Het verhaal is schrijnend en mooi tegelijk.

1940. Na een gevaarlijke confrontatie met een SS-officier slaat het zigeunermeisje Tiena op de vlucht. Ze zoekt een nieuw onderkomen en een nieuwe identiteit in Parijs. Dankzij een aantal leden van het verzet die haar hulp bieden, kan ze zich voordoen als parfumspecialiste Angéline De Cadieux. Ze maakt indruk op de Duitsers, maar moet steeds op haar hoede zijn. Angéline wil niet alleen de oorlog overleven, maar ook wraak nemen. Op een dag slaat echter het noodlot toe en wordt ze opgepakt.
2003. De Amerikaanse journaliste Emma Keane wil heel graag Madame De Cadieux interviewen. Ze is op zoek naar het echte verhaal achter de oorlog en wil graag het levensverhaal van Madame leren kennen. Deze tocht naar het verleden heeft echter verstrekkende gevolgen voor beide dames.

Het meisje in Parijs vertelt twee verhalen: de hoofdlijn is het verleden van Angéline. Dit wisselt af met de huidige gesprekken tussen Angéline en Emma. Het verhaal over de oorlog wordt beleefd vanuit het standpunt van het Romameisje Tiena, die op de vlucht slaat, zich staande moet weten te houden in het bezette Parijs en tijdens het verdere verloop van de oorlog. Dit verhaal is hartverscheurend en levensecht. Het geheel wordt draaglijker door de ontwikkeling van Angéline als neus in de parfumwereld.
De auteur heeft zich duidelijk verdiept in beide werelden.
Het verhaal is schrijnend en mooi tegelijk. Een aanrader voor de fans van De verloren dochters van Soraya Lane, van historische romans in het algemeen en specifiek voor liefhebbers van romans die zich tijdens de oorlog afspelen.