Interessant verhaal!

De nieuwste roman van Rosemarijn Milo ´Mantel van schaamte´ is een vervolg op haar eerder verschenen´Voordat alles beter werd´ . In die roman stonden twee homoseksuele paren centraal. ´Mantel van schaamte´ pikt zo´n twintigtal jaar later in, daar waar Jochem, de zoon van de koppels een relatie krijgt met Anouk, dochter van een bourgeoisie-familie uit Metz.

In deze roman ligt de focus van het verhaal op de ontluikende en openbloeiende relatie tussen Jochem en Anouk en de strijd die zij moeten leveren tegen de vooroordelen die bepaalde familieleden hebben rond hun keuze voor en met elkaar. Dat hun verschillende achtergronden hier een rol in zal spelen, wordt heel snel duidelijk. Daarnaast en net zoals in ´Voordat alles beter werd ´ schuwt de auteur ook ditmaal een aantal  urgente maatschappelijke thema´s zoals abortus, homoseksualiteit, misbruik in de Katholieke Kerk en euthanasie niet. De auteur raakt hiermee heel interessante topics aan. Zeker weten! Maar misschien waren het er voor mij net iets teveel om nog echt geloofwaardig te zijn?

Het verhaal heeft veel potentieel. Absoluut. Maar om de een of andere reden bleef ik wat op mijn honger zitten wat betreft de uitwerking ervan. Net zoals in ´Voordat alles beter werd´ grijpt de auteur ook hier weer naar een originele manier van vertellen. Het verhaal wordt immers opgebouwd aan de hand van dagboekfragmenten, brieven, e-mails en dialogen. Persoonlijk vond ik dit hier minder goed werken dan in haar eerdere roman.
Het taalgebruik komt mij ook net iets te weinig hedendaags, zelfs eerder wat stijf, over (zeker als je weet dat het verhaal zich afspeelt tussen 2011 en 2013)
waardoor dit voor mij hier net iets minder goed werkte.

Al bij al zeker een interessant verhaal maar net iets minder mijn ding.