Lezersrecensie
Witkind
Van Uitgeverij Gopher kreeg ik een recensie-exemplaar van 'Witkind' opgestuurd! Vandaag neem ik jullie mee.
De cover van 'Witkind' vind ik mooi vormgegeven. Het verhaal speelt zich af in de Afrikaanse wildernis en de kleuren van de cover brengen die sfeer al helemaal mee. Het meisje op de voorkant in combinatie met de titel, laat zien wat er centraal staat.
In 'Witkind' volg je het verhaal van Mia en Quint. Mia is natuurfotografe en haar man, Quint, werkt als piloot. Samen hebben zij een vierjarige dochter: Coco. Alleen Mia is niet gelukkig. Ze is op zoek naar avontuur, spanning en wil weg uit de dagelijkse sleur in Nederland. Ze sluit een deal met haar man en ze vertrekken naar Afrika. Op gezinssabbatical. Mia en Quint hervinden elkaar tijdens deze reis totdat het noodlot toe slaat. Coco verdwijnt in de "bush".
De schrijfstijl is levendig, beeldend en vlot! Het Afrikaanse continent komt helemaal tot leven door de liefde die de schrijfster hiervoor heeft. Dat is duidelijk leesbaar. Culturen, landschappen en dieren... alsof je er zelf staat (en stiekem is het een droom om ooit eens naar Afrika te gaan en werd dit nog meer aangewakkerd nu). Het verhaal is vanuit de derde persoon geschreven en dat zorgt in het begin, voor een beetje afstand. De personages zijn goed uitgewerkt waardoor dit gevoel later naar de achtergrond schuift.
'Witkind' is een mooie (reis)roman en brengt je echt naar Afrika. Hoe fijn is het om de dagelijkse sleur te kunnen doorbreken door op reis te gaan?! Persoonlijk ben ik van mening dat zo'n sleur doorbreken betekent dat je voor elkaar, voor je gezin of voor jezelf vecht om het anders te doen. Alleen één situatie voorafgaand aan het avontuur van Mia en Quint vond ik lastig. De gebeurtenis zelf niet eens, want later blijkt dat anders in elkaar te steken dan je misschien denkt. Alleen het feit dat Mia daar niet meteen eerlijk over is geweest. Dat zat mij niet lekker als je op gezinssabbatical wil en wil werken aan je relatie. Het is een indrukwekkend verhaal en de kracht, van de schrijfster, ligt echt in het overbrengen van de liefde voor dit land. Maar ook de zoektocht naar jezelf en elkaar.
De cover van 'Witkind' vind ik mooi vormgegeven. Het verhaal speelt zich af in de Afrikaanse wildernis en de kleuren van de cover brengen die sfeer al helemaal mee. Het meisje op de voorkant in combinatie met de titel, laat zien wat er centraal staat.
In 'Witkind' volg je het verhaal van Mia en Quint. Mia is natuurfotografe en haar man, Quint, werkt als piloot. Samen hebben zij een vierjarige dochter: Coco. Alleen Mia is niet gelukkig. Ze is op zoek naar avontuur, spanning en wil weg uit de dagelijkse sleur in Nederland. Ze sluit een deal met haar man en ze vertrekken naar Afrika. Op gezinssabbatical. Mia en Quint hervinden elkaar tijdens deze reis totdat het noodlot toe slaat. Coco verdwijnt in de "bush".
De schrijfstijl is levendig, beeldend en vlot! Het Afrikaanse continent komt helemaal tot leven door de liefde die de schrijfster hiervoor heeft. Dat is duidelijk leesbaar. Culturen, landschappen en dieren... alsof je er zelf staat (en stiekem is het een droom om ooit eens naar Afrika te gaan en werd dit nog meer aangewakkerd nu). Het verhaal is vanuit de derde persoon geschreven en dat zorgt in het begin, voor een beetje afstand. De personages zijn goed uitgewerkt waardoor dit gevoel later naar de achtergrond schuift.
'Witkind' is een mooie (reis)roman en brengt je echt naar Afrika. Hoe fijn is het om de dagelijkse sleur te kunnen doorbreken door op reis te gaan?! Persoonlijk ben ik van mening dat zo'n sleur doorbreken betekent dat je voor elkaar, voor je gezin of voor jezelf vecht om het anders te doen. Alleen één situatie voorafgaand aan het avontuur van Mia en Quint vond ik lastig. De gebeurtenis zelf niet eens, want later blijkt dat anders in elkaar te steken dan je misschien denkt. Alleen het feit dat Mia daar niet meteen eerlijk over is geweest. Dat zat mij niet lekker als je op gezinssabbatical wil en wil werken aan je relatie. Het is een indrukwekkend verhaal en de kracht, van de schrijfster, ligt echt in het overbrengen van de liefde voor dit land. Maar ook de zoektocht naar jezelf en elkaar.
1
Reageer op deze recensie