Opnieuw een schot in de roos!

Na het lezen vorig jaar van de S.C.H.I.T.T.E.R.E.N.D.E debuutthriller van Sofie Delporte, was het voor mij aftellen naar de opvolger van ´Ik kan je redden´. En ik kan nu wel zeggen dat het opnieuw een schot in de roos is. Net zoals in haar eerste boek is de auteur er opnieuw weergaloos in geslaagd om mij mee te nemen in een spannende zoektocht waar elk geheim zijn prijs heeft. In ´Zwijgen is bitter´ gaan we op zoek naar een vader en zijn zoontje, die nadat ze samen het bos ingegaan zijn, niet meer terugkomen.

Het verhaal zit zo goed in elkaar! De van bij het begin opbouwende spanning wordt nu en dan eens afgewisseld door welgekomen ademmomentjes. Het plot is spannend, meeslepend, verrassend en heel goed gevonden. Dat een verhaal altijd meerdere kanten heeft, laat Sofie Delporte met dit boek duidelijk blijken. Achter elke mooie façade schuilen altijd schaduwen en spoken.

Sofie Delporte schrijft met een heel vlotte pen. De personages zijn goed uitgedacht en komen erg menselijk over. Olivia probeert nog steeds op haar eigen, impulsieve en typische manier de verdwijningen op te lossen en de vermiste personen hun identiteit terug te geven. Bij deze verdwijning voelt ze zich persoonlijk betrokken omdat haar vader hun gezin op jonge leeftijd ook verlaten heeft. Meer nog dan in het eerste boek voel je dat Olivia hunkert naar iemand die haar graag ziet, die haar echt ziet en voelt, die gevonden wil worden en die zoveel beter is dan ze zelf denkt. Ze weet alleen niet zo goed hoe dit allemaal aan te pakken. Oh Sofie, je wist me te raken met Olivia!

Niettegenstaande deze thriller het tweede deel is in de reeks rond Olivia Leroy had ik absoluut niet het gevoel dat je het eerste boek ook moet gelezen hebben om dit ´Zwijgen is bitter´ te kunnen volgen. Maar aangezien dat ook een topper van formaat is, gewoon doen!

Sofie Delporte deed me opnieuw intens genieten van haar tweede thriller.
Een absolute aanrader! Zonder twijfel. Laat deel drie maar komen!