Een heel mooi verhaal met een betekenisvolle boodschap.

Isla Thompson heeft het gemaakt in het wereldje van influencers. Wanneer er echter vanalles misgaat tijdens een live-video gaat haar status van het ene moment op het andere ‘from hero to zero’ en wordt ze op staande voet ontslagen. Ze heeft echter haar vaste inkomsten nodig en moet dringend op zoek naar een nieuwe baan. Isla wordt de persoonlijke hondenverzorgster van Camilla, een verwaande teckel.
Naast de dagdagelijkse zorg voor Camilla moet Isla ook de overvolle agenda van de hond uitvoeren: schoonheidsbehandelingen, fotoshoots en bezoekjes aan de hondenpsycholoog. Alsof dat nog niet haar volledige aandacht opeist, moet ze ook op eieren lopen in de buurt van Camilla’s baasje Theo. Hij heeft het duidelijk niet begrepen op het toelaten van mensen in zijn privéleven. Isla moet dus het vertrouwen winnen van Camilla én Theo.

‘Een teckel in Prada’ is het eerste deel van de romantische serie ‘Stad op pootjes’, geschreven door Stefanie London. Het verhaal speelt zich af in New York.
De titel spreekt tot de verbeelding en ook de felgekleurde cover nodigt erg uit tot het lezen van dit boek.
Over de leesbaarheid van ‘Een teckel in Prada’ wil ik enerzijds iets zeggen over de layout en anderzijds over de schrijfstijl. Het drukwerk heeft een steekje laten vallen. De letteruitlijning staat heel dichtbij de binnenkant van het boek, waardoor je de paperback echt ver moet open plooien en dat leest niet handig.
Inhoudelijk wordt bij een feelgood verwacht dat een auteur het ‘show don’t tell’-principe toepast, zodat je als lezer het verhaal voelt en beleeft in plaats van dat het teveel wordt verteld. In dit boek overheerst het vertellende principe. Gelukkig heeft de auteur een vlotte vertelstijl en wisselt ze dit af met heel wat dialogen, die dan op hun beurt weer zeer sterk opgebouwd zijn. De gesprekken tussen de personages gaan met momenten echt diep en raken de lezer.
Je leest vanuit de derde persoon, namelijk de personages Isla en Theo.
Waar ik me bij de eerste hoofdstukken nog afvroeg waar het verhaal toe zou leiden en of het niet te oppervlakkig zou blijven, werd ik nadien verrast door de menselijke en diepe uitwerking van het verhaal. Je leert de hoofdpersonages Isla en Theo echt zeer goed kennen en begrijpen. Je leert waarom ze functioneren als de personen die ze zijn geworden door hun ervaringen en verleden.
Het fijnste en voor mij diepst uitgewerkte fragment is het event ter ere van Theo’s oma. De sfeer en het gesprek dat daar wordt neergezet, zijn oprecht en levensecht. Deze feelgood gaat veel verder dan de klassieke ‘verboden liefde’ trope. Er komen heel wat emotionele thema’s aan bod: volwassen worden, omgaan met tegenslagen, de muren rondom je hart durven afbreken, jezelf kwetsbaar opstellen, risico’s durven nemen, prioriteiten stellen en onvoorwaardelijke acceptatie.
Een mooie plottwist komt er dankzij het personage Dani, de veertienjarige zus van Isla. Dit fragment zorgde ervoor dat ik Dani in mijn hart sloot en een traantje wegpinkte.
Waar ik dus aanvankelijke twijfels had bij aanvang van dit boek kwam ik toch al snel tot de conclusie dat dit een heel mooi verhaal is met een betekenisvolle boodschap. Ik vind het dan ook een aanrader voor iedereen die graag romans leest met een diepere laag. Ik kijk alvast uit naar het tweede deel.
Dankjewel, uitgeverij April Books, voor het recensieboek.