Lezersrecensie
Hou me verborgen
Riva is fotograaf in Londen, een heel bekend fotograaf ware het niet, dat ze haar identiteit verborgen houdt door een angststoornis. Ze is snel overprikkeld en kan niet tegen drukte. Haar beste vriend Alexander is een bekend acteur en is deze bekendheid gewend. Ze houden hun vriendschap geheim zodat Riva niet door paparazzi gevolgd wordt. Wanneer ze samen op vakantie in Mexico gaan, bloeit er al snel meer tussen hen. Maar is hun relatie wel bestand tegen Riva's angststoornis en Alex' bekendheid?
Wat heb ik genoten van dit verhaal! Ik heb buikpijn gehad van de stress, gelachen, gebaald. Ik heb zelfs bijna geschreeuwd dat de personages eindelijk hun kop uit het zand moesten halen. En ja, dan geniet je echt van een verhaal.
Ayline schrijft heel beeldend en alhoewel ik geen fotograaf ben óf met bekendheid te maken heb, kon ik me de druk en de angst heel goed indenken. Wie denkt dat dit een simpele feelgood is, zal van een koude kermis thuiskomen. Ayline schuwt namelijk niet om serieuzere problemen erbij te pakken en deze ook nog eens heel goed uit te werken.
De korte verhalen waarbij de perspectieven continu gewisseld werden, zorgen ervoor dat je door het verhaal heen vliegt. Het verhaal was naar mijn mening perfect geproportioneerd en had de juiste diepgang die ik ook bij een feelgood verwacht.
Een heerlijk, zomers verhaal dat het lezen waard is. Dit was mijn eerste verhaal van Aysline Mcgrath maar zeker niet het laatste. Ik ben benieuwd wat Ayline nog meer zal schrijven en of ze dat in dit genre zal blijven doen. Zo ja, dan heeft ze mij als fan erbij!
Wat heb ik genoten van dit verhaal! Ik heb buikpijn gehad van de stress, gelachen, gebaald. Ik heb zelfs bijna geschreeuwd dat de personages eindelijk hun kop uit het zand moesten halen. En ja, dan geniet je echt van een verhaal.
Ayline schrijft heel beeldend en alhoewel ik geen fotograaf ben óf met bekendheid te maken heb, kon ik me de druk en de angst heel goed indenken. Wie denkt dat dit een simpele feelgood is, zal van een koude kermis thuiskomen. Ayline schuwt namelijk niet om serieuzere problemen erbij te pakken en deze ook nog eens heel goed uit te werken.
De korte verhalen waarbij de perspectieven continu gewisseld werden, zorgen ervoor dat je door het verhaal heen vliegt. Het verhaal was naar mijn mening perfect geproportioneerd en had de juiste diepgang die ik ook bij een feelgood verwacht.
Een heerlijk, zomers verhaal dat het lezen waard is. Dit was mijn eerste verhaal van Aysline Mcgrath maar zeker niet het laatste. Ik ben benieuwd wat Ayline nog meer zal schrijven en of ze dat in dit genre zal blijven doen. Zo ja, dan heeft ze mij als fan erbij!
1
Reageer op deze recensie