Een verhaal dat verteld mag worden

EINDELIJK! Mijn eerste Colleen Hoover (schandalig, I know) en wat voor eentje. Ik weet dat ze heel divers schrijft, dit was wel een pittige hoor. Wellicht een kleine spoiler in deze recensie (volgende alinea), maar als je weet dat dit boek géén luchtige romance is, zal het denk ik geen spoiler voor jou zijn.

Ik huil vrijwel nooit om een boek maar bij dit verhaal is het mij tot twee keer toe niet gelukt om het droog te houden. Eén keer huilde ik om Lily en de andere keer huilde ik omdat ik het zo erg vind dat vrouwen dit echt overkomen. Ik kroop tegen mijn man aan en liet hem weten dat ik écht heel blij ben met hoe wij met elkaar omgaan.

Dankzij It ends with us heb ik meer begrip voor vrouwen die zoiets meemaken als Lily. Liefde is zoiets vreemds eigenlijk. Van buitenaf is het altijd makkelijker praten, maar door het inkijkje in Lily's gedachten krijg je mee dat het niet zo simpel ligt. Ik denk dat dit boek een bijzonder belangrijk verhaal vertelt en ik ben dankbaar dat ik het heb mogen lezen.

De schrijfstijl is ontzettend fijn, makkelijk maar niet young adult. Soms werden er grote tijdsprongen gemaakt maar ik heb niet het gevoel dat ik iets heb gemist. Ookal heb ik nog niets van de film gezien, toch zag ik Blake en Justin voor me. Ergens vond ik dat wel jammer omdat ik Blake niet al te sympathiek meer vond na haar “grab your friends, wear your florals and head out to see it”.
Toch lukte het me om dat gevoel aan de kant te zetten en dat komt echt door de goede uitwerking van dit karakter in het boek.

“Grab your tissues, wear your pj's and go read it”.