Geweldig mooi boek

Dit boek ben ik gaan lezen omdat het gekozen was als boekclub. Zelf had ik het absoluut niet uitgekozen en aangezien oorlogsverhalen niet mijn genre zijn zag ik er ook een beetje tegenop om dit boek te gaan lezen. Ik besloot naar het audioboek te luisteren om het toch een kans te geven en wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb! Het boek is zó mooi, zó aangrijpend. Ik heb zelfs zitten huilen door dit boek.

Het verhaal is zo puur geschreven, alle gebeurtenissen en emoties waren voelbaar. Net of ik het voor me kon zien als een film en kon beleven alsof ik erbij was. Prachtig als iemand zo kan schrijven.

Het verhaal gaat over een jonge Francis die naar de oorlog gaat als verpleegkundige. Wat voor heftigs zij daar allemaal meemaakt, maar ook de mooie momenten die ze daar deelt met vriendinnen en vrienden die ze daar krijgt. Het dubbele gevoel hoe die dingen naast elkaar kunnen bestaan. Angst en plezier.
Nadat ze terug is in Amerika volg je Francis in haar leven en hoe zij omgaat met haat trauma's. Hoe eenzaam ze zich voelt en dat ze geen hulp kan vinden omdat "er geen vrouwen waren in Vietnam". De posttraumatische stressstoornis die ze ervaart en hoe nieuw die ervaring toen nog was in de psychiatrie en de behandeling daarvoor. Ptss stond toen nog niet eens in de DSM. De ups en downs van het genezen en haarzelf weer vinden. Het is pijnlijk, maar mooi om te lezen.

Het is echt afschuwelijk dat de veteranen pas na 10 jaar een geldig welkom thuis kregen.