Lezersrecensie
Weer een heerlijk boek!
Mireille Versteeg heeft weer een geweldig boek geschreven! Na het lezen van 'Binnen de Lijntjes' was ik fan, dus ik keek al lang uit naar een volgend boek. En daar was ie dan: 'Beter dan Fictie'! Echt een heerlijk verhaal...
Beter dan Fictie vertelt het verhaal van Eva en Max, die elkaar meerdere keren onder bijzondere omstandigheden tegen het lijf lopen. En die omstandigheden zijn niet altijd even 'soepel', om zo maar te zeggen. Wanneer Eva's bazin Stella besluit dat Eva twee weken lang bij Max moet verblijven om hem te helpen zijn boek af te schrijven, begint de ellende pas echt. Max zit totaal niet op haar te wachten, en Eva ook niet op hem. Kunnen twee weken het boshuis in the middle of nowhere in Drenthe hier nog verandering in brengen?
Laten we even de tropes opnoemen, want ik werd daar meteen enthousiast van: een soort enemies-to-lovers, helemaal alleen met z'n tweetjes in een verlaten boshuisje, grumpy x sunshine.. ik had er helemaal zin in en het heeft zeker niet teleurgesteld. Mireille wist me supergoed mee te nemen in de grimmige sferen van de grumpy schrijver in zijn donkere boshuis, en de vrolijke doorzetter die de boel op stelten komt zetten.
Daarnaast vond ik de setting ook origineel. Het zijn natuurlijk de welbekende tropes, maar zij uit de showbizz, hij de rustige schrijver, de omstandigheden die hen samenbracht om twee weken samen te moeten schrijven. Ik heb ervan genoten! Eva en Max zijn ook twee goed uitgewerkte personages, en doordat het verhaal vanuit beide perspectieven om en om werd verteld, leerde je ze echt goed kennen. Hun echte gevoelens, hun ware verhaal. Dat was heel goed gedaan.
Tot slot ook gewoon leuk dat het boek zich lekker in eigen land afspeelt, maar toch had ik het gevoel me heel ergens anders te bevinden. Het voelde soms bijna sprookjesachtig (in positieve zin) en eerlijk; het had zomaar een boek van social media's geliefde Emily Henry kunnen zijn. Maar dan lekker in het Nederlands ;) Heerlijk toch?
Ik was op het eind wel even bang hoe het zou gaan aflopen. Er waren nog twee of drie hoofdstukken over, de boel was net 180 graden omgeslagen (no spoiler verder), en ik zat echt op het puntje van m'n figuratieve stoel hoe dit nog zou aflopen. Maar een romance is een romance niet zonder 'end goed, al goed'. Ik hou ervan. Mireille: dit boek was echt weer een succes en ik ben heel benieuwd naar je volgende project!
Beter dan Fictie vertelt het verhaal van Eva en Max, die elkaar meerdere keren onder bijzondere omstandigheden tegen het lijf lopen. En die omstandigheden zijn niet altijd even 'soepel', om zo maar te zeggen. Wanneer Eva's bazin Stella besluit dat Eva twee weken lang bij Max moet verblijven om hem te helpen zijn boek af te schrijven, begint de ellende pas echt. Max zit totaal niet op haar te wachten, en Eva ook niet op hem. Kunnen twee weken het boshuis in the middle of nowhere in Drenthe hier nog verandering in brengen?
Laten we even de tropes opnoemen, want ik werd daar meteen enthousiast van: een soort enemies-to-lovers, helemaal alleen met z'n tweetjes in een verlaten boshuisje, grumpy x sunshine.. ik had er helemaal zin in en het heeft zeker niet teleurgesteld. Mireille wist me supergoed mee te nemen in de grimmige sferen van de grumpy schrijver in zijn donkere boshuis, en de vrolijke doorzetter die de boel op stelten komt zetten.
Daarnaast vond ik de setting ook origineel. Het zijn natuurlijk de welbekende tropes, maar zij uit de showbizz, hij de rustige schrijver, de omstandigheden die hen samenbracht om twee weken samen te moeten schrijven. Ik heb ervan genoten! Eva en Max zijn ook twee goed uitgewerkte personages, en doordat het verhaal vanuit beide perspectieven om en om werd verteld, leerde je ze echt goed kennen. Hun echte gevoelens, hun ware verhaal. Dat was heel goed gedaan.
Tot slot ook gewoon leuk dat het boek zich lekker in eigen land afspeelt, maar toch had ik het gevoel me heel ergens anders te bevinden. Het voelde soms bijna sprookjesachtig (in positieve zin) en eerlijk; het had zomaar een boek van social media's geliefde Emily Henry kunnen zijn. Maar dan lekker in het Nederlands ;) Heerlijk toch?
Ik was op het eind wel even bang hoe het zou gaan aflopen. Er waren nog twee of drie hoofdstukken over, de boel was net 180 graden omgeslagen (no spoiler verder), en ik zat echt op het puntje van m'n figuratieve stoel hoe dit nog zou aflopen. Maar een romance is een romance niet zonder 'end goed, al goed'. Ik hou ervan. Mireille: dit boek was echt weer een succes en ik ben heel benieuwd naar je volgende project!
3
Reageer op deze recensie