Lezersrecensie
Vier het leven! en huil tot je geen tranen meer hebt.....
Een mooi geschreven boek over alles bepalende periodes uit het leven van familie De Ridder in een klein dorp aan een dijk. Een boek over tijd en slijtage van verdriet, over vergeving en zingeving, dat eenieder een rol vervult en deze naar zijn eigen waarheid invult.... Het mooiste vind ik nog wel dat een man en vrouw zoveel verdriet kunnen hebben en dit op hun eigen wijze verwerken, zonder te scheiden.... en uiteindelijk elkaar toch weer vinden in een andere vorm.
Maar het is ook een verhaal van geluk op momenten dat je het niet verwacht en een familie die dicht bij elkaar blijft, want alleen red je het niet....
Het verhaal van familie De Ridder is veelal vloeiend geschreven en houd vaart omdat je periodes van hun leven leest, daarmee is het een onderhoudend boek wat ik niet weg kon leggen en bijna in één keer gelezen heb.
"Taxi’s nam je. En met geld smeet je. ‘Dat neemt maar taxi’s en dat smijt maar met geld.’ Zulke dingen zeiden haar ouders over opa en oma Vlag. Janna kon daar lang over nadenken. Papiergeld was veel te licht was om mee te smijten, dat dwarrelde meteen naar beneden, en muntgeld was te weinig waard. En een dropje, dat nam je. Of nog een aardappel. Maar een taxi, die belde je, daar wachtte je op, en dan ging je erin zitten. Op welk moment nam je die dan? En hoe deed je dat, een taxi nemen?"
Dit soort alinea's zijn erg mooi geschreven door de schrijfster, 4 sterren Aanrader!
Maar het is ook een verhaal van geluk op momenten dat je het niet verwacht en een familie die dicht bij elkaar blijft, want alleen red je het niet....
Het verhaal van familie De Ridder is veelal vloeiend geschreven en houd vaart omdat je periodes van hun leven leest, daarmee is het een onderhoudend boek wat ik niet weg kon leggen en bijna in één keer gelezen heb.
"Taxi’s nam je. En met geld smeet je. ‘Dat neemt maar taxi’s en dat smijt maar met geld.’ Zulke dingen zeiden haar ouders over opa en oma Vlag. Janna kon daar lang over nadenken. Papiergeld was veel te licht was om mee te smijten, dat dwarrelde meteen naar beneden, en muntgeld was te weinig waard. En een dropje, dat nam je. Of nog een aardappel. Maar een taxi, die belde je, daar wachtte je op, en dan ging je erin zitten. Op welk moment nam je die dan? En hoe deed je dat, een taxi nemen?"
Dit soort alinea's zijn erg mooi geschreven door de schrijfster, 4 sterren Aanrader!
1
Reageer op deze recensie