De cava dagboeken

Het verhaal gaat over Anna die opgevoed wordt in een strenge geloofsgemeenschap en Jordi die in Catalonië op een wijngaard woont samen met zijn ouders. Wat ik ontzettend mooi vond aan hun liefdesverhaal is dat je ook echt las hoe deze 2 personen groeiden, zowel in leeftijd als in ervaringen. Hoe zij kiezen voor hun eigen geluk en doen wat zij zelf leuk vinden (vooral Jordi).
Ik vond het lastig om in het boek te komen. De eerste 100 bladzijdes heb ik zeker een week over gedaan, maar vanaf daar tot het einde was het boek in 1 dag uit.
De schrijfstijl van Ruud was prima. Soms vond ik het wel lastig omdat er ook wat Catalaanse zinnen in voorkwamen waar geen betekenis achter stond (over het Catalaans heb ik telkens maar heen gelezen). Maar deze Catalaanse zinnen werden gezegd tegen Anna die op dat moment er totaal niets van verstond. Dus ergens was het ook wel weer grappig, want ik begrijp het ook niet
Dit boek is lees je echt met een lach en een traan. De vrijheid die Anna graag wilt hebben en de vrijheid die Jordi heeft zijn 2 werelden van verschil.
Het enige minpunt wat ik over dit boek heb:
Voor mijn gevoel was het boek heel erg gefocust op het begin van hun liefdesverhaal en niet zo zeer op de helende zoektocht waarin Anna uiteindelijk terecht komt. Ik had verwacht dat daar iets meer op ingespeeld werd zoals op de flaptekst te lezen is.