Soms eerder een doldwaze komedie dan een spannende thriller, maar toch een fijn verhaal met een duidelijke rode draad: karma.

Lydia Albadoro is het pseudoniem van een Nederlandse thrillerschrijfster. Ze schrijft ook onder de schuilnamen L.A. Dawn en Lydia van Houten. Er verschenen al meerdere thrillers van haar en ze kreeg ook heel wat nominaties voor literaire prijzen. Intussen is ze voltijds auteur.

Susan hoopt na het overlijden van haar echtgenoot nieuw geluk te vinden bij de jongere Daan. Ze verhuist naar hun nieuwe huis in Ibiza. In de villawijk leert ze al snel hun Nederlandse buren kennen. Susan stelt zich vragen bij hun bijzondere levenswijze en wordt ongerust wanneer buurvrouw Claire plotseling verdwijnt. De vage smoesjes rond Claires afwezigheid doen bij Susan alarmbellen afgaan en ze start haar eigen onderzoek. Daardoor stuit ze op zaken waar ze misschien beter niet haar neus in had gestoken. Voor ze het beseft, wordt ze zelf een spilfiguur en er blijkt geen weg terug te zijn.

Opvallend is dat Schijnspel verkrijgbaar is in twee covers. De zomerse cover met blauwe lucht, passend bij Ibiza, de locatie waar het verhaal zich afspeelt. Anderzijds is er de donkere cover met slang, die eerder de giftige situaties weergeven die in het boek voorkomen. Het verhaal begint met een uitgebreide proloog, waarbij een privédetective langskomt bij hoofdpersonage Susan voor een gesprek. Het boek is zo opgebouwd dat Susan haar verhaal chronologisch vertelt. De lezer krijgt het volwaardige verhaal, maar meermaals wordt vermeld dat de privédetective een opgekuiste versie te horen krijgt. Wat die versie dan precies is, moet de lezer zelf hieruit afleiden. Aanvankelijk klinkt het leven van Susan als een mooi sprookje, waarbij ze de liefde achternagaat op het zonnige Ibiza. Stilaan gebeuren er eigenaardige dingen en gaat Susan op onderzoek uit. Dat zorgt voor spanningsopbouw.

Er zitten heel wat wendingen in het verhaal door geheimen die aan het licht komen en gebeurtenissen waarmee Susan moet omgaan. De ene situatie is wat geloofwaardiger dan de andere. Ook het wat naïeve karakter van Susan wijzigt naar een heel andere persoonlijkheid. Hierin heeft de auteur overdreven, waardoor de geloofwaardigheid afneemt. Ook een aantal voorvallen zijn erg bij het haar getrokken, wat maakt dat het soms eerder een doldwaze komedie lijkt dan een spannende thriller. Anderzijds zitten er ook lugubere fragmenten in het verhaal. De tweede helft gaat daardoor aan het wankelen, maar de auteur weet het verhaal te redden met een onverwachts einde.

Ondanks de soms twijfelachtige geloofwaardigheid van hoofdpersonage en gebeurtenissen is Schijnspel toch een fijn verhaal en is er wel een originele rode draad, namelijk karma.

Deze recensie verscheen eerder op Vrouwenthrillers.nl.
Dankjewel Vrouwenthrillers en Kabook Publishing voor het recensie-exemplaar.
Oordeel: 3,5*