Lezersrecensie
Hoe enkel Dimitri Verhulst zo ´boenk erop´ dit geschreven kan hebben.
Le ´Dimitri Verhulst´ nouveau est arrivé!
´Bechamel Mucho´...
... of de nieuwste literaire hoogmis van Dimitri Verhulst,
... over een Spaans clubhotel, tijdens een zomer op Mallorca,
... waar animator Alex (al dan niet voor één nacht) gewild wordt door Elma, Clarice, Cailin Brady, Peggy Pils,
Mariska, Gerda, Claudia, Ilona, Mireille, Astrid en Zoja,
... een satire over hoe deze wereld naar de verdoemenis gaat en over onze eenzame consumptiemaatschappij, (meer verklap ik niet, want dat zou de pret bederven)
... hilarisch, triestig en melancholisch, hard en sarcastisch, (is het erg als ik durf te zeggen ´maar o zo erg gesmaakt?'),
... waarin het taalgebruik voelt als een explosie aan champagnebubbels in de mond,
... hoe enkel Dimitri Verhulst zo ´boenk erop' dit geschreven kan hebben,
... deed me lachen, vermaakte me, gaf me er een rimpel bij, deed me nadenken en stilstaan, gaf me een ambetant gevoel ... enfin liet me een hele regenboog aan gevoelens doormaken,
... waarmee Verhulst mij hier nogmaals bevestigd heeft waarom ik eerder ´De helaasheid der dingen´, ´De laatkomer´, ´De laatste liefde van mijn moeder´ en ´Godverdomse dagen op een godverdomme bol´ zaaaaalig lezen vond (en nog steeds vind),
... genoten van het begin tot het einde!
Dus ja, niet twijfelen. Gewoon lezen zou ik zeggen!
´Bechamel Mucho´...
... of de nieuwste literaire hoogmis van Dimitri Verhulst,
... over een Spaans clubhotel, tijdens een zomer op Mallorca,
... waar animator Alex (al dan niet voor één nacht) gewild wordt door Elma, Clarice, Cailin Brady, Peggy Pils,
Mariska, Gerda, Claudia, Ilona, Mireille, Astrid en Zoja,
... een satire over hoe deze wereld naar de verdoemenis gaat en over onze eenzame consumptiemaatschappij, (meer verklap ik niet, want dat zou de pret bederven)
... hilarisch, triestig en melancholisch, hard en sarcastisch, (is het erg als ik durf te zeggen ´maar o zo erg gesmaakt?'),
... waarin het taalgebruik voelt als een explosie aan champagnebubbels in de mond,
... hoe enkel Dimitri Verhulst zo ´boenk erop' dit geschreven kan hebben,
... deed me lachen, vermaakte me, gaf me er een rimpel bij, deed me nadenken en stilstaan, gaf me een ambetant gevoel ... enfin liet me een hele regenboog aan gevoelens doormaken,
... waarmee Verhulst mij hier nogmaals bevestigd heeft waarom ik eerder ´De helaasheid der dingen´, ´De laatkomer´, ´De laatste liefde van mijn moeder´ en ´Godverdomse dagen op een godverdomme bol´ zaaaaalig lezen vond (en nog steeds vind),
... genoten van het begin tot het einde!
Dus ja, niet twijfelen. Gewoon lezen zou ik zeggen!
1
Reageer op deze recensie