint.
Je leest per hoofdstuk over Aaron en Wren en hoe zij elkaar ervaren en hun leven delen. Ook lees je hoe Aarons familie reageert op Wren. Het boek gaat over verschillende personages, dit maakt het boek afwisselend en zeer goed leesbaar en niet eentonig.
We weten allemaal wat Alzheimer is en hoe dit wordt ervaren, maar iedereen ervaart het op zijn of haar manier. Het is goed en fijn om te lezen hoe Aaron hier mee omgaat en hoe Wren zich durft open te stellen naarmate Aaron haar vertrouwen geeft.
Het moment met de afloop tussen de rechtzaak die Wren voor de familie van Aaron doet regelen en afronden is erg mooi maar je voelt op dat moment ook een leeg gat. Want is dit het einde of gaat het verhaal door tussen Wren en Aaron?
Dit boek heeft mij zeker aangegrepen. Je leest niet alleen hoe Wren haar werk uitstekend doet als advocaat maar ook hoe haar ziekte Alzheimer haar toekomst en leven beïnvloedt.
Vooral omdat haar moeder ook Alzheimer heeft en je leest hoe Wren hiermee omgaat en zo gaat nadenken over haar toekomst.
Het is een boek dat je meeneemt in een wereld die helaas iedereen kan overkomen, maar zo op jonge leeftijd is verschrikkelijk.
De omgeving waar Wren de familie van Aaron ontmoet is ook erg mooi vooral omdat het in de winter is op het platteland en met het stukje sneeuw in kerstperiode is heb je de neiging om een heerlijke deken te pakken om te geniet op te bank!
Ook in de bijzondere omstandigheden heb je ‘ooh’ en ‘aa’ momenten.
Het verhaal heeft een zeer prettige verhalenlijn, de hoofdstukken zijn per persoon afwisselend kort en lang (ligt aan de situatie van het personage) en het lettertype is zeer prettig.
De schrijfster schrijft een pakkend boek dat je doet overtuigen om toekomstige boeken zeker te lezen.
Ik geef dit boek 5 boeksterren
Ik ga niet te veel verklappen maar het boek is een aanrader, met tissues!
Schrijfster: N.S. Perkins
Uitgeverij: Zomer en Keuning
Bladzijden: 352 pagina’s
Genre: Roman
https://bookdiarybyrachel.wordpress.com/2024/09/24/als-ik-je-vergeet-n-s-perkins/
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van bookdiarybyrachel
Gesponsord
'Uniek aan Wondermond is de keuze van Goemans om een verwende, kortzichtige, mannelijke tiener als hoofdpersonage te nemen in een verhaal dat zo duidelijk stoelt op vrouwenstemmen en verborgen vrouwenleed.'
'Vanhauwaert weet een unieke literaire ervaring te creëren. De inhoud en vorm zijn zo met elkaar versmeed dat ze niet los van elkaar gezien kunnen worden,' zegt de vakjury over het debuut.
