Lezersrecensie
Een rollercoaster aan emoties. Knap!
Klinkt dit raar... een boek dat zo triest en hard is, mooi vinden? Kim Pauwels, wat wist je me erg te raken met dit boek! Heb ik toch even moeten laten bezinken...
´Blauwe Achten´
... de debuutroman van Kim Pauwels,
... een verhaal waarin het hoofdpersonage Esmee, dochter van gescheiden ouders, (moeder die nauwelijks voor zichzelf kan zorgen en een vader die voor de kinderen een bedreiging vormt) op zoek is naar houvast, bij haar zus Nel, bij haar knuffelbeer ´Samenwel´, in haar verbeelding en bij haar vriendin Arisa,
... een indringend portret van een intense jeugd,
... over willen verdwijnen, over eenzaamheid, over hunkeren naar aandacht, over je voortdurend aan de omgeving aanpassen om te behagen,
... over hoe zorgeloos opgroeien toch niet voor iedereen weggelegd is,
... waar Esmee in haar dagboek, via een wanhopig opsommingslijstje van redenen neerschrijft waarom ze toch van haar moeder houdt.
... waarbij de schrijfstijl en de woordkeuze van de auteur gevoelens zo sterk kunnen overbrengen,
... over zware thema´s zoals armoede, depressie, alcoholverslaving, kindermisbruik en een eetstoornis, (de thema´s worden niet daadwerkelijk benoemd, maar heel accuraat beschreven, waardoor je als lezer zelf je conclusie kan trekken)
... waarin de auteur erin slaagt gruwelijke toestanden poëtisch te beschrijven, waardoor het boek, niettegenstaande de zware thema’s toch vlot te lezen valt.
´Blauwe Achten´
... of hoe mijn hart kraakte, meerdere malen, en hoe ik kwaad werd, meerdere malen, en hoe ik sprakeloos was, meerdere malen. Ik wilde het boek meermaals aan de kant leggen om een pauze in te lassen... maar ik kon het niet...
... omdat Esmee mijn (lees)knuffels verdiende.
"Achten zijn oneindig. Ik gebruik ze als symbool voor wat ik nooit meer mag vergeten. Of voor wanneer ik iets niet kan vatten. Als het te moeilijk of te groot is om in mijn hersenen te passen. Dan voelt het alsof ik toch nog grip heb op wat onwerkelijk is."
Oh ja, nog dit... ooit al van het woord ´nachtend´ gehoord? Zo ja, dan weet je zeker waarover ik het heb. Zo neen? Lees dan zeker ´Blauwe Achten´.
.
´Blauwe Achten´
... de debuutroman van Kim Pauwels,
... een verhaal waarin het hoofdpersonage Esmee, dochter van gescheiden ouders, (moeder die nauwelijks voor zichzelf kan zorgen en een vader die voor de kinderen een bedreiging vormt) op zoek is naar houvast, bij haar zus Nel, bij haar knuffelbeer ´Samenwel´, in haar verbeelding en bij haar vriendin Arisa,
... een indringend portret van een intense jeugd,
... over willen verdwijnen, over eenzaamheid, over hunkeren naar aandacht, over je voortdurend aan de omgeving aanpassen om te behagen,
... over hoe zorgeloos opgroeien toch niet voor iedereen weggelegd is,
... waar Esmee in haar dagboek, via een wanhopig opsommingslijstje van redenen neerschrijft waarom ze toch van haar moeder houdt.
... waarbij de schrijfstijl en de woordkeuze van de auteur gevoelens zo sterk kunnen overbrengen,
... over zware thema´s zoals armoede, depressie, alcoholverslaving, kindermisbruik en een eetstoornis, (de thema´s worden niet daadwerkelijk benoemd, maar heel accuraat beschreven, waardoor je als lezer zelf je conclusie kan trekken)
... waarin de auteur erin slaagt gruwelijke toestanden poëtisch te beschrijven, waardoor het boek, niettegenstaande de zware thema’s toch vlot te lezen valt.
´Blauwe Achten´
... of hoe mijn hart kraakte, meerdere malen, en hoe ik kwaad werd, meerdere malen, en hoe ik sprakeloos was, meerdere malen. Ik wilde het boek meermaals aan de kant leggen om een pauze in te lassen... maar ik kon het niet...
... omdat Esmee mijn (lees)knuffels verdiende.
"Achten zijn oneindig. Ik gebruik ze als symbool voor wat ik nooit meer mag vergeten. Of voor wanneer ik iets niet kan vatten. Als het te moeilijk of te groot is om in mijn hersenen te passen. Dan voelt het alsof ik toch nog grip heb op wat onwerkelijk is."
Oh ja, nog dit... ooit al van het woord ´nachtend´ gehoord? Zo ja, dan weet je zeker waarover ik het heb. Zo neen? Lees dan zeker ´Blauwe Achten´.
.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Booksreadbyn
Gesponsord
Verwacht het onverwachte van Getuige nr.8, de nieuwe rechtbankthriller van Steve Cavanagh met een twist. Wat als de enige getuige nog gestoorder is dan de moordenaar?
Een roman die bijna uit zijn voegen barst van emotie met een prachtige schrijfstijl en onvergetelijke personages, een verhaal dat je telkens weer zult willen herlezen.
In de Spaanse stad vol tegenstellingen slaan twee jeugdvriendinnen de handen ineen om de moord op een stadgenote op te lossen.
