Een bruikbaar boek met informatie, gedichten en tips hoe om te gaan met rouw en verlies;

Manu Keirse is dé expert als het gaat om verdriet, rouw en de laatste levensfase. Hij is zowel psycholoog als arts en verdiept zich al jarenlang in een van de moeilijkste menselijke emoties. Bekend tot in het buitenland zijn ook zijn boeken in meerdere talen vertaald.

Vingerafdruk van verdriet verscheen onlangs in een vernieuwde editie. Het boek heeft een klein formaat. De roze hardcover heeft een papieren omslag met de afbeelding van een pluizige paardenbloem.
De pluisjes versus de gele blaadjes van de paardenbloem staan symbool voor transformatie en groeikansen. In dat opzicht past dit beeld zeer goed bij de inhoud van het boek.
Vingerafdruk van verdriet wil troost bieden en is niet bedoeld als typisch leesboek. Het is eerder een naslagwerk waarin je op moeilijke momenten even kan gaan snuisteren: een stukje tekst lezen, troost vinden in poëtische verzen of houvast zoeken. Dit boek geeft handvatten om te overleven in ongewoon moeilijke emotionele omstandigheden.
Er zijn zeven hoofdstukken, afgewisseld met gedichten en ook zacht gekleurde illustraties van Lisa den Teuling..
Over leven is een informatief stukje over hoe iedereen een rouwproces anders ervaart. Het biedt herkenbare patronen over het verloop van rouw.
‘De wond kan na enige tijd genezen, maar de littekens blijven een leven lang.’
Een emotionele aardbeving staat stil bij emoties: het gevoel dat bij een verlies de wereld lijkt stil te staan, terwijl die voor de anderen verder raast. Verwarring, desoriëntatie, het gevoel alleen te staan, maar eveneens het belang van erover praten. Terugblikken zorgt dat je meer vat krijgt op het gebeuren.
Als de golven van de zee gaat in op de waarom-vraag en het ongeloof, alsook de ups en downs van het verdriet van de achterblijvers.
Glansloos zijn de dagen, gaat in op het herstelproces nadat de verdovende effecten van de acute rouw verdwijnen. Gevoelens van angst en boosheid, maar ook soms schuld- en schaamtegevoelens.
Samen en toch alleen besteedt aandacht aan de manier waarop je als partners omgaat met elkaars en je eigen verdriet.
Met de dood eindigt de relatie niet, staat stil bij moeilijke momenten zoals feestdagen en hoe je kan omgaan met tastbare herinneringen, zoals voorwerpen van de overledene.
Eens wordt het gras weer groen, herinnert ons eraan dat rouwgevoelens zullen slijten en dat er herstel zal komen. Je gaat verder met je leven, inclusief de herinneringen aan de overledene in je gedachten en je hart.

Vingerafdruk van verdriet beschrijft rouw als een scala van emoties die je overspoelen en die je niet in de hand hebt. Geen enkele rouwverwerking is dezelfde. Belangrijk is te blijven geloven dat je je verdriet te boven komt.
Dit boek kan iedereen helpen die te maken krijgt met rouw of intens verdriet. Het is bovendien ook bruikbaar voor professionele hulpverleners die werken met rouwende cliënten. Het biedt een duidelijk inzicht in het rouwproces en wat je beter wel of niet doet om het herstelproces te bevorderen.
Dankjewel, uitgeverij Lannoo, voor dit interessante recensieboek.